القصبه
این مقاله به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
القصبه که به معنی مرکز است، فرم خاصی از شهر یا دژ است.
مکان زندگی فرمانروای محلی و جایی برای پناه بردن به هنگام تَکِ دشمنان بود. یک قصبه دیوارهای بلند بی پنجره دارد. تا می‌توانستند آن را بر بالای تپه‌ها می‌ساختند تا دفاع کردن از آن آسانتر شود. همچنین برخی از آنها بر ورودی بندرها ساخته می‌شدند.
ساختن قصبه به معنی توانگر بودن فرد سازنده بود. کمابیش همه شهرها قصبه داشتند چرا که این دژها برای دفاع از شهر حیاتی بودند. با آغاز استعمار در ۱۸۳۰ در شمال الجزایر، هنوز تعداد زیادی از این قصبه‌ها در آنجا وجود داشت و حتی تا ۱۰۰ سال پس از آن نیز بسیاری از آنها پابرجا بودند. در اسپانیا نیز به دژهای ساخته شده توسط مسلمانان القصبه (Alcazaba) می‌گویند.