احمد عبادی

احمد عبادی (زادهٔ ۱۲۸۵ خورشیدی در تهران – درگذشتهٔ ۱۷ اسفند ۱۳۷۱ در تهران) از استادان موسیقی ایرانی و نوازندهٔ برجستهٔ سه‌تار و فرزند میرزا عبدالله فراهانی و نوه علی‌اکبر فراهانی بود. وی دایی هوشنگ سیحون معمار برجسته ایرانی است. وی همچنین مبدع روش کوک نوینی برای سه‌تار است و سبک نوازندگی وی از نظر برخی کارشناسان متفاوت و ویژه است. او با خواننده‌هایی مانند غلامحسین بنان همکاری داشته‌است. همچنین محمدرضا شجریان از وی به عنوان بزرگترین استادش در موسیقی ایرانی یاد می‌کند.

احمد عبادی
اطلاعات پس‌زمینه
زاده	۱۲۸۵ تهران، ایران
درگذشته	۱۷ اسفند ۱۳۷۱ (۸۶ سال) تهران، ایران
ژانر	موسیقی سنتی ایرانی
پیشه	نوازنده، آموزگار موسیقی
ساز(ها)	سه‌تار
سازهای اصلی
سه‌تار

زندگی‌نامه

احمد عبادی به سال ۱۲۸۵ در تهران به دنیا آمد. وی از ۷ سالگی مشق سه تار را نزد پدرش شروع کرد و ۱۳ سال بیشتر نداشت که پدرش میرزا عبدالله درگذشت. پس از آن، او مشق سه تار را پیش خواهرانش ملوک و مولود و برادرش جواد ادامه داد به گونه‌ای که در ۱۸ سالگی توانایی نواختن قابل قبول ساز را پیدا کرد. با این‌که وی پسر میرزا عبدالله بود، نوازندگی‌اش هیچ شباهتی به نوازنده‌های هم دوره خود که اکثراً از شاگردان میرزا عبدالله بودند نداشت و با نوازندگی هنرمندان قدیمی‌تر از خودش نیز متفاوت بود. وی در دوره‌ای که سه‌تار به خاطر حجم کم به خلوت افراد رفته و در غبار فراموشی فرورفته بود، این ساز را در رادیو معرفی کرد. وی با بزرگانی همچون رضاقلی‌میرزا ظلی، غلامحسین بنان، حسین قوامی، محمدرضا شجریان، فرامرز پایور، حسن زیرک، حسن کسایی و علی تجویدی همکاری داشت.

سبک جدید نوازندگی

از شاخص‌های نواخته‌های قدما مضراب‌های پر و با واخوان و بعضاً پرقدرت بود. عبادی یک بار وقتی که از دوستانش دربارهٔ نواخته‌های خود پرسید (در آن زمان امکان ضبط از رادیو نبود و اجراها کاملاً زنده انجام می‌شد) آنها جواب دادند گاهی اوقات نت‌ها دقیق شنیده نمی‌شوند و تداخل دارند و حالت ناخوشایندی ایجاد می‌کنند. عبادی به فکر حل این مشکل افتاد و در نهایت نوازندگی تک سیم را ابداع کرد که سبب شد سه تار نوازی متحول شود.
عبادی در نواختن سه‌تار دارای سبک و شیوه‌ای مخصوص به خود بود که کمتر کسی توانسته از عهده تقلید آن بر آید. البته عده‌ای این سبک خاص ساز زدن او را مربوط به امکانات و وسایل صدابرداری زمان وی می‌دانند. مضراب‌های تک سیم و دومضراب‌ها از مشخصه‌های بارز سبک وی هستند. از دیگر شاخصه‌های ساز عبادی بداهه نوازی‌ها و ویبره‌های طولانی و گلیساندوهای به موقع است.

از کارهایی که او در نوازندگی سه‌تار ایجاد کرد، ابداع کوک‌های مختلف در سه تار است که در آلبوم کوک سه تار آن‌ها راعرضه کرده‌است. قبلاً نوازنده‌ها معمولاً از کوک‌های تار برای سه تار استفاده می‌کردند ولی عبادی این رویه را تغییر داد و ثابت کرد بعضی از این کوک‌ها مناسب سه تار نیستند و دو نوار به عنوان آموزش کوک سه تار منتشر کرد که در آن برای گامهای مختلف و حتی گوشه‌های مختلف کوک معرفی کرد. نکته جالب توجه در نوازندگی عبادی این‌است که او همیشه و کاملاً تک سیم نمی‌زد و به موقع واخوان می‌داد و پر قدرت می‌زد و به موقع تک سیم می‌زد که کاملاً در قطعات ضربی وی مانند ضربی سه گاه و چهارگاه و… مشهود است. احمد عبادی مدت‌ها در وزارت پیشه و هنر به تدریس و تحقیق در موسیقی ایرانی و سه تار پرداخت و در جهت معرفی موسیقی ملی ایران کنسرت‌های متعددی در داخل و خارج از کشور از جمله فرانسه، ایتالیا، آلمان و اتریش داشت که مورد استقبال هنردوستان واقع شده‌است.

تدریس موسیقی و شاگردان

شهرام ناظری جوان و استاد احمد عبادی

عبادی شاگردان بسیاری تربیت کرد که از میان آن‌ها مهربانو توفیق، بهنام وادانی،، بهداد بابایی و سيد خليل عالی‌نژاد را می‌توان نام برد. او در رادیو نیز فعالیت می‌کرد و صفحه‌ها و کاست‌های زیادی ضبط کرده‌است از جمله صفحه آواز شور همراه با رضاقلی‌میرزا ظلی و همچنین تکنوازی‌ها و بداهه نوازی‌ها و همراهی با نوازندگان و خوانندگان مختلف. همنوازی‌های او با غلامحسین بنان و محمدرضا شجریان آثاری در قالب برنامهٔ گل‌ها به جا گذاشته‌است. او همچنین اجراهایی با شهرام ناظری داشته‌است، که برخی از آن‌ها به صورت دیداری یا شنیداری در دسترس است.

خصوصیات اخلاقی و منش

آرامگاه احمد عبادی در امام‌زاده طاهر کرج

همه شاگردانش از قلب رئوف عبادی حکایت می‌کنند. این‌گونه بود که او سه تار را از خلوت بیرون آورد و معرفی کرد. داریوش پیر نیاکان می‌گوید: «به همین دلیل است که می‌بینیم اکثر نوازنده‌های هم دوره من که در زمان استاد عبادی شاگرد بودند و سازشان سه تار نبود سه تار را به عنوان ساز دوم خود انتخاب کردند و به آن گرایش پیدا کردند» که می‌توان به آقایان علیزاده و مشکاتیان و پیرنیاکان و سيد خليل عالي نژاد اشاره کرد. آنطور که برخی نقل می‌کنند، او فردی معتقد و متدین بود، قبل از ساز زدن وضو می‌گرفت و در روزهای عزاداری و درگذشت امامان شیعه دست به ساز نمی‌زد.

مرگ

وی در اواخر عمر به سرطان روده دچار گردید و پس از یک دوره بیماری در سال ۱۳۷۱ درگذشت. آرامگاه وی در امامزاده طاهر است.

جستارهای وابسته

• علی‌اکبر فراهانی
• میرزا عبدالله فراهانی
• آقا حسینقلی فراهانی
• آقا غلامحسین فراهانی
• علی‌اکبر شهنازی
• عبدالحسین شهنازی

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Ahmad Ebadi». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۳ ژانویه ۲۰۱۴.
• ʿEBĀDĪ, AḤMAD – Encyclopaedia Iranica
• IRANIAN CLASSIC_1, موزیک کلاسیک ایران ABADI, احمد ... - YouTube
• روح‌الله خالقی، «احمد عبادی»، سرگذشت موسیقی ایران
• استاد احمد عبادی - موسیقی ایران بایگانی‌شده در ۱۴ ژانویه ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine

پیوند به بیرون

• مراسم ختم استاد احمد عبادی