ارکستراسیون
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
ارکستراسیون (به فرانسوی: Orchestration) یا سازآرایی[۱] یکی از شاخههای مهم آهنگسازی است و به مراحل عملی نوشتن یک قطعهٔ موسیقی برای ارکستر گفته میشود.[۲] به عبارت دیگر ارکستراسیون انتخاب و ترکیب سازها برای ساختن یک قطعه موسیقیِ ارکستری گفته میشود.
ارکستراسیون دانشی است که آهنگساز با استفاده از آن میآموزد که چگونه یک آکورد را بهطور متعادل بین گروههای ارکستر توزیع کرده و چگونه به یک صدای متعادل و منطقی دست پیدا کند و چگونه ملودی را برجستهتر از بخشهای دیگر نشان دهد. همچنین چگونه میتوان از سازها و رنگهای مختلف ارکستری استفاده کرد و جملههای موسیقی را با طرحهای متنوع ارکستری کنار هم قرار داد.[۳]
هکتور برلیوز، ریچارد واگنر، ریمسکی کورساکف و موریس راول از بزرگان ارکستراسیون موسیقی کلاسیک هستند.
منابعویرایش
- ↑ «سازآرایی» [موسیقی] همارزِ «orchestration, scoring, instrumentation»؛ منبع: گروه واژهگزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر اول. فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۱-۱ (ذیل سرواژهٔ سازآرایی)
- ↑ PRINCIPLES OF ORCHESTRATION by Nikolay Rimsky-Korsakov
- ↑ قربانی، علی اکبر. ارکستراسیون به زبان ساده. تهران: نشر هم آواز، ۱۳۹۶
این یک مقالهٔ خرد موسیقی است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |