اسطوره‌شناسی سلتی

اسطوره‌شناسی سلتی اسطوره‌ای است مبتنی به چندخدایی اقوام سلت، که به‌شکل دین مردمان سلت در عصر آهن بروز یافت. مانند بقیه تفکرات ادیان اروپایی عصر آهن این دین نیز ساختاری چندخدایی (پاگانیسم) دارد که علت آن می‌تواند مراوده‌های بسیار با اقوامی همچون رومیان و گل‌ها باشد. این اسطوره‌شناسی بعد از بزرگ شدن امپراتوری روم و تبدیل آن به مسیحیت دوام نیافت.

ایزد سلتی سوسِلوس

قلمرو مردم سلت باستان از بریتانیا تا سراسر فرانسه و از آلمان تا اروپای مرکزی امتداد می‌یافت. آن‌ها اهل دفتر و قلم نبودند تا کتابتی داشته باشند؛ اما فرهنگی بسیار غنی داشتند. حفاری‌های قبور ایشان و مکان‌های دینی نشان می‌دهد که آن‌ها خدایان و ایزدبانوان بسیاری را می‌پرستیدند. عاقبت، رومیان بیشتر سرزمین‌های آن‌ها را فتح کردند و توصیفاتی از برخی خدایان و مناسک دینی آن‌ها به‌جا گذاشتند. همچنین رومیان، بسیاری از خدایان آنان را با خدایان خود یکسان پنداشتند.

منابع مطالعاتی در مورد اسطوره‌شناسی سلتی در سه دسته قرار می‌گیرند و هر کدام اطلاعاتی متناقض نسبت به دیگری به‌دست می‌دهند. دسته اول وقایع‌نگاری نویسندگان کلاسیک رومی و یونانی باستان است، دیگری اسناد بومی به‌دست‌آمده از ایرلند و ولز در دوره‌های بعدی است و آخرین دسته منابع مطالعاتی آثار باستانی به‌دست آمده‌است.

در این اسطوره‌ها دو چرخه وجود دارد که به چرخه‌های فیون و اولستر معروف است. بر اساس این اسطوره‌ها اجداد مردمان سلت الهه‌ای به‌نام دانو است.

منابع

• اسطوره‌های سلتی، نوشته میراندا جین گرین ترجمه عباس مخبر نشر مرکز
• Wikipedia contributors, "Celtic mythology," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Celtic_mythology&oldid=441169707 (accessed July 24, 2011).