اسپرک
اِسپَرَک، افسانی، ورث (نام علمی: Reseda)[۲] گیاهی است با برگهایی باریک و دراز و گل خوشهای زرد، در گل و برگ آن ماده زرد رنگی وجود دارد که در رنگرزی به کار برند.
اسپرک | |
---|---|
افسانی (اسپرک زرد)[۱] | |
ردهبندی علمی | |
فرمانرو: | گیاهان |
(طبقهبندینشده): | گیاهان گلدار |
(طبقهبندینشده): | دولپهایهای نو |
(طبقهبندینشده): | رزیدها |
راسته: | کلمسانان |
تیره: | اسپرکیان |
سرده: | Reseda L. |
گونهها | |
About 50-70 species, including: |
نامهای دیگر قدیمی آن در فارسی سپرک، اسفرک، پشترک، پشترغ، پشتراغ، بشترغ، شبرق و اسپرک خشک است و در عربی زریر، ضریع، ورس، ورث، ندید، قُرّاص، حُص میباشد.[۳]
اسپرک زرد را افسانی میگویند.[۴]
‘’‘’‘Reseda’‘’‘’ /rɪˈsiːdə/,[۵] که همچنین با نام ‘’‘مینیونت’‘’ /ˌmɪnjəˈnɛt/ شناخته میشود،[۶] یک سرده از گیاهان علفی خوشبو است که بومی اروپا، جنوب غرب آسیا و شمال آفریقا، از جزایر قناری و ایبریا تا شمال غرب هند هستند. این سرده شامل گونههای علفی سالانه، دوسالانه و چندسالانه 40–130 cm بلند است. برگها در سطح زمین یک رزت پایهای را تشکیل میدهند و سپس به صورت مارپیچ بر روی ساقه چیده میشوند؛ آنها ممکن است کامل، دندانهدار یا پروانهای باشند و در بازهٔ 1–15 cm طول دارند. گلها در یک نوار باریک تولید میشوند، هر گل کوچک (4–6 mm قطر)، سفید، زرد، نارنجی یا سبز است و دارای چهار تا شش پتال است. میوه یک کپسول خشک کوچک است که حاوی چندین بذر است.
منابع
ویرایش- مظفریان، ولیالله (۱۳۷۵). فرهنگ نامهای گیاهان ایران: لاتینی، انگلیسی، فارسی. تهران: فرهنگ معاصر. شابک ۹۶۴-۵۵۴۵-۴۰-۴.
فرهنگ تکجلدی دکتر محمد معین، چاپ چهارم، ۱۳۸۳
- ↑ Reseda lutea
- ↑ مظفریان، فرهنگ نامهای گیاهان ایران، ۴۵۵.
- ↑ لغتنامه دهخدا: اسپرک
- ↑ http://vista.ir/content/60080/افسانی-اسپرک-زرد-ورث/
- ↑ "reseda". فرهنگ انگلیسی آکسفورد. انتشارات دانشگاه آکسفورد. 2nd ed. 1989.
- ↑ "mignonette". فرهنگ انگلیسی آکسفورد. انتشارات دانشگاه آکسفورد. 2nd ed. 1989.