استئون (انگلیسی: Osteon) واحد پایه ساختمانی استخوان متراکم است مشتمل بر یک کانال هاورس و تیغه‌های استخوانی هم‌مرکز اطراف آن.[۱]

استئون
نمایی از یک استخوان متراکم از دید برش عرضی قشر یک استخوان دراز.
جزئیات
شناسه‌ها
لاتینOsteon
MeSHD006253

استئون ساختاری تقریباً استوانه‌ای دارد که درازای آن‌ها معمولاً چند میلی‌متر و قطرشان ۰٫۲ میلی‌متر است.[۲] استئون‌ها در استخوان بیشتر پستانداران و برخی از از گونه‌های پرندگان و خزندگان و دوزیستان موجودند.

ماده بنیادی ویرایش

مواد معدنی که قسمت اعظم ماده بنیادی (Bone matrix) استخوان را تشکیل می‌دهد شامل فسفات کلسیم، کربنات کلسیم، هیدروکسی‌آپاتایت، (Hydroxyaptite) و مواد آلی آن از گلیکوزامینوگلیکان‌ها که از انواع کندروایتین سولفات‌های ۴ و ۶ است، به صورت سیمانی همراه با رشته‌های کلاژن به یکدیگر محکم می‌شوند و ایجاد تیغه‌های استخوانی (Lamellae) را می‌نمایند، که در استحکام استخوان مؤثرند. هر تیغه استخوانی فاصله بین ردیف‌های سلول‌های استئوسیت است که توسط ماده بنیادی، مواد کلسیمی و کلاژن پر شده‌است. گلایکوپروتئین‌های استخوان (استئوکلسین و سیالوپروتئین) دارای قدرت جذب ترکیبات کلسیمی فراوان می‌باشد.

تیغه‌های استخوانی که به ضخامت ۳ تا ۷ میکرون می‌باشند، از اختصاصات بافت استخوانی بالغ می‌باشد. استخوان اسفنجی به شکل تیغه‌های نامنظم قرار دارند و در حالی که تیغه‌های آن‌ها توسط مغز استخوان از یکدیگر جدا شده‌اند، حفره حفره به نظر می‌رسند. برای نگهداری بلورهای آپاتایت یون فلوراید نیز ضروری است.

منابع ویرایش

  1. فرهنگ پزشکی دورلند: دکتر ویلیام الکساندر نیومن دورلند ترجمه: دکتر محمد هوشمند ویژه، ناشر: توتیا: ویرایش دوم.
  2. Osteon," Encyclopædia Britannica Online (2009); retrieved 23 June 2009.