اروین فرویندلیش
اروین فروندلیش ( آلمانی: [ˈfʀɔɪntlɪç] ؛ 29 می 1885 - 24 ژوئیه 1964) اخترشناس آلمانی ، یکی از دانش آموزان فلیکس کلاین ، دستیار و همکار آلبرت اینشتین در معرفی تجربه ی کیهانی ِ نظریه نسبیت عام بر پایه ی ِ تئوری انتقال به سرخ گرانشی بود.
زندگی ویرایش
اروین در بیبریش آلمان متولد شد. او فرزند فریدریش فیلیپ فرویندلیش ، و همسرش الیزابت فینلایسون بود.[۱] او یکی از هفت فرزند فردریش بود که علی‌رغم یهودی بودن پدرشان ، همگی پروتستان شده بودند. برادر بزرگترش هربرت فرویندلیش بود. اروین در سال 1903 تحصیلات را رها و 6 ماه در شچچین و در کشتی کار کرد. کارش الهام بخش وی برای تحصیل در رشته ی کشتی سازیِ دانشگاه پلی تکنیک شارلتونبرگِ برلین شد. اما در سال 1905 ، این رشته را هم رها کرده و به ریاضیات و نجوم متمایل گردید. وی تحت شاگردی فلیکس کلاین و کارل شوارتزشیلد این شاخه از علم را ادامه داد. [۲]
در سال 1913 با کیت هیرشبرگ ازدواج کرد. [۳] پس از ارائه ی پایان نامه خود تحت نظارت پائول کوبه در دانشگاه گوتینگن در سال 1910 و به دست آوردن مدرک دکترا ، در رصدخانه ی برلین به جایگاه دستیاری دست یافت و در همانجا با آلبرت اینشتین آشنا شده و همکار شد.
وی در سال 1914 با تشویق آلبرت اینشتین و با حمایت جامعه ی علمی و اقتصادی آلمان برای بررسی نظریه ی نسبیت عام اینشتین در خلال یک خورشید گرفتگی ، عازم کریمه در روسیه شد. این سفر به ناگهان با شروع جنگ جهانی اول توام شده و دستگیریِ او در روسیه را در پی داشت. در نهایت با تلاش های ماکس پلانک و اینشتین و در طی تبادل اسرای جنگی ، وی بدون موفقیت در ماموریتِ علمیِ خود ، آزاد شد و به آلمان باز گشت. پس از جنگ اول او در ساخت رصدخانه ی اینشتین در پوتسدام مشارکت داشت و به مدیریت موسسه ی اینشتین منصوب شد.
وی به خاطر نسبیت یهودی ای که داشت ، با شروع جنگ دوم هم مجبور به ترک آلمان شده و عازم استانبول شد. وی تا پایان جنگ در دانشگاه استانبول به تدریس پرداخته و یه همراه دیگر محققان و اساتید آلمانی حاضر در ترکیه ، و با حمایت های آتاتورک ، سطحی علمی دانشگاه را ارتقا دادند. در 1937 استانبول را ترک کرد ولی علی‌رغم پذیرش شدن در دانشگاه کارلووای پراگ برای سمت استادی ، به خاطر تصرف شدن پراگ توسط ارتش آلمان از رفتن بدانجا نیز باز ماند.
اروین ، با توصیه ی آرتور استنلی ادینگتون به دانشگاه سنت اندروز در اسکاتلند رفت و از سال 1939 در شاخه ی نجوم به تدریس پرداخت.
در سال 1959، به ویسبادن ، زادگاه خود، بازگشت و به عنوان استاد دانشگاه یوهانس گوتنبرگ بقیه ی عمر خود را در آنجا گذراند. فرویندلیش در همان ویسبادن و در تاریخ 24 ژوئیه 1964 درگذشت.
دستاوردها ویرایش
فرویندلیش سرانجام انحراف اشعه های نور در نزدیکی خورشید را طی کسوف دیگری مورد بررسی قرار داده و بر تئوری نسبیت عام اینشتین صحه گذاشت. وی با مطالعات خود ، درستی چندی از تئوری های نیوتنی را مورد تردید قرار داد. او در رصدخانه های پوتسدام و استانبول آزمایشهای مربوط به نظریه ی انتقال به سرخ گرانشیِ اینشتین را هدایت نمود. وی در 1953 و به همراه مکس برن توضیح جایگزینی را بر اساس مدل نور خسته ، برای تئوری مذکور ارائه داد.
منابع ویرایش
- ↑ Hockey, Thomas (2009). The Biographical Encyclopedia of Astronomers. Springer Publishing. ISBN 978-0-387-31022-0. Retrieved August 22, 2012.
- ↑ The Einstein Tower by Klaus Hentschel
- ↑ Biographical Index of Former Fellows of the Royal Society of Edinburgh 1783–2002 (PDF). The Royal Society of Edinburgh. July 2006. ISBN 0 902 198 84 X. Archived from the original (PDF) on 24 January 2013. Retrieved 11 July 2019.
لینک ها و منابع خارجی ویرایش
- کلاوس هانسچل : برج اینشتین یک ساختار دینامیک، نظریه نسبیت و نجوم [۱] ، انتشارات دانشگاه استنفورد، استنفورد، 1997.
- دانشکده ریاضیات و آمار " Erwin Finlay Freundlich ". دانشگاه سنت اندروز ، اسکاتلند .
- Erwin Freundlich در پروژه تبارشناسی ریاضی