آرامی‌ها
آرامی‌ها، اتحادیه‌ای از قبایل سامی‌نژاد آرامی‌زبان که در پیرامون کویر در شرق رود اردن و دریای مرده (بحرالمَیِت) می‌زیستند. این شبانان چادرنشین و بیابانگرد از خویشاوندان نزدیک بنی اسرائیلیان بودند. بین قرن ۱۱–۸ پ. م آرام آرام ( در منطقهٔ بزرگی در شمال سوریه) را سکنا گزیدند. در همین دوران تعداد دیگری از این قبایل نیز، در بخش بزرگی از بين النهرين ساکن شدند.
امروزه مردمان آرامی‌تبار در کشورهای مانند عراق، سوریه، ایران و … زندگی می‌کنند؛ اینان در ایران معروف به مندائیان هستند.
الفبای آرامی ویرایش
الفبای آرامی، الفباییست که توسط آرامی‌ها و با اقتباس از الفبای فنیقی استفاده می‌شد.[۱]
الفبای آرامی احتمالاً نمونه اولیه خط براهمی هند، نیای تمام خطوط هندی بوده‌است. اشکال بسیاری از حروف براهمی تأثیر واضح سامی را نشان می‌دهد. این انتقال احتمالاً در قرن هفتم قبل از میلاد انجام شده‌است. تطبیق خط آرامی با زبان هند و آریایی در هند به هیچ وجه ساده و سرراست نبوده‌است. علاوه بر این، خط براهمی در اصل از راست به چپ نوشته شده‌است.[۱]
منابع ویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "alphabet". Encyclopedia Britannica (به انگلیسی). Retrieved 2021-11-26.
"Aramaean." Encyclopædia Britannica from Encyclopædia Britannica 2007.
جستارهای وابسته ویرایش
 | این یک مقالهٔ خرد تاریخ است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |