ابوعلی، اسماعیل بیهقی ملقب به شیخُ القضات (۱۰۳۶ - نوامبر ۱۱۱۳) (نسب: اسماعیل بن احمد بن حسین بیهقی خسروجردی) فقیه، محدث و پیشوای دینی ایرانی خراسانی در سدهٔ پنجم هجری و فرزند ابوبکر بیهقی بود. از ناحیهٔ خود، ولایت بیهق و ربع نیشابور کوچید و مدتی بسیار در خوارزم و بلخ ساکن شد. سپس به میهن خود بازگشت. از پدرش و ابومسعود بجلی، عبدالغافر فارسی، عمر ابن مسرور، ابوسعد گنجرودی و دیگران سماع حدیث داشت. به ابوسعد سمعانی اجازه نقل روایت از همهٔ مسموعات خود را داد.[۱]

ابوعلی بیهقی
زادهٔ۱۰۳۶م / ۴۲۸ق
خسروگرد، بیهق،
درگذشتنوامبر ۱۱۱۳م/ جمادی‌الثانی ۵۰۷ق
زادگاهش
پیشهمحدث و فقیه
والدینابوبکر بیهقی

منابع ویرایش

  1. سمعانی، ابوسعد عبدالکریم (۱۹۷۵). التحبیر فی المعجم الکبیر (PDF). ج. یکم. بغداد: دیوان الأوقاف. ص. ۸۳–۸۵.