عبدالله بن عبدالظاهر جُذامی مصری شهرت‌یافته به ابن عبدالظاهر (۱۲۲۳–۱۲۹۲م) قاری، زبان‌شناس، کاتب و شاعر مصری و رئیس دیوان انشا در دورهٔ مملوکی بود.
او را کاتبی مترسل‌نویس در نامه‌های دیوانی و اخوانی نامیده‌اند که به شیوهٔ قاضی فاضل می‌نگاشت. از آثار اوست «الروضة البهیة الزاهره فی خِطط المُعزّیّه القاهره»، «الألطاف الخفیّة فی السیرة الشریفة السلطانیة الأشرفیة»، «سیرة الملک الظاهر» و «الدر النظیم من ترسّل عبدالرحیم».[۱][۲][۳][۴]

ابن عبدالظاهر
زادهٔفوریه ۱۲۲۳/ محرم ۶۲۰
قاهره
درگذشت۱۲۹۲م/ محرم ۶۹۲
قاهره
ملیتMameluke_Flag.svg مملوکی
پیشهقاری، زبان‌شناس، کاتب و شاعر

منابع ویرایش

  1. زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ج. ۴. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۳۳.
  2. ابن عماد حنبلی، عبدالحی (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ج. ۵. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۴۲۱.
  3. ابن شاکر کتبی، محمد (۱۹۷۳). فوات الوفیات. ج. ۱. بیروت: دار صادر. ص. ۲۷۱.
  4. فروخ، عمر (۱۹۸۶). تاریخ الأدب العربی (PDF). ج. ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۶۶۴.