بهائیت

شخصیت‌های اصلی

بهاءالله - عبدالبهاء - شوقی افندی
باب - طاهره قرةالعین

نوشته‌ها

کتاب‌شناسی بهاءالله - آثار و گفتار عبدالبهاء
کتاب اقدس - کتاب ایقان
کلمات مبارکه مکنونه - کتاب عهدی
چهار وادی - هفت وادی
مفاوضات - الواح وصایا
رساله سؤال و جواب - متون بهائی

آموزه‌ها

آموزه‌ها
احکام
عهد و میثاق
تعلیم و تربیت

مؤسسات

بیت‌العدل اعظم
محفل روحانی
محفل روحانی ملی بهائیان ایران
نظم اداری
مشرق‌الاذکار

تاریخچه

بهائیان ایرانی
سفرهای عبدالبهاء به غرب
بهائیت در ایران
بابیه - شیخیه

شخصیت‌های برجسته

نخستین پیروان بهاءالله
ایادیان امرالله
مارثا روت - بدیع نیشابوری

بیشتر

نشانه‌ها
ادبیات
گاه‌شماری بهائی - بهائی‌ستیزی
فهرست مقالات بهائی - نقد بهائیت

ازدواج بهائی از آنجا که محور آموزه‌های آئین بهائی اصل وحدت عالم انسانی (وحدت در عین حفظ کثرت و تنوع) است، ازدواج بهائی نیز اساس و هدفش وحدت و محبّتِ حقیقی و اتحاد همه جانبهٔ جسمانی- انسانی- معنوی میان زن و شوهر است.[۱]

مفهوم ازدواج بهائی ویرایش

آموزه‌های بهائی ازدواج را به «دژی برای سلامتی و نجات ابدی» تعبیر می‌کنند و ازدواج و خانواده را شالوده ساختار اجتماعی قلمداد می‌کنند.

اگرچه بهائیان برای بُعدِ مادی و جسمانی اتّحاد همسران اهمیّت خاصّی قائلند ولی بُعدِ اتّحاد انسانی- معنوی را مهم‌تر می‌دانند.[۲][۳] عبدالبهاء در مورد ازدواج این چنین می‌گوید:

در میان خلق ازدواج عبارت از ارتباط جسمانی است و این اتحّاد و اتفّاق موقتّ است زیرا فرقت جسمانی عاقبت مقرّر و محتوم است ولکن ازدواج اهل بهاء باید ارتباط جسمانی و روحانی هر دو باشد، زیرا هر دو سرمست یک جامند و منجذب یک طلعت بی‌مثال، زنده به یک روحند و روشن از یک انوار این روابط روحانیّه‌است و اتّحاد ابدی است و همچمین در عالم جسمانی نیز ارتباط محکم متین دارند.پس باید اهل بهاء چون رابطه ازدواج درمیان آید اتحاد حقیقی و ارتباط معنوی و اجتماع روحانی و جسمانی باشد تا در جمیع عوالم الهی این وحدت حاصل گردد زیرا این وحدت حقیقی جلوه‌ای از نور محبّت الله است.[۴]

اساسی‌ترین جلوهٔ وحدت عالم انسانی، وحدت خانواده است؛ لذا طبق این آموزه، وحدت جامعهٔ جهانی را باید از وحدت زن و مرد و خانواده آغاز کرد و رشد و توسعه داد.[۵] بیت‌العدل اعظم بیان می‌کند: «حضرت بهاءالله به منظور ایجاد اتّحاد در جهان ظاهر شده‌اند و اتّحاد خانواده اتّحادی اساسی و بنیادی است.»[۶] این امر مستلزم وجود بینشی معنوی-انسانی دربارهٔ ازدواج است تا همسران بتوانند با وسعت نظر فقط به سعادت و خوشبختی خود راضی نشوند، بلکه علاوه بر وحدت و سعادت خود به رشد و خوشبختی و وحدت خانوادهٔ بزرگ بشری نیز بیاندیشند و در جهت تحقق آن بکوشند.[۷][۸]

احکام ازدواج بهائی ویرایش

ازدواج در آئین بهائی اجباری نیست اما بهاءالله در کتاب اقدس به‌طور مشخص پیروانش را به ازدواج توصیه می‌کند.[۹][۱۰]

بهائیان توصیه شده‌اند تا قبل از ازدواج ویژگی‌های همسر خود را بررسی کرده و قبل از قطعی کردن تصمیم خود با یکدیگر به خوبی آشنا شوند زیرا ازدواج می‌بایست با هدف برقراری یک رابطه ابدی صورت بگیرد.[۱۰][۱۱] در آئین بهائی تصمیم در مورد ازدواج و انتخاب همسر باید توسط خود دو فردی که قصد ازدواج با یکدیگر را دارند صورت بگیرد اما پس از آن که دختر و پسری تصمیم به ازدواج گرفتند باید تمامی والدین در قید حیات زوج (حتی اگر بهائی نباشند) به ازدواج رضایت بدهند.[۹][۱۲][۱۳] هدف از این حکم تقویت روابط خانوادگی و جلوگیری از اختلاف و کدورت بین خانواده‌هاست.[۱۰] اجرای این حکم همچنین نمادی از احترام و قدردانی فرزندان نسبت به والدین است.[۹]

ازدواج بعید، یعنی ازدواج با غیر از خویشاوندان و افرادی که از پیشینه‌های قومی و جغرافیایی متفاوت هستند در آموزه‌های آئین بهائی بسیار مورد ستایش و توصیه قرار گرفته‌است.[۱۴] عبدالبهاء ازدواج بین نژادی را تشویق کرده‌است و بهائیان (هم دختر و هم پسر) مجازند که با افراد از هر دین و اعتقادی ازدواج کنند.[۱۰]

مراسم عقد بهائیان بسیار ساده برگزار می‌شود و شروط ضروری آن عبارتند از: داشتن حداقل سن بلوغ عروس و داماد، رضایت عروس و داماد و والدین آن‌ها[۱۰] و بر زبان آوردن آیه «انا کل لله راضیات/انا کل لله راضون» توسط عروس و داماد در حضور حداقل دو شاهد.[۱۰][۱۲][۱۵] امروزه ازدواج بهائی تحت نظارت شوراهای محلی بهائی (محفل روحانی محلی) صورت می‌گیرد که وظیفه دارند نسبت به رعایت شروط عقد بهائی اطمینان حاصل کنند.[۱۰]

در آئین بهائی چندهمسری و ازدواج موقت (صیغه) مجاز نیست.[۱۰] بهاءاللّه که احکام و تعالیم خویش را در محیط اسلامی وضع کرد، تک همسری را با رعایت حکمت و به تدریج حکم کرد نه به یکباره. بهاءالله در کتاب اقدس تعداد همسران برای یک مرد را به دو زن محدود کرده‌است و ذکر کرده که تک همسری بهتر است و موجب آسایش و آرامش برای زن و مرد است. عبدالبهاء جانشین بهاءالله و مفسر رسمی آموزه‌های او بعدها دربارهٔ این حکم توضیح داد که به دلیل آنکه داشتن دو همسر در کتاب اقدس منوط به برقراری عدالت و برابری کامل بین هر دو همسر شده و این در عمل شرطی محال است، بنابراین در آئین بهائی فقط تک همسری مجاز است.[۱۰][۱۶][۱۷][۱۸]

حداقل سن ازدواج در دین بهایی طبق بیان بهاءالله در کتاب اقدس سن بلوغ است که بهاءالله آن را برای پسر و دختر هر دو یکسان و سن پانزده سالگی تعیین می‌نماید.[۱۰][۱۹]

در دین بهائی دوران نامزدی حداکثر ۹۵ روز می‌تواند باشد یعنی از زمان اعلام تصمیم زوج به ازدواج تا برگزاری مراسم عقد حداکثر می‌تواند ۹۵ روز فاصله باشد.[۲۰]

در آئین بهائی مهریه به عنوان هدیه‌ای از طرف مرد به زن در نظر گرفته می‌شود و حداقل و حداکثر مبلغی برای آن تعیین شده‌است.[۲۱] اگر مرد اهل شهر باشد حداقل میزان مهریه می‌تواند از حداقل ۱ واحد طلا تا حداکثر ۵ واحد طلا باشد. اگر مرد اهل روستا باشد میزان مهریه می‌تواند از حداقل ۱ واحد نقره تا حداکثر ۵ واحد نقره باشد.[۲۲][۲۳] هر واحد برابر نوزده مثقال (حدود ۹۰ گرم) است.[۲۴] میزان مهریه به محل سکونت زن ارتباطی ندارد و فقط بر اساس شهری یا روستایی بودن مرد تعیین می‌گردد. بهاءالله توضیح می‌دهد که در مورد مهریه بهتر است که پیروانش حداقل آن (یعنی ۱ واحد نقره) را در نظر بگیرند و حتی ثروتمندان به کم‌ترین میزان مهریه اکتفا کنند.[۱۰][۲۱]

طلاق طبق احکام بهائی مجاز است ولی بهائیان به پرهیز از آن توصیه شده‌اند.[۱۰] آن‌ها ازدواج را پیوند مقدّسی می‌دانند که فقط در شرایط حاد و هنگامی که راه دیگری باقی نمانده می‌توان به آن پایان داد.[۱۰]

بعد از تصمیم به جدایی، زن و شوهر باید به مدّت یکسال صبر نمایند تا طلاق نهایی شود. این دوره در اصطلاح بهائی، سال تربص نامیده می‌شود. در طول این یک سال زن و شوهر جدا از یکدیگر زندگی می‌کنند. اگر در هر زمان در طول این یک سال بین زن و شوهر محبّت و آشتی برقرار شد و تصمیم بر زندگی با یکدیگر نمودند، طلاق منتفی است و می‌توانند به زندگی مشترک با هم برگردند. در غیر این صورت، در پایان یک سال، طلاق نهایی می‌شود و بعد از آن هر یک از زن و مرد می‌توانند در صورت تمایل با فرد دیگری ازدواج کنند.[۲۵]

در تعالیم بهائی روابط جنسی تنها در چارچوب ازدواج و فقط بین زن و شوهر تعریف شده‌است.[۲۶] آموزه‌های بهائی پیروان این آئین را به پاکدامنی و رعایت موازین اخلاقی قبل از ازدواج و وفاداری کامل به همسر بعد از ازدواج توصیه می‌کند.[۹]

اتهام ازدواج با محارم ویرایش

مخالفان بهائیت می‌گویند که پایه‌گذار بهائیت، پیروانش را از ازدواج با محارم، منع نکرده‌است و بهائیان حق دارند که به جز همسر (یا همسران) پدرشان، با هر کس دیگری ازدواج کنند؛ استناد این افراد به آیه‌ای در کتاب اقدس است: «قَد حُرّمت علیکم ازواجَ آبائِکم (بر شما همسران پدرانتان حرام شد)» (اقدس، بند ۱۰۷)؛ اینان ادعا می‌نمایند که بهاءالله صرفاً از همسر پدر، نام برده و ازدواج با او را حرام اعلام نموده‌است و سکوت او در برابر حکم ازدواج با سایر محارم، نشان دهنده اجازه او برای انجام چنین ازدواجی است. آیهٔ بالا در کتاب اقدس، منع ازدواج با همسر پدر را اثبات می‌کند؛ اما اثبات این ممنوعیت، دلیلی بر مُجاز بودن ازدواج با سایر محارم نیست. عبدالبهاء در این باره نوشته‌است: «صراحت این حکم دلیل بر اباحت (مجاز بودن) دیگران نه».[۲۷] در قرآن هم آیه ای در رابطه با منع چند همسری برای زنان وجود ندارد و تنها مردان از اختیار بیش از ۴ همسر منع شده‌اند. اما این موضوع دلیلی بر تجویز ضمنی این رفتار برای زنان مسلمان در قرآن نیست. عبدالبهاء،[۲۷] شوقی افندی (دستخط شوقی افندی در جواب نامه‌ای به تاریخ ۱۹ می ۱۹۲۷) و بیت‌العدل اعظم (پاسخ به نامه ۲۷ نوامبر ۱۹۸۴) به حرام بودن ازدواج با محارم تأکید کرده‌اند.

در آئین بهائی تعیین جزئیات برخی از احکام به آینده و به بیت العدل اعظم محول شده‌است. در مقدمه کتاب اقدس توضیح داده شده که این کتاب هستهٔ مرکزی احکامی است که در آینده و به تدریج توسط بیت العدل اعظم بسط خواهند یافت. دلیل این مسئله نیز انطباق احکام با پویایی جامعه و تغییر و تحولاتی است که در طول زمان اتفاق می‌افتد.[۲۸][۲۹] از جمله این موارد تعیین جزئیات بیشتر طبقات محارم و حدود ازدواج با خویشاوندان است که بهاءالله و عبدالبهاء تعیین جزئیات آن را به بیت العدل اعظم واگذار کرده‌اند تا بر اساس قواعد مدنی و اجتماعی و علم روز در این زمینه احکام تکمیلی را در زمان مناسب صادر کنند.[۱۴][۲۸][۳۰][۳۱]

در همین راستا، بیت العدل اعظم در نامه ای به تاریخ ۱۵ ژانویهٔ ۲۰۱۰ اعلام می‌کنند که بهائیان از ازدواج با محارم به شرح زیر منع شده‌اند:

«یک بهائی مجاز نیست با مادر و پدر خود و با خواهر و برادر آنان و اجدادشان یا برادر و خواهر خود و فرزند و فرزندزادگان آنان و پسر و دختر خود و فرزند و فرزندزادگان آنان ازدواج کند. همچنین ازدواج با طبقات مشابهی از خویشاوندان که به سبب پیوند ازدواج به وجود آمده مانند نامادری، ناپدری، نادختری و ناپسری یا عروس، داماد، مادر زن یا پدر زن، مادر شوهر یا پدر شوهر یا موارد دیگری که با پیوندهای قانونی و اجتماعی مانند فرزندخواندگی موجب تشکیل یک خانوادهٔ مشترک می‌شود جائز نیست. بهائیان علاوه بر این ممنوعیت‌ها باید مراقب باشند که بر خلاف رسوم و قوانین کشور محل اقامتشان عقد ازدواجی نبندند.»[۳۲]

پیوند به بیرون ویرایش

پانویس ویرایش

  1. سعیدی، نادر (۱۹۹۸کتاب دیانت بهائی و نهاد خانواده، مؤسّسهٔ معارف بهائی، شابک ۸-۲۱-۸۹۶۱۹۳-۱ مقدار |شابک= را بررسی کنید: checksum (کمک)
  2. Hornby، Helen (۱۹۸۸). Lights of guidance، بندهای ۷۵۴ و ۱۲۶۴. Bahai Pub. Trust. شابک ۹۷۸-۸۱۸۵۰۹۱۴۶۴.
  3. Hornby (۱۹۸۸). «Lights of guidance». Bahai Pub. Trust. دریافت‌شده در ۱۹۸۸. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازبینی= را بررسی کنید (کمک)
  4. منتخباتی از مکاتیب حضرت عبدالبها - جلد ١: صفحهٔ ۱۱۴
  5. Hornby، Helen (۱۹۸۸). Lights of guidance، (بند ۷۳۴). Bahai Pub. Trust. شابک ۹۷۸-۸۱۸۵۰۹۱۴۶۴.
  6. «Bahai Life Compilation، بند شمارهٔ ۳۱» (PDF). مرکز جهانی بهائی. ۲۰۰۸.
  7. Hornby، Helen (۱۹۸۸). Lights of guidance، بندهای ۷۳۲ و ۷۳۴ و ۷۵۴. Bahai Pub. Trust. شابک ۹۷۸-۸۱۸۵۰۹۱۴۶۴.
  8. «Bahai Life Compilation، بندهای شمارهٔ ١٩، ٣١، ٣٣، ٧۴، ٨۰». مرکز جهانی بهائی. ۲۰۰۸.
  9. ۹٫۰ ۹٫۱ ۹٫۲ ۹٫۳ «A selection of extracts from the Bahá'í writings on family life and marriage».
  10. ۱۰٫۰۰ ۱۰٫۰۱ ۱۰٫۰۲ ۱۰٫۰۳ ۱۰٫۰۴ ۱۰٫۰۵ ۱۰٫۰۶ ۱۰٫۰۷ ۱۰٫۰۸ ۱۰٫۰۹ ۱۰٫۱۰ ۱۰٫۱۱ ۱۰٫۱۲ Smith, Peter (2008). An Introduction to the Baha'i Faith. Cambridge: Cambridge University Press. p. 165. ISBN 0-521-86251-5.
  11. ازدواج و زندگی خانوادگی بهائیان، گزیده‌هایی از نوشته‌های آئین بهائی، Willmette, IL: Bahá’í Publishing Trust، ۱۹۹۷، شابک ۰۸۷۷۴۳۲۵۸۹، بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ فوریه ۲۰۰۷، دریافت‌شده در ۱۷ دسامبر ۲۰۰۸
  12. ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ Esslemont, J.E. (۱۹۸۰بهاءالله و عصر جدید، Wilmette, Illinois, USA: Bahá'í Publishing Trust، شابک ۰-۸۷۷۴۳-۱۶۰-۴
  13. Marquadet، Elizabeth (۲۰۰۹). Marriage: A Fortress for Well-Being. Baha'i Publishing.
  14. ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ مازندرانی، فاضل (۱۹۸۶). امر و خلق ج ۴، ص ۱۵۶. Hofheim-Langenhain:Bahai-Verlag. شابک ۳-۸۷۰۳۷-۹۳۱-۶.
  15. بهاءالله (۱۹۹۲کتاب اقدس، Wilmette, Illinois, USA: Bahá'í Publishing Trust، ص. ۱۰۵، شابک ۰-۸۵۳۹۸-۹۹۹-۰متن کتاب
  16. «کتاب اقدس، بند ۶۳، یادداشت ۸۸». Bahá’í World Centre. ۱۹۹۲.
  17. بهاءالله. اقدس، بخش دوم، ملحقاتی بر کتاب اقدس. صص. ۱۶۶–۱۶۷ – به واسطهٔ عبدالبهاء.
  18. مسعود بسیطی‎, زهرا مرادی‎, حسین آخوندعلی‎ (۱۳۹۱). آواز دهل پژوهشی در تعالیم منسوب به میرزا حسین علی نوری معروف به بهاءالله. تهران: بهار افشان. صص. ۵۱۸. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۶۴۰-۰۰-۶.
  19. بهاءالله (۱۹۹۲). «کتاب اقدس و رساله سؤال و جواب». کتابخانه مراجع بهایی.
  20. گنجینهٔ احکام، ص 131.
  21. ۲۱٫۰ ۲۱٫۱ Martha L. Schweitz. «The Kitáb-i-Aqdas: Bahá'í Law, Legitimacy, and World Order» (PDF). کاراکتر line feed character در |عنوان= در موقعیت 43 (کمک)
  22. بهاءالله. "کتاب اقدس، بند ۶۶، یادداشت ۸۸" (به انگلیسی). Bahá’í World Centre، ۱۹۹۲.
  23. بیان، باب هفتم از واحد ششم
  24. 1 نخود به تعریفی برابر با ۰٫۱۹۲ گرم و به تعریف دیگری نزدیک به ۰٫۲۵ گرم است که از مقدار اول در مثقال ۲۴ نخودی (۴٫۶۰۸ گرم) و از دومی در مثقال ۱۹ نخودی (۴٫۶۸۷۵ گرم) استفاده می‌شود. در نتیجه ۱ واحد (احتمالاً) ۸۹٫۰۶۲۵ گرم، برابر با ۲٫۸۶۳ اونس طلا است. هر اونس طلا ۳٫۱۰۳۴۷۶۸ گرم و هر اونس معمولی ۲۸٫۳۵ گرم است. دو مرجع زیر نیز به روشنتر شدن مطلب کمک می‌کنند:مثقال و [۱] بایگانی‌شده در ۲۸ مه ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine
  25. Moojan Momen (۱۵ دسامبر ۱۹۹۵). «Divorce among Babis and Bahais». دایرةالمعارف ایرانیکا.
  26. بهاءالله (۱۹۹۲)، «یادداشت‌ها و توضیحات»، کتاب اقدس، Wilmette, Illinois, USA: Bahá'í Publishing Trust، ص. ۱۹۴، شابک ۰-۸۵۳۹۸-۹۹۹-۰متن کتاب
  27. ۲۷٫۰ ۲۷٫۱ محمد حسینی، نصرت. قاموس کتاب اقدس. Century Press P/L.
  28. ۲۸٫۰ ۲۸٫۱ سامان ب. (۱۳۹۱). «تهمت ازدواج با اعضای خانواده در دین بهائی». صبح امروز.[پیوند مرده]
  29. «کتاب اقدس، مقدّمهٔ بیت العدل اعظم». Bahá’í World Centre. ۱۹۹۲.
  30. «کتاب اقدس، بند ۱۰۷، یادداشت ۱۳۳». Bahá’í World Centre. ۱۹۹۲.
  31. مازندرانی، فاضل (۱۹۸۶). امر و خلق ج ۴، ص ۱۵۴–۱۵۶. Hofheim-Langenhain:Bahai-Verlag. شابک ۳-۸۷۰۳۷-۹۳۱-۶.
  32. بیت العدل اعظم (PDF). ۱۵ ژانویهٔ ۲۰۱۰.