ارتباطات زیست‌محیطی
ارتباطات زیست‌محیطی به مطالعه و اجرای نحوه برخورد افراد، نهادها، جوامع و فرهنگ‌ها می‌پردازد که پیام‌های مربوط به محیط زیست و تعامل انسان با محیط زیست را توزیع، دریافت، درک و استفاده می‌کنند. این حیطه شامل طیف گسترده‌ای از تعاملات امکان‌پذیر، از ارتباطات بین فردی به ارتباطات مجازی، تصمیم‌گیری مشارکتی و پوشش رسانه‌های زیست‌محیطی است. همچنین شامل ارتباطات کلامی است. در کنار این‌ها به ایجاد یک سبک متفاوت ارتباطات کمک می‌کند.
از دیدگاه عمل، الکساندر فلور[۱] ارتباطات زیست‌محیطی را به عنوان کاربرد روابط، اصول، استراتژی‌ها و تکنیک‌های ارتباطی برای مدیریت و حفاظت از محیط زیست تعریف می‌کند.[۲]
منابعویرایش
- ↑ "Environmental Communication".
- ↑ Flor, Alexander. (2004). Environmental Communication. Diliman, Quezon City: University of the Philippines-Open University.