آدولف فون بایر
شیمیدان آلمانی
یوهان فریدریش ویلهلم آدولف فون بایر (به آلمانی: Johann Friedrich Wilhelm Adolf von Baeyer) (زاده ۳۱ اکتبر ۱۸۳۵ – درگذشته ۲۰ اوت ۱۹۱۷)، شیمیدان آلمانی و برنده جایزه نوبل شیمی (در سال ۱۹۰۵) بود. او موفق به سنتز ماده رنگی موسوم به «ایندیگو» (نیل) و همچنین کشف فرمول شیمیایی آن شد.
آدولف فون بایر | |
|---|---|
.jpg) | |
| زادهٔ | ۳۱ اکتبر ۱۸۳۵ |
| درگذشت | ۲۰ اوت ۱۹۱۷ (۸۱ سال) |
| ملیت | آلمانی |
| محل تحصیل | دانشگاه هومبولت برلین |
| شناختهشده برای | برای کشف فرمول شیمیایی سنتز ماده رنگی موسوم به «ایندیگو» (نیل) |
| جوایز |  جایزه نوبل شیمی (۱۹۰۵) |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | شیمی آلی |
| محل کار | دانشگاه هومبولت برلین دانشگاه فنی برلین دانشگاه استراسبورگ دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ |
| استاد راهنما | روبرت بونزن فریدریش آگوست ککوله |
| دانشجویان دکتری | هرمان امیل فیشر |
از شاگردان معروف وی میتوان به: جان اولریش نف، ویکتور ویلیگر، کارل تئودور لیبرمن، کارل گربه اشاره کرد.
منابع
ویرایش
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ آدولف فون بایر موجود است.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Adolf von Baeyer». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۴.