احمد بن اسد
احمد بن اسد یکی از حکام سامانیان در سمرقند و فرغانه بود. وی بر قسمت‌هایی از خراسان و خوارزم نیز مسلط بود.
| احمد | |
|---|---|
| امیر سامانی | |
| فرمانروای سامانی (در فرغانه) | |
| سلطنت | ۸۱۹–۸۶۴/۸۶۵ میلادی ۱۹۸–۲۴۳ خورشیدی ۲۰۴–۲۵۰ قمری |
| پیشین | هیچ‌کس |
| جانشین | نصر یکم |
| فرمانروای سامانی (در سمرقند) | |
| سلطنت | ۸۵۱/۸۵۲–۸۶۴/۸۶۵ میلادی ۲۳۰–۲۴۳ خورشیدی ۲۳۷–۲۵۰ قمری |
| پیشین | هیچ‌کس |
| جانشین | نصر یکم |
| فرمانروای سامانی (در چاچ) | |
| سلطنت | دهه ۸۵۰–۸۶۴/۸۶۵ میلادی دهه ۲۳۰–۲۴۳ خورشیدی دهه ۲۴۰–۲۵۰ قمری |
| پیشین | یحیی |
| جانشین | یعقوب بن احمد |
| درگذشته | ۸۶۴/۸۶۵ میلادی ۲۴۳ خورشیدی ۲۵۰ قمری |
| فرزند(ان) | نصر یکم امیر اسماعیل یعقوب |
| دودمان | دودمان سامانی |
| پدر | اسد بن سامان |
در سال ۸۱۹ میلادی، فرمانروایی و حاکمیت شهر فرغانه توسط فرماندار خراسان، غسان بن عباد از طرف خلیفه مأمون، به‌عنوان پاداشی برای پشتیبانی از آنان در برابر شورش رافع بن لیث اعطا شد. به‌دنبال درگذشت برادرش نوح، که در سمرقند فرمانروایی می‌نمود، احمد و برادر دیگرش یحیی توسط عبدالله، فرماندار خراسان به حاکمیت آن شهر گمارده شدند. قدرت یحیی به‌طور قابل ملاحظه‌ای متعاقباً توسط احمد کاهش یافت، و او به‌عنوان حاکمی بدون قدرت تا زمان مرگش یعنی سال ۸۵۵ میلادی فرمانروایی می‌نمود. نسل یحیی در آینده توسط نسل احمد جایگزین شد. به‌هنگام مرگ احمد در سال ۸۶۴/۸۶۵ میلادی، او بر اکثریت مناطق فرارود، بخارا و خوارزم حکم می‌راند. حاکمیت سمرقند به یکی از پسرانش، نصر یکم و حاکمیت چاچ به پسر دیگر، یعقوب رسید.
منابع ویرایش
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Ahmad ibn Asad». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۵.