الکساندر سوورف

نظامی روسی

الکساندر واسیلیویچ سوورف (به روسی: Александр Васильевич Суворов) (۲۴ نوامبر ۱۷۳۰ - ۱۸ مهٔ ۱۸۰۰) نظامی اهل امپراتوری روسیه بود.

الکساندر سوورف
زاده۲۴ نوامبر ۱۷۳۰
مسکو، امپراتوری روسیه
درگذشته۱۸ مهٔ ۱۸۰۰ (۶۹ سال)
سن پترزبورگ، امپراتوری روسیه
وفاداری امپراتوری مقدس روم
 امپراتوری روسیه
شاخه نظامیارتش امپراتوری روسیه
سال‌های خدمت۱۷۴۶–۱۸۰۰
درجهجنرالیسیمو
جنگ‌ها و عملیات‌هاBar Confederation
Battle of Lanckorona
Battle of Stołowicze
جنگ اول روسیه و ترکیه
Battle of Kozludzha
جنگ دوم روسیه و ترکیه
Battle of Focșani
Battle of Rymnik
Siege of Izmail
Kościuszko Uprising
Battle of Brest
Battle of Maciejowice
Battle of Praga
جنگ ائتلاف دوم
Battle of Trebbia
Battle of Novi
Battle of Cassano
Suvorov's Swiss expedition
نشان‌هاOrder of St. Andrew
نشان سنت جورج
Order of St. Vladimir
Order of St. Alexander Nevsky
نشان سنت آنا
Order of the Black Eagle
Order of the Red Eagle
نشان عقاب سپید
Order of Sts. Maurice and Lazarus
شوالیه‌های هوسپیتالر
Order of St. Hubert
Order of St. Stanislaus
Military Order of Maria Theresa
پور لی میریت

سووروف در خانواده ای اصیل از نوگورود به دنیا آمد. برخی از اجداد وی در سال ۱۶۲۲ از سوئد مهاجرت کرده بودند. پدر وی، واسیلی سووروف، یک ارتشی و سناتور سنای حاکم بود.[نیازمند منبع]

سووروف در کودکی بیمار بود و پدرش تصور می‌کرد که وی به عنوان یک بزرگسال در خدمات دولتی کار خواهد کرد. با این حال، او خواندن فرانسه، آلمانی، لهستانی و ایتالیایی را آموخت. وی علاقهٔ زیادی به مطالعهٔ کتب چندین نویسنده نظامی از جمله پلوتارک، کوینتوس کورتیوس، کورنلیوس نپوس، ژولیوس سزار و چارلز دوازدهم داشت. او سعی کرد با ورزش‌های سخت و قرار گرفتن در معرض سختی بر بیماری‌های جسمی خود غلبه کند. اما پدرش اصرار داشت که او برای ارتش مناسب نیست. وقتی الکساندر ۱۲ ساله بود، ژنرال گانیبال، که در این محله زندگی می‌کرد، شکایت پدرش از الکساندر را شنید و خواست تا با کودک صحبت کند. گانیبال چنان تحت تأثیر پسر قرار گرفت که پدر را متقاعد کرد تا به او اجازه دهد کار مورد علاقه خود را دنبال کند. سووروف در سال ۱۷۴۸ وارد ارتش شد و به مدت شش سال در هنگ محافظ زندگی سمیونوفسکی خدمت کرد. در این دوره وی تحصیلات خود را با شرکت در کلاسهای نیروهای زمینی ادامه داد. وی اولین تجربه نبرد خود را در جنگ با پروس‌ها در طول جنگ هفت ساله (۱۷۵۶–۱۷۶۳) به دست آورد. سووروف پس از اینکه بارها و بارها لیاقت خود را در جنگ نشان داد، در سال ۱۷۶۲، در حدود ۳۳ سالگی، درجه سرهنگی را دریافت کرد.[نیازمند منبع]

منابع ویرایش