استون
اَسِتون (انگلیسی: Acetone؛ 2-propanone یا dimethyl ketone) نوعی ترکیب آلی با فرمول CO(CH3)2 است.[۱۹] استون سادهترین و کوچکترین عضو از خانواده کتونهاست.استون دارای درصد های متفاوت است استون خودنیز می تواند حلال باشد اما تنها حلال استون الکل می باشد. از آنجا که فرمول شیمیایی استون به صورت CH3COCH3 است و دارای گروه -C=O میباشد، میتوان آن را جزو کتونها محسوب کرد. این ماده فرار، بیرنگ و به شدت قابل اشتعال است وهمچنین مصرف بسیار زیادی در صنایع مختلف از جمله داروسازی، پلاستیک سازی، رنگ و رزین، و صنایع الکلی دارد.[۲۰] یکی از سادهترین روشهای ساخت این ماده تقطیر استات کلسیم است.
استون[۱] | |||
---|---|---|---|
| |||
| |||
![]() | |||
Acetone[۲] | |||
Propan-2-one[۳] | |||
شناساگرها | |||
شماره ثبت سیایاس | ۶۷-۶۴-۱ ![]() | ||
پابکم | ۱۸۰ | ||
کماسپایدر | ۱۷۵ ![]() | ||
UNII | 1364PS73AF ![]() | ||
شمارهٔ ئیسی | 200-662-2 | ||
شمارهٔ یواِن | 1090 | ||
KEGG | D02311 ![]() | ||
MeSH | Acetone | ||
ChEBI | CHEBI:15347 ![]() | ||
ChEMBL | CHEMBL۱۴۲۵۳ ![]() | ||
شمارهٔ آرتیئیسیاس | AL3150000 | ||
635680 | |||
1466 | |||
3DMet | B00058 | ||
جیمول-تصاویر سه بعدی | Image 1 | ||
| |||
| |||
خصوصیات | |||
فرمول مولکولی | C3H6O۱ | ||
جرم مولی | ۵۸٫۰۸ g mol−1 | ||
شکل ظاهری | مایع بیرنگ | ||
بوی | تند، میوهای[۸] | ||
چگالی | 0.7845 g/cm3 (25 °C)[۹] | ||
دمای ذوب | −۹۴٫۹ درجه سلسیوس (−۱۳۸٫۸ درجه فارنهایت؛ ۱۷۸٫۲ کلوین)[۹] | ||
دمای جوش | ۵۶٫۰۸ درجه سلسیوس (۱۳۲٫۹۴ درجه فارنهایت؛ ۳۲۹٫۲۳ کلوین)[۹] | ||
انحلالپذیری در آب | انحلالپذیر[۹] | ||
انحلالپذیری | انحلالپذیر در بنزن، دیاتیل اتر، متانول، کلروفرم، اتانول[۹] | ||
log P | -0.24[۱۰] | ||
فشار بخار |
| ||
اسیدی (pKa) | |||
پذیرفتاری مغناطیسی | -33.8·10-6 cm3/mol[۱۳] | ||
رسانندگی گرمایی | 0.161 W/(m·K) (25 °C)[۱۴] | ||
ضریب شکست (nD) | 1.3588 (20 °C)[۹] | ||
گرانروی | 0.306 mPa·s (25 °C)[۱۵] | ||
ساختار | |||
Trigonal planar at C2 | |||
شکل مولکولی | Dihedral at C2 | ||
گشتاور دوقطبی | 2.88 D[۱۶] | ||
ترموشیمی | |||
126.3 J/(mol·K) | |||
آنتروپی مولار
استاندارد S |
199.8 J/(mol·K) | ||
آنتالپی استاندارد
تشکیل ΔfH |
-248.4 kJ/mol | ||
Std enthalpy of combustion ΔcH |
-1.79 MJ/mol | ||
خطرات | |||
GHS pictograms | ![]() ![]() | ||
سیستم هماهنگ جهانی طبقهبندی و برچسبگذاری مواد شیمیایی | DANGER | ||
GHS hazard statements | H225, H302, H319, H336, H373 | ||
GHS precautionary statements | P210, P235, P260, P305+351+338 | ||
خطرات اصلی | بهشدت قابل اشتعال | ||
لوزی آتش | ![]() | ||
نقطه اشتعال | |||
دمای خودآتشگیری | |||
محدودیتهای انفجار | 2.5–12.8%[۱۷] | ||
آمریکا Permissible exposure limit (PEL) |
1000 ppm (2400 mg/m3)[۵] | ||
Threshold Limit Value | 1185 mg/m3 (TWA), 2375 mg/m3 (STEL) | ||
LD50 |
| ||
به استثنای جایی که اشاره شدهاست در غیر این صورت، دادهها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شدهاند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa) | |||
![]() ![]() ![]() | |||
Infobox references | |||
|
[۲۰]فرمول سوختن استون به صورت زیر نوشته می شود : (CH3)2CO+4O2—–> 3CO2+3 H2O
کشف استون
ویرایشماده تجاری استون یا دی متیل کتون، نخستین بار توسط حییم وایزمن کشف شده است. او این ماده را از تقطیر خشک استات کلسیم تولید کرد. پس از آن، این ماده، توسط تقطیر اتانول به دست آمد. استن و الکل های بوتیل و اتیل از تخمیر کربوهیدرات تولید شدند. (در دهه ۱۹۲۰).
در دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰، فرآیند دهیدروژناسیون ۲-پروپانول و اکسیداسیون کومن جایگزین مسیر کربوهیدرات شد. این روش، به همراه اکسیداسیون مستقیم پروپن بیش از ۹۵ % از استن تولید شده در سراسر جهان را تشکیل می دهد.
حبیم وایزمن از سال ۱۹۱۶ تا ۱۹۱۹ دارای سمت ریاست آزمایشگاه شیمی بود. در این زمان، طی انجام وظایف خود موفق به کشف این ماده ارزشمند و تجاری شد.
ویژگیهای استون
ویرایشاین ماده با فرمول شیمیایی C₃H₆O دارای نقطه جوش پایین و قابلیت تبخیر سریع است، به همین دلیل در صنایعی مانند تولید رنگ، رزین، چسب، لوازم آرایشی و دارویی کاربرد گستردهای دارد. همچنین استون بهراحتی در آب حل میشود و میتواند بسیاری از چربیها، روغنها و پلیمرها را در خود حل کند.
از نظر فیزیکی، استون سبک، اشتعالپذیر و خطرناک برای تنفس در حجم بالا است. این ماده به دلیل قدرت پاککنندگی بالا در محصولات لاکپاککن، چربیبرها و تمیزکنندههای صنعتی مورد استفاده قرار میگیرد. با این حال، استفاده بیش از حد از آن روی پوست یا در محیطهای بسته ممکن است باعث خشکی پوست، تحریک چشم و سیستم تنفسی شود، بنابراین استفاده از آن باید با تهویه مناسب و احتیاط انجام شود.[۲۱]
منابع
ویرایش- ↑ مرک ایندکس, 15th Ed. (2013), p. 13, Acetone Monograph 65, O'Neil: انجمن سلطنتی شیمی.(نیازمند آبونمان)
- ↑ کماسپایدر lists 'acetone' as a valid, expert-verified name for what would systematically be called 'propan-2-one'.
- ↑ Nomenclature of Organic Chemistry: IUPAC Recommendations and Preferred Names 2013 (Blue Book). Cambridge: انجمن سلطنتی شیمی. 2014. p. 723. doi:10.1039/9781849733069-FP001. ISBN 978-0-85404-182-4.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ Acetone in Linstrom, P.J.; Mallard, W.G. (eds.) NIST Chemistry WebBook, NIST Standard Reference Database Number 69. National Institute of Standards and Technology, Gaithersburg MD. http://webbook.nist.gov
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ NIOSH Pocket Guide to Chemical Hazards 0004
- ↑ Klamt, Andreas (2005). COSMO-RS: From Quantum Chemistry to Fluid Phase Thermodynamics and Drug Design. Elsevier. pp. 92–94. ISBN 978-0-444-51994-8.
- ↑ Myers, Richard L. (2007). The 100 Most Important Chemical Compounds: A Reference Guide. Greenwood. pp. 4–6. ISBN 978-0-313-08057-9.
- ↑ Toxicological Profile for Acetone. U.S. Environmental Protection Agency. June 2022. p. 7.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ ۹٫۲ ۹٫۳ ۹٫۴ ۹٫۵ Haynes, p. 3.4
- ↑ Haynes, p. 5.173
- ↑ Chiang, Yvonne; Kresge, A. Jerry; Tang, Yui S.; Wirz, Jakob (1984). "The pKa and keto-enol equilibrium constant of acetone in aqueous solution". Journal of the American Chemical Society. 106 (2): 460–462. doi:10.1021/ja00314a055.
- ↑ Bordwell, Frederick G. (1988). "Equilibrium acidities in dimethyl sulfoxide solution". Accounts of Chemical Research. 21 (12): 456–463. doi:10.1021/ar00156a004.
- ↑ Haynes, p. 3.576
- ↑ Haynes, p. 6.254
- ↑ Haynes, p. 6.243
- ↑ Haynes, p. 9.60
- ↑ ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ Haynes, p. 15.13
- ↑ "Acetone". Immediately Dangerous to Life and Health. National Institute for Occupational Safety and Health (NIOSH).
- ↑ Allen, P.W.; Bowen, H.J.M.; Sutton, L.E.; Bastiansen, O. (1952). "The molecular structure of acetone". Transactions of the Faraday Society. 48: 991. doi:10.1039/TF9524800991.
- ↑ ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ admin (۲۰۲۳-۰۲-۱۹). «استون». نگین تجارت شرق. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۳-۱۰.
- ↑ بهروز زرقانی. «استون چیست و چه کاربردی دارد؟». نشریه شیمی و مرجع مواد اولیه شیمیایی شیمی داکس.