آناهیت پریخانیان

آناهیت گوِرگی پریخانیان (ارمنی: ԱՆԱՀԻՏ ԳԵՈՐԳԻԻ ՓԵՐԻԽԱՆՅԱՆ; انگلیسی: Anahit Georgievna Perikhanian) (متولد ۲۴ آوریل ۱۹۲۸ در مسکو - درگذشت ۲۷ مه ۲۰۱۲ در سن‌پترزبورگ)، پژوهشگر ایرانی‌شناس، متخصص در جامعه، تاریخ و فقه ساسانی ارمنی‌تبار اهل روسیه است.[۱]

آناهیت گوِرگی پریخانیان
ԱՆԱՀԻՏ ԳԵՈՐԳԻԻ ՓԵՐԻԽԱՆՅԱՆ
زادهٔ۲۴ آوریل ۱۹۲۸
مسکو،
درگذشت۲۷ مهٔ ۲۰۱۲ (۸۴ سال)
سن‌پترزبورگ،
ملیتروسیه
پیشینه علمی
شاخه(ها)پژوهشگر ایرانی‌شناس، متخصص در جامعه،
تاریخ و فقه ساسانی

زندگی‌نامه ویرایش

آناهیت در خانوداه‌ای ارمنی‌تبار در مسکو به دنیا آمد. پدرش «گوُرگ پریخانیان»، مهندس برق و مادرش «آروسیاک»، پزشک بود. آناهیت پریخانیان در مسکو به مدرسه رفت و تحصیلاتش را در ارمنستان شوروی ادامه داد؛ چرا که پدرش به عنوان مدیر صنعت انرژی در آنجا منصوب شده بود. طی سال‌های ۱۹۴۵–۱۹۴۸، او به دانشکده تاریخ در دانشگاه دولتی ایروان رفت و در آنجا، درس‌های زبان پهلوی را زیر نظر پژوهشگر ایرانی-ارمنی، روبن آبراهامیان گذراند. از ۱۹۴۸ او دوره فوق لیسانس‌اش را در دانشگاه دولتی لنینگراد در دانشکده تاریخ باستان (Classics Department) گذراند و در ۱۹۵۱ فارغ‌التحصیل شد.[۱]

اولین مقاله پریخانیان، «یک سؤال دربارهٔ برده‌داری و کشاورزی در ایران عصر اشکانی» (به روسی: K voprosu o rabovladenii i zemledelii v Irane parfyanskogo vremeni) بود. در طی ۱۹۵۳–۱۹۵۵ او دوره کارشناسی ارشدش را زیر سرپرستی کامیلا ترِوِر گذراند. تز او بعدها با عنوان «ارتباطات معابد در آسیای صغیر و ارمنستان در سده چهارم پیش از میلاد تا سده سوم میلادی» (به روسی: Khramovye obĭedineniya Maloĭ Azii i Armenii v IV v. do n.e. – III v. n.e.) با ویراستاری V. I. Avdiev در ۱۹۵۹ در مسکو منتشر گشت. در ۱۹۵۶، پریخانیان در مؤسسه خاورشناسی آکادمی علوم در مسکو استخدام شد و سه سال بعد در شاخه لنینگراد، استخدام شد. او از محقق مدعو به مقام کمک‌محقق ارشد (۱۹۷۴) و کمک‌محقق برجسته (۱۹۸۶) در دانشکده مطالعه «خاورنزدیک باستان» ارتقا یافت. در سال ۱۹۸۸، او بازنشسته شد.[۱]

پس از بازنشستگی، پریخانیان در مؤسسه خانگی‌اش به راهنمای محققین روی آورد و در سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۲، او دربارهٔ زبان ارمنی باستان در بین هیئت‌علمی خاورشناسی دانشگاه دولتی سن‌پترزبورگ، سخنرانی کرد.[۱]

آثار ویرایش

  • “Armeno-Iranica I,” in Izvestiya Akademii nauk Armyanskoĭ SSR (Obshchestvennye nauki), Yerevan, 1965, no. 11, pp. 89–94.
  • “Pekhleviĭskie papirusy sobraniya GMII imeni A. S. Pushkina” (The Pahlavi papyri from the collection of the Pushkin State Museum of Fine Arts), Vestnik drevneĭ istorii, 1961, no. 3, pp. 78–93.
  • “Arameĭskaya nadpis’ iz Zangezura (Nekotorye voprosy sredneiranskoĭ dialektologii)” (Aramaic inscription from Zangezur. Some questions of Middle Iranian dialectology), Istoriko-filologicheskiĭ zhurnal, 1965, no. 4, pp. 107-28; abridged version in French: “Un inscription araméene du roi Artašēs trouvée à Zanguézour (Siwnik‘),” Revue des études arméniennes 3, 1966, pp. 17-29.
  • “Notes sur le lexique iranien et arménien” Revue des études arméniennes 5, 1968, pp. 9–30.
  • “Sur arm. panduxt,” Revue des études arméniennes 6, 1969, pp. 1–14.
  • “Agnaticheskiĭe gruppy v drevnem Irane,” Vestnik drevneĭ istorii, 1968, no. 3, pp. 28–53; tr. as “Agnatic Groups in Ancient Iran,” in Soviet Anthropology and Archeology, 1970, no. 9, pp. 3–49.
  • “On Some Pahlavi Legal Terms,” in M. Boyce and I. Gershevitch, eds. , W. B. Henning Memorial Volume, London, 1970, pp. 349–57.
  • “Arameĭskaya nadpis’ na serebryanoĭ chashe iz Sisiana” Istoriko-filologicheskiĭ zhurnal, 1971, no. 3, pp. 78–82; tr. “Inscription araméenne gravée sur une coupe d’argent trouvée à Sissian (Arménie),” Revue des études arméniennes 8, 1971, pp. 5–11.
  • “Chastnye tselevye fondy v drevnem Irane i problema proiskhozhdeniya vakfa” (Private specialized funds in Ancient Iran and the problem of origin of waqf), Vestnik drevneĭ istorii, 1973, no. 1, pp. 3–25.
  • “Contumace dans la procédure iranienne et les termes Pehlevis ha
  • ašmānd et srāδ,” in Ph. Gignoux et A. Tafazzoli, eds. , Mémorial Jean de Menasce, Paris, 1974, pp. 305–18.
  • “Notes étymologiques [II],” Revue des études arméniennes 20, 1986-87, pp. 37–46.
  • “Une térm pour la “dot” en iranien et en arménien,” Revue des études arméniennes 20, 1986-87, pp. 47-53.
  • “Arm. łakiš et la racine indoiranienne *ark-/*rak-,” Studia Iranica 17/2, 1988, pp. 131–40.
  • “Vologaeses. Iran. *val(ә)- et ses dérivés en iranien et en arménien,” Orientalia Suecana 45-46, 1996-97, pp. 115–22.
  • “Deux notes sur une inscription araméenne d’Artaxata et sur l’arménien t‘armatar,” in J. -P. Mahé and R. W. Thomson , eds. , From Byzantium to Iran. Armenian Studies in Honour of Nina G. Garsoïan, Atlanta, 1997, pp. 269–80.
  • “Une terme énigmatique: m. -perse mgwh,” Acta Orientalia (Copenhagen) 60, 1999, pp. 113–25.
  • “Zariadre et Zoroastre,” in F. Vahman and C. V. Pedersen, eds. , Religious Texts in Iranian Languages. Symposium held in Copenhagen, May 2002, Copenhagen, 2007, pp. 125–33.
  • “K voprosu o proiskhozhdenii pavlikianstva” (To the question of origin of the Paulician movement), Pis’mennye pamyatniki Vostoka, 15/2, 2011, pp. 67–69.

پانویس ویرایش

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ Arthur Ambartsumian, "PERIKHANIAN, ANAHIT", in Encyclopædia Iranica, online version, February 28, 2014, link

منابع ویرایش

  • [۱] at Avproduction.am بایگانی‌شده در ۶ مارس ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine
  • Այվազյան, Հ. Մ. (2005 (2007)). Ով ով է. հայեր (կենսագրական հանրագիտարան: Երկու հատորով). Vol. առաջին / երկրորդ. Երևան: Հայկական հանրագիտարան հրատ. {{cite book}}: Check date values in: |date= (help)

خطای لوآ در پودمان:External_links2 در خط 126: assign to undeclared variable 'link'.