آرام مانوکیان (زاده ۱۸۷۹)

سیاست‌مدار و میهن‌پرست اَرمنی

سارگیس هاروتیونی هوهانسیان (به ارمنی: Սարգիս (Սերգեյ) Հարությունի Հովհաննիսյան) (به انگلیسی: Sargis Hovhannisian) که با نام آرام مانوکیان شناخته می‌شود (ارمنی: Արամ Մանուկեան, reformed: Արամ Մանուկյան؛ ۱۹ مارس ۱۸۷۹ – ۲۹ ژانویهٔ ۱۹۱۹) سیاست‌مدار، میهن‌پرست، فعال سیاسی-اجتماعی، مؤسس و اولین وزیر کشور و تدارکات اولین جمهوری ارمنستان بود. وی شخص معروف سیاسی در تاریخ معاصر ارمنستان محسوب می‌شود.[۶][۷][۸][۹]

آرام مانوکیان
یکمین وزیر کشور و تدارکات
اولین جمهوری ارمنستان
دوره مسئولیت
۳۰ ژوئن ۱۹۱۸ – ۲۹ ژانویه ۱۹۱۹
نخست‌وزیرهوهانس کاچازنونی
پس ازتشکیل پست
پیش ازآلکساندر خاتیسیان
Head of the Civil Administration in Yerevan[الف]
دوره مسئولیت
۲۰ دسامبر ۱۹۱۷[۱] – ۳۰ ژوئن ۱۹۱۸
فرماندار موقت وان[ب][۵]
دوره مسئولیت
۱۹/۲۰ مه – ۳۱ ژوئیه ۱۹۱۵
اطلاعات شخصی
زاده
سارگیس هاروتیونی هوهانسیان

۱۹ مارس ۱۸۷۹
فرمانداری الیزابت‌پول، امپراتوری روسیه
درگذشته۲۹ ژانویهٔ ۱۹۱۹ (۳۹ سال)
ایروان، نخستین جمهوری ارمنستان
ملیت ارمنستان
حزب سیاسیفدراسیون انقلابی ارمنی
پیشهمیهن‌پرست، سیاستمدار
امضا

زندگی‌نامه ویرایش

وی در شوشی و ایروان تحصیل نمود. مانوکیان از اعضای فدراسیون انقلابی ارمنی بود. در اواخر ۱۹۱۲ میلادی به وان بازگشت. در سال ۱۹۱۵ مانوکیان فرماندار موقت وان بود. در ۱۹ ژانویه ۱۹۱۹ بر اثر بیماری تیفوس درگذشت.

سمت‌ها ویرایش

نگارخانه ویرایش

توضیحات ویرایش

  1. as the delegate of the Armenian National Council. "The Armenian provincial council was created in December at a conference sponsored by Bishop Khoren of Erevan. Yet the region lacked a strong and experienced leadership. In Tiflis, the Russian Armenian National Council delegated Aram Manukian to fill the gap.[۲]
  2. "The vali had clearly anticipated the 18 May arrival from the north of the Russian vanguard, with the volunteer battalion under Vartan’s command at its head. The next day, Major-General Nikolayev’s division arrived. To avoid a political vacuum, the Russian commander appointed Aram Manukian provisional governor of Van and authorized him to create a local administration. It functioned to the end of July."

پانویس ویرایش

  1. Melikyan 2010, p. 90: "Արամի Երևան վերադառնալու հենց հաջորդ օրից էլ, դեկտեմբերի 19–20-ին Հատուկ կոմիտեն սկսեց գործել"
  2. Miller 2003, p. 143.
  3. Kévorkian 2011, p. 331.
  4. Adalian 2010, p. liv.
  5. Miller 2003, p. 276: "Aram was confirmed in office on May 20..."[۳] "31 July: Russian forces retreat from Van upon Ottoman counteroffensive. Mass exodus of Armenian survivors by long march to Yerevan to flee certain death."[۴]
  6. «مراسم پرده برداری از مجسمه آرام مانوکیان». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ اکتبر ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲ ژانویه ۲۰۱۳.
  7. [۱]
  8. اولین جمهوری ارمنستان[پیوند مرده]
  9. «نگاهی به تاریخ ارمنیان تهران» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۱۰ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲ ژانویه ۲۰۱۳.

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  • Adalian, Rouben Paul (2002). Historical Dictionary Of Armenia. Lanham, Maryland: Scarecrow Press, Inc. p. 265-66. ISBN 978-0-8108-4337-0.
  • Walker, Christopher J. (1990). _The Survival of a Nation. St. Martin's Press Press. p. 382. ISBN 978-0-312-04944-7. Archived from the original on 13 July 2012.{{cite book}}: نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link)
  • Արամ Մանուկյան at Encyclopedia.am
  • "Արամ Մանուկյան".
  • Babayan, Mikle (2019). Commemorative Book of Independence: Statesmen of the Republic of Armenia 1918-1921. Երևան. p. 22-25. ISBN 978-9939-0-3126-2.

پیوند به بیرون ویرایش