ادوارد جی. رابینسون
ادوارد جی. رابینسون (به انگلیسی: Edward G. Robinson) (زاده ۱۲ دسامبر ۱۸۹۳ – درگذشته ۲۶ ژانویه ۱۹۷۳) هنرپیشه پرکار رومانیایی - آمریکایی بودکه در بسیاری از آثار مشهور هالیوود در نزدیک به چهار دهه و عموماً در نقش مکمل نقش آفرینی‌های به یاد ماندنی داشته. آخرین نقش آفرینی او در فیلم بیسکویت سبز تنها ۱۷ روز قبل از درگذشتش بر اثر بیماری سرطان به پایان رسید.
| ادوارد جی. رابینسون | |
|---|---|
 ادوارد جی. رابینسون در سال ۱۹۴۸ | |
| زادهٔ | ۱۲ دسامبر ۱۸۹۳ بخارست، رومانی |
| درگذشت | ۲۶ ژانویهٔ ۱۹۷۳ (۷۹ سال) لس آنجلس، کالیفرنیا، ایالات متحده |
| ملیت | رومانیایی-آمریکایی |
| پیشه | بازیگر |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۱۳–۱۹۷۳ |
فیلمشناسی ویرایش
- اسلحه‌ها و زن (۱۹۱۶) به نقش کارگر کارخانه
- شاو باهوش (۱۹۲۳) به نقش دومینگو اسکوبار
- حفره ای در دیوار (۱۹۲۹) به نقش فاکس
- شام خصوصی در بزرگداشت جشن نقره برادران وارنر (۱۹۳۰) (فیلم کوتاه) به نقش خودش
- کیبیتزر (۱۹۳۰) (فیلنامه)
- سواری شبانه (۱۹۳۰) به نقش تونی گاروتا
- بانویی برای عشق ورزی (۱۹۳۰) به نقش تونی
- دور از قانون (۱۹۳۰) به نقش کبرا کالینز
- شرق غرب است (۱۹۳۰) به نقش چارلی یانگ
- بیوه اهل شیکاگو (۱۹۳۰) به نقش دومینیک
- چگونه گلف بازی کردم به روایت بابی جونز شماره ده: ضربه‌های دشوار (۱۹۳۱) (فیلم کوتاه) به نقش خودش
- سزار کوچک (۱۹۳۱) به همراه داگلاس فریبنکس، جونی یور به نقش سزار کوچک معروف به ریکو
- جواهرات دزدی (۱۹۳۱) (موضوع کوتاه) به همراه والاس بیری به نقش گانگستر
- پاداش زرنگی (۱۹۳۱) به همراه جیمز کاگنی به نقش نیک وینیزلوس
- پایان پنج ستاره (۱۹۳۱) به نقش راندال
- قاتل حرفه‌ای (۱۹۳۲) به نقش وانگ لو جت
- دو ثانیه (۱۹۳۲) به نقش جان آلن
- کوسه ببری (۱۹۳۲) به نقش ممایک ماسکارنا
- دلار نقره (۱۹۳۲) به نقش یاتس مارتین
- غول کوچک (۱۹۳۳) به نقش باگز آهم
- زنی را دوست داشتم (۱۹۳۳) به نقش مانسفیلد هایدن
- خطر سیاه (۱۹۳۴) به نقش جیم باک ترنر
- مرد دو چهره (۱۹۳۴) به نقش دیمن ولز / جولز شتارد
- همه شهر درباره اش حرف می‌زنند (۱۹۳۵) به نقش آرتور فرگوسن جونز
- ساحل بربری (۱۹۳۵) به نقش لوئیس کامیلیس
- گلوله‌ها یا بسته‌ها (۱۹۳۶) به همراه هامفری بوگارت به نقش کارآگاه جانی بلیک
- تندر در شهر (۱۹۳۷) به نقش دن آرمسترانگ
- کید گالاهاد (۱۹۳۷) به همراه بت دیویس و هامفری بوگارت به نقش نیک دوناتی
- آخرین گانگستر (۱۹۳۷) به همراه جیمز استوارت به نقش جو کرونزاک
- پرونده یک جنایت خفیف (۱۹۳۸) به نقش رمی مارکو
- دکتر کلیترهاوس شگفت‌انگیز (۱۹۳۸) به نقش دکتر کلیترهاوس
- من قانون هستم (۱۹۳۸) به نقش پروفسور جان لیندسی
- Verdensberømtheder i København (۱۹۳۹) (مستند) به نقش خودش
- روزی در سانتا آنیتا (۱۹۳۹) (فیلم کوتاه) به نقش خودش
- اعترافات یک جاسوس نازی (۱۹۳۹) به نقش ادوارد رنارد
- باج‌گیری (۱۹۳۹) به نقش جان آر. اینگرام
- گلوله جادویی دکتر ارلیش (۱۹۴۰) به نقش پل ارلیش
- برادر اورکید (۱۹۴۰) به همراه هامفری بوگارت به نقش لیتل جان لی سارتو
- برای اعزام از رویترز (۱۹۴۰) به نقش جولیوس رویترز
- گرگ دریا (۱۹۴۱) به همراه جان گارفیلد به نقش ولف لارسن
- کارکنان (۱۹۴۱) به همراه مارلین دیتریش و جرج رأفت به نقش هنک مک هنری
- پولو به همراه ستارگان (۱۹۴۱) (فیلم کوتاه) به نقش خودش
- شرکای بی اعتقاد (۱۹۴۱) به نقش بزوس کوری
- شرکت لارنسی (۱۹۴۲) به نقش پرژر مکسول
- داستان‌های منهتن (۱۹۴۲) به نقش آواری ال. لاری بروان
- مسکو تلافی می‌کند (۱۹۴۲) (مستند) (راوی)
- سفری با هم (۱۹۴۳) (RAF feature film)
- گلوله‌های سحرآمیز (۱۹۴۳) (فیلم کوتاه) (راوی)
- ناوشکن (۱۹۴۳) به نقش استیو بولسلاوسکی
- جسم و فانتزی (۱۹۴۳) به نقش مارشال تیلور (قسمت دوم)
- تامپیکو (۱۹۴۴) به نقش کاپیتان بارت مانسون
- آقای وینکل به جنگ می‌رود (۱۹۴۴) به نقش ویلبرت وینکل
- غرامت مضاعف (۱۹۴۴) به همراه فرد مک‌موری و باربارا استانویک به نقش بارتون کیز
- بانویی پشت پنجره (۱۹۴۵) به نقش پروفسور ریچارد وانلی
- تاکستان ما انگور شیرین دارد (۱۹۴۵) به نقش مارتینیوس جاکوبسن
- خیابان اسکارلت (۱۹۴۵) به نقش کریستوفر کراس
- دعای آمریکایی (۱۹۴۶) (فیلم کوتاه) به نقش خودش
- سفری با هم (۱۹۴۶) به نقش دین مک ویلیامز
- غریبه (۱۹۴۶) به همراه لرتا یونگ و اورسن ولز به نقش آقای ویلسون
- خانه قرمز (۱۹۴۷) به نقش پیت مورگان
- همه پسران من (۱۹۴۸) به همراه برت لنکستر به نقش جو کلر
- کی لارگو (۱۹۴۸) به همراه هامفری بوگارت و لورن باکال به نثش جانی روکو
- شب هزار چشم دارد (۱۹۴۸) به نقش جان تریتون
- خانه غریبه‌ها (۱۹۴۹) به نقش جینو مونتی
- احساس خوبی است (۱۹۴۹) به نقش خودش
- عملیات ایکس (۱۹۵۰) به نقش جرج کنستانتین
- هنرپیشه‌ها و گناه (۱۹۵۲) به نقش موریس تیلایو (بخش خون هنرپیشه‌ها)
- معاون جوخه (۱۹۵۳) به نقش کاپیتان بارنی بارنابی
- بازیکن بزرگ باشگاه (۱۹۵۳) به نقش جان بیو هانس لوبر
- بوم بلورین (۱۹۵۳) به نقش هنری هیس
- حد من کجاست؟ (۱۱، اکتبر ۱۹۵۳; مهمان مرموز)
- سه شنبه سیاه (۱۹۵۴) به نقش وینسنت کانلی
- مردان خشن (۱۹۵۵) به نقش لیو ویلکیسون
- نقطه فشار (۱۹۵۵) به نقش لوید هالت
- گلوله‌ای برای جوئی (۱۹۵۵) به نقش بازرس رائول لودوک
- جهنم در خلیج فریسکو (۱۹۵۵) به نقش ویکتور آماتو
- غیرقانونی (۱۹۵۵) به نقش ویکتور اسکات
- کابوس (۱۹۵۶) به نقش رنه برسارد
- ده فرمان (۱۹۵۶) به نقش دتان
- قلب نمایش (۱۹۵۷) (فیلم کوتاه) (راوی)
- سوراخی در سر (۱۹۵۹) به همراه فرانک سیناترا به نقش ماریو مانتا
- هفت دزد (۱۹۶۰) به نقش تئو ویلکینز
- پپه (۱۹۶۰) به همراه کنتینفلس به نقش خودش
- گیشای من (۱۹۶۲) به نقش سام لوئیس
- دو هفته در شهر دیگر (۱۹۶۲) به همراه کرک داگلاس به نقش موریس کروگر
- سامی به جنوب می‌رود (۱۹۶۳) (برنده جایزه گلدن گلوب. پسری با قد ده فوتی) به نقش کوکی وینرایت
- پاداش (۱۹۶۳) به نقش دکتر ماکس استارتمن
- رابین و هفت هود (۱۹۶۴) به همراه رت پک به نقش بیگ جیم استیونس
- همسایه خوب سام (۱۹۶۴) به همراه جک لمون به نقش سیمون نردلینگر
- پائیز قبیله شاین (۱۹۶۴) وزیر کشور کارل شورتز
- توهین (۱۹۶۴) به نقش مرد شارلاتان
- بچه سینسیناتی (۱۹۶۵) به همراه استیو مک‌کوئین به نقش لنسی هووارد
- همه چیز درباره مردم (۱۹۶۷) (فیلم کوتاه) (راوی)
- اسلم بزرگ (۱۹۶۷) به نقش جیمز اندرس
- زن موبور اهل پکن (۱۹۶۷) به نقش داگلاس رئیس سازمان سیا
- عملیات خیابان پیترز (۱۹۶۷) به نقش جو ونتورا
- بزرگ‌ترین بسته نسبت به همه آن‌ها (۱۹۶۸) به نقش پروفسور ساموئلز
- هرگز دمی به کسالت مسپار (۱۹۶۸) به همراه دیک ون دایک به نقش لئو جوزف اسموت
- نوبت بازی توست (۱۹۶۹) به نقش سر جورج مک داول
- طلای مکینا (۱۹۶۹) به همراه گریگوری پک به نقش اولد آدامز
- یو. ام.سی. برنده جایزه گلدن گلوب - مرکز ضربان قلب]]) به نقش لی فورستمن
- آواز نروژ (۱۹۷۰) به نقش کروگشتاد
- پیرمردی که فریاد زد: گرگ آمد (۱۹۷۰) به نقش امیل پولسکا
- موچ به هالیوود می‌رود (۱۹۷۱) به نقش خودش - میهمان پارتی
- نه در روز و نه در شب (۱۹۷۲) به نقش پدر
- سویلنت سبز (۱۹۷۳) به همراه چارلتون هستون سویلوت (آخرین نقش او در فیلم)
منابع ویرایش
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Edward G. Robinson». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۹ آبان ۱۳۹۰ خورشیدی.