اتو هان
شیمی‌دان آلمانی
اتو هان (به آلمانی: Otto Hahn) (زاده ۸ مارس ۱۸۷۹ – درگذشته ۲۸ ژوئیه ۱۹۶۸) شیمی‌دان آلمانی بود که به خاطر کشف شکافت هسته‌ای جایزه نوبل شیمی در سال ۱۹۴۴ را بدست آورد. او در ایجاد اولین نیروگاه هسته‌ای نقشی مؤثر داشت.[۱]
| اتو هان | |
|---|---|
.jpg) | |
| زادهٔ | ۸ مارس ۱۸۷۹ فرانکفورت، آلمان |
| درگذشت | ۲۸ ژوئیهٔ ۱۹۶۸ (۸۹ سال) گوتینگن، آلمان |
| ملیت | آلمانی |
| محل تحصیل | دانشگاه ماربورگدانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ |
| شناخته‌شده برای | کشف عناصر پرتوزاایزومریسم هستهایشکافت هسته‌ای |
| جایزه(ها) |  جایزه نوبل شیمی (۱۹۴۴)مدال فارادی (۱۹۵۶)جایزه انریکو فرمی (۱۹۶۶) |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | رادیوشیمی، شیمی هسته‌ای |
| محل کار | دانشگاه کالج لندندانشگاه مکگیلدانشگاه برلینانجمن ماکس پلانکانجمن قیصر ویلهلم |
| استاد راهنما | تئودور زینم |
| امضاء | |
 | |
اتو هان و لیزه مایتنر
جستارهای وابستهویرایش
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ Otto Hahn موجود است. |
منابعویرایش
- ↑ اوبلکر، اریک، دانشمندان بزرگ، انتشارات قدیانی
پیوند به بیرونویرایش
 | این یک مقالهٔ خرد یک دانشمند است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |