استدلال ریاضی
این مقاله احتمالاً حاوی تحقیق دستاول است. |
استدلال ریاضی بر ۷ نوع است:
استدلال استقرائیویرایش
استدلال استقرائی، روش تحقیق مبتنی بر اتکاء به مشاهدات جزئی، برای تعمیم آنها به احکام کلی است. استقراء، نخستین بار، توسط سقراط، بکار گرفته شد.[۱]
شهودویرایش
درک شهودی زمانی که از شهود استفاده میکنیم هیچگاه به طور یقین و اطمینان حاصل نمیتوانیم بگوییم که نتیجهگیری ما صددرصد درست است. با این حال در بسیاری از مواقع درک شهودی به ما کمک میکند که مطالب را بهتر و سریع تر بفهمیم و حدسهای جدید و بهتری برای اثبات قسمتهای مختلف ارائه دهیم. این چنین حدسها اشتیاق ما را برای دستیابی به یک استدلال حتمی بیشتر میکند.
تمثیلویرایش
تمثیل، روش تحقیق مبتنی بر تشبیه دو موضوع نچندان مشابه است، بمنظور تبیین موضوع غامض تر.[۲]
استدلال استنتاجی (منطق)ویرایش
صغری و کبری کردن که توسط ارسطو در کتاب ارغنون مطرح شد.
مشاهدهویرایش
تجربهویرایش
رویکرد سیستمیویرایش
پانویسویرایش
- ↑ «استدلالهای استنتاجی و استقرایی چه هستند؟». khccsc.ir. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۵-۲۱.
- ↑ «: اقسام حجت یا استدلال». daneshnameh.roshd.ir. بایگانیشده از اصلی در ۲۱ مه ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۵-۲۱.