ابن شنظیر
ابراهیم بن محمد بن حسین اموی با کُنیهٔ ابواسحاق، شهرت‌یافته به ابنِ شِنظیر (۹۶۳ - ۱۰۱۱ م) محدث، تاریخ‌نگار اندلسی و فقیه مالکی از اهالی تولیدو بود. تاریخ رجال الأندلس، المدونة و المستخرجة از آثار اوست. المسند و الشیوخ دو اثر برجستهٔ اوست.[۱][۲]
| ابن شِنظیر | |
|---|---|
| زادهٔ | ۹۶۳م / ۳۵۲ق تولدو |
| درگذشت | ۳ ژوئیه ۱۰۱۲م / ۴۰۲ق تولدو |
| پیشه | محدث، تاریخ‌نگار و فقیه مالکی |
| آثار | المسند. الشیوخ |
منابع ویرایش
- ↑ زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «ابن شنظیر». [[الأعلام]] (PDF). ج. ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۶۱. دریافت‌شده در ۲۶ نوامبر ۲۰۱۶. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)
- ↑ رفیعی علامرودشتی، علی (۱۹۸۸). «ابن شنظیر». [[دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]]. ج. ۴. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ص. ۸۹. دریافت‌شده در ۲۶ نوامبر ۲۰۱۶. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)