آشیکاگا تاکائوجی

در این نام ژاپنی، «آشیکاگا» نام خانوادگی است.

آشیکاگا تاکائوجی (به ژاپنی: 足利 尊氏 Ashikaga Takauji) بنیان‌گذار شگون‌سالاری آشی‌کاگادر ژاپن و شوگون نخستین این دوره بود. دوران فرمانروایی او از آغاز دوره موروماچی در سال ۱۳۳۸ تا هنگام مرگ او در سال ۱۳۵۸ میلادی را در بر می‌گیرد. وی با حمایت طبقه سامورایی، امپراتور گودای‌گو را که برای بازگرداندن حکومتی غیرنظامی تلاش می‌کرد، از مقام پادشاهی عزل کرد.

Ashikaga Takauji
足利 尊氏
شوگون شوگون‌سالاری آشیکاگا
دوره مسئولیت
۱۳۳۸ – ۱۳۵۸
پادشاه
پس ازشاهزاده ناریناگا (تجدید حیات کنمو)
پیش ازآشیکاگا یوشی‌آکیرا
اطلاعات شخصی
زاده۱۸ اوت ۱۳۰۵
اوئه‌سوگی-شو، آیابه، کیوتو، or
کاماکورا، کاناگاوا، یا
آشیکاگا، توچیگی، ژاپن
درگذشته۷ ژوئن ۱۳۵۸ (۵۲ سال)
ماسویا-چو، کامیگیو، کیوتو، کیوتو، ژاپن
روابط
فرزندان
والدین
امضا
خدمات نظامی
وفاداریخاندان میناموتو (خاندان سیوا گنجی)
خدمت/شاخهخاندان آشیکاگا

درگیری با برادر

ویرایش

تاکائوجی و آشی‌کاگا تادایوشی دو برادر بودند که از یک مادر به فاصله یک سال به دنیا آمدند. این دو برادر به یکدیگر کمک کردند تا شوگون‌سالاری آشیکاگا را تأسیس کنند. رابطه بین این دو برادر به عنوان «دولت دو سر» توصیف می‌شود. تاکائوجی عمل اعطای قلمرو به عنوان پاداش به سامورایی‌هایی که به کارهای شایستگی دست یافته‌اند، را بر عهده داشت. این نقش رفتار ترجیحی با فرماندهان نظامی تحت امر آنها و ایجاد نظم جدید را ایجاب می‌کرد. تادایوشی، که مسئول دعاوی و دادگاه بود، اغلب به دعاوی حقوقی مربوط به اربابان فئودالی رسیدگی می‌کرد که املاک و منافع اقتصادی آنها توسط سامورایی‌ها تصرف شده بود. تادایوشی دولت شیکن دوره کاماکورا را آرمانی کرد و به سیستم دادگاهی سنتی عقیده داشت. او با هدف حفظ نظم، برخی از وظایف قضاوت را به دربار امپراتوری واگذار کرد. او محافظه کار بود و نقش حفاظت از حقوق و منافع موجود اشراف دربار، معابد و زیارتگاه‌ها، همراه با گوکه‌نینهای قدرتمند را برعهده داشت. کو نو مورونائو، شیتسوجی (معاون شوگون) تاکائوجی بود و رهبری سپاه سامورایی را در مبارزه با دربار جنوبی بر عهده داشت. در جنگ علیه شوگون‌سالاری کاماکورا و دولت کنمو، کو نو مورونائو از ارباب خود تاکائوجی پیروی می‌کرد و در مکان‌های مختلف جنگید و دستاوردهای نظامی بسیاری داشت. پس از تأسیس حکومت شوگون‌سالاری آشیکاگا نیز او اقتدار زیادی داشت. کو نو مورونائو اصلاح‌طلب بود و بدون اینکه به ارزش‌های تثبیت شده مقید باشد علیه اقتدار تادایوشی شورش کرد و به تدریج با تادایوشی که در تلاش برای بازگرداندن نظم دوره شوگون‌سالاری کاماکور بود، وارد درگیری شد.[۱]

یکی شدن موقت دربار شمالی و جنوبی

ویرایش

در دوره شوهی در دوره نانبوکوچو، دربار شمالی و جنوبی مدت کوتاهی به‌طور موقت ترکیب شدند که «اتحاد شوهی» (正平一統) نامیده می‌شود. در جریان آشوب کاننو، آشیکاگا تاکائوجی به‌طور موقت از سال ۱۳۵۱ (شوهی (دوره) ۶، سال دوم کانتو) تا سال بعد یک معاهده صلح با دربار جنوبی منعقد کرد تا برادر کوچکترش تادایوشی را دستگیر کند. در نتیجه، امپراتور دربار شمالی به‌طور موقت برکنار شد و نام دوره به نام دوران دربار جنوبی، شوهی، یکسان شد. در بحبوحه رقابت بین شوگون سالاری، دربار شمالی و دربار جنوبی، کشور ا به سه بخش تقسیم شد، اما تاکائوجی در ماه اکتبر پشت سر خود را محکم کرد در سال ۱۳۵۱ معاهده صلح با دربار جنوب به منظور دستگیری تادایوشی در شرق کشور منعقد شد و در ماه بعد نام دوران دربار شمالی به نام «کاننو» لغو شد و نام آن از بین رفت. در دوران دربار جنوبی، «شوهی» برای ابراز اطاعت استفاده می‌شد، و امپراتور سوکو و امپراتور دربار شمالی، شاهزاده ایاهیتو (弥仁親王)، عزل شدند. دربار جنوبی به تاکائوجی دستور داد تا تادایوشی را تعقیب و بکشد و تاکائوجی از این دستور پیروی کرد و پسرش یوشیآکیرا را در کیوتو رها کرد و برای شکست تادایوشی در فوریه سال بعد به شرق رفت. در این دوره، دربار جنوبی برنامه‌های خاصی برای مصادره قدرت انجام داد. یوشی‌آکیرا از مصادره گنجینه‌های مقدسی که دربار شمالی در اختیار داشت به‌عنوان «گنجینه‌های کاذب» دست برداشت و رتبه‌ها و قلمروهای رسمی را به سال ۱۳۳۶ (سال یکم انگن، سال سوم کنمو)، بازگرداند. با وجود اینکه او از این شرایط ناراضی بود و سعی در مذاکره داشت، دربار جنوبی در فوریه ۱۹۵۲ به زور وارد کیوتو شد و یوشی‌آکیرا را تا ولایت اومی تعقیب کرد. در پاسخ، یوشی‌آکیرا بلافاصله نام دوران شوهی (دوره) را کنار گذاشت و دوباره از دوران کاننو استفاده کرد و با ادعای اینکه دربار جنوبی پیمان صلح را شکسته است، ارتش خود را بسیج کرد و کیوتو را در ۱۵ مارس بازپس گرفت. در نتیجه، اتحاد شوهی شکست خورد و ارتش دربار جنوبی دوباره به سمت یوشینو عقب‌نشینی کرد. در آن زمان، سه امپراتور بازنشسته دربار شمالی (امپراتور کوگون، امپراتور کومیو و امپراتور سوکو) و ولیعهد منسوخ شده توسط ارتش به دربار جنوبی برده شدند، بنابراین در سال ۱۳۵۲ میلادی یوشی‌آکیرا برای حفظ دلیل وجود شوگون سالاری، به پسر امپراتور بازنشسته امپراتور کوگون، شاهزاده ایاهیتو (弥仁親王) دستور سلطنت داد و او به عنوان امپراتور گو-کوگین بر تخت نشست و دربار شمالی بازسازی شد و دربار شمالی و جنوبی بار دیگر در کنار هم وجود داشتند.[۲]

جدول زمانی

ویرایش

رویدادهای مهمی که دوره شوگون بودن تاکائوجی را شکل دادند عبارتند از:

پسر تاکائوجی آشیکاگا یوشی‌آکیرا پس از مرگش جانشین او به عنوان «شوگون» شد. نوه او آشیکاگا یوشی‌میتسو دربار شمالی و جنوبی را در سال ۱۳۹۲ متحد کرد.

شجره‌نامه

ویرایش
امپراتور سیوا
میناموتو نو یوشی‌ایه
میناموتو نو یوشیچیکامیناموتو نو یوشیکونی
خاندان نیتاخاندان آشیکاگا
میناموتو نو تامه‌یوشیمیناموتو نو یوشی‌شیگهآشیکاگا یوشی‌یاسو
خاندان یامانا
میناموتو نو یوشیتومونیتا یوشیکانهیامانا یوشینوریآشیکاگا یوشیکانهمیناموتو نو یوشیمکیو
میناموتو نو یوریتوموآشیکاگا یوشیئوجیهیروساوا یوشیزانه
خاندان کیراخاندان هوسوکاوا
آشیکاگا یاسوئوجیکیرا اوسائوجیهوسوکاوا یوشیسوئه
خاندان اوئه‌سوگیخاندان ایماگاوا
اوئه‌سوگی شیگه‌فوساآشیکاگا یوریئوجیکیرا میتسوئوجیایماگاوا کونیئوجی
اوئه‌سوگی یوریشیگهآشیکاگا ایه‌توکی
اوئه‌سوگی کیوکوآشیکاگا سادائوجیهوجو هیساتوکی
نیتا یوشیساداآشیکاگا تاکائوجیآکاهاشی توشیهوجو موریتوکی
آشیکاگا یوشی‌آکیرا

منابع

ویرایش
  1. "観応の擾乱". 名古屋刀剣ワールド/名古屋刀剣博物館(メーハク) (به ژاپنی). Retrieved 2024-06-18.
  2. 改訂新版 世界大百科事典, 世界大百科事典内言及. "正平一統(しょうへいいっとう)とは? 意味や使い方". コトバンク (به ژاپنی). Retrieved 2024-06-18.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ ۳٫۵ ۳٫۶ ۳٫۷ Ackroyd, Joyce. (1982) Lessons from History: the Tokushi Yoron, p. 329.
  4. Historiographical Institute: "Ashikaga Tadafuyu's Call to Arms", Dai Nihon shi-ryō, VI, xiv, 43.
  5. Titsingh, ص. 304., p. 304, در گوگل بوکس