آوارگی
آوارگی شرایط بی‌خانمانی، بدون کار یا درآمد ثابت است. آوارگان معمولا در فقر زندگی می‌کنند و روزگار خود را با گدایی، گشتن در زباله‌ها، دزدی کوچک، کار موقت، یا (اگر موجود باشد) کمک دولتی سپری می‌کنند.
در کشورهای غربی، آوارگان معمولا زندگی خود را با بزه‌های کوچک، گدایی، و قانون‌شکنی می‌گذارندند و قانون، آنها را با کار اجباری، سربازی اجباری، زندان، یا محصور کردن در خانه کار، تنبیه می‌کرد.
به آواره، ولگرد، سرگردان، دَربِدَر، خانه‌بدوش، و بی‌کاره نیز می‌گویند.[۱]
در دوران امروز، مصوبه ضد آوارگی، پیگیر ۲ هدف است: ۱) کمک به آوارگان و اسکان دادن به آنها و ۲) پیشگیری از بزهکاری است.
پانویسویرایش
- ↑ "vagrant – Definition of vagrant in English by Oxford Dictionaries". Oxford Dictionaries – English.
منابعویرایش
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Vagrancy». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۵ ژوئن ۲۰۲۰.
| در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ آوارگی موجود است. |