استخوان‌بندی

داربست یا چارچوبی از استخوانهای مربوط به هم که به بدن شکل می‌بخشد

استخوان‌بندی یا اِسکِلِت (به فرانسوی: Squelette) از واژهٔ یونانی σκελετός [سْکِلِتُس] به معنی «بدن خشک‌شده» یا «مومیایی») در زیست‌شناسی داربست یا چارچوبی از استخوان‌های مربوط به هم است که به بدن شکل می‌بخشد. استخوان‌بندی وظیفه حفظ و نگهداری بدن جانوران و همچنین حرکت راحت‌تر و سریع‌تر را بر عهده دارد. جانوران مهره‌دار دارای اسکلت داخلی و اکثر جانوران بی‌مهره دارای اسکلت خارجی می‌باشند. تنها تعداد کمی از جانوران همانند کرم‌خاکی هستند که هیچگونه استخوان‌بندی‌ای ندارند.

اسکلت
اسکلت اسب و اسکلت انسان در موزه استرالیا، سیدنی
جزئیات
شناسه‌ها
یونانیσκελετός
MeSHD012863
پستانداران: ۱ انسان ۲ جمجمه ۳ جنوبی کپی ۴ نئاندرتال ۵ شامپانزه ۶ عنتر دم‌کوتاه ۷ شست بریدگان ۸ گوریل ۹ گراز ۱۰ گاو ۱۱ شیر ۱۲ گرگ ۱۳ اسب ۱۴ فیل ۱۵ بز ۱۶ اسب آبی ۱۷ شتر ۱۸ کانگورو ۱۹ ایمپالا

استخوان‌بندی انسان

ویرایش

در بدن انسان استخوان بندی شامل دو دسته کلی زیر می‌گردد:

  • اسکلت محوری (axial skeleton)
  • اسکلت اندام‌ها (appendicular skeleton)

در مجموع در بدن انسان حدود ۲۰۰ استخوان وجود دارد. قسمت محوری شامل جمجمه، ستون مهره‌ها و اتصالاتشان، دنده‌ها و جناغ سینه است. اسکلت ضمیمه شامل دست و پا و در جانوران شامل بال پرواز و باله شنا می‌باشد که از نظر تکاملی بعداً به قسمت اولیه اضافه می‌شوند.[۱]

نگارخانه

ویرایش

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. آناتومی گری، استخوان‌شناسی، ترجمه فرهاد سمیعی، ناشر شرکت سهامی چهر، 1366، صفحه85