مسجد جمعه یا مسجد جامع اصفهان از مهم‌ترین و قدیمی‌ترین بناهای مذهبی ایران است. این مسجد مجموعهٔ تاریخی وسیعی را به ابعاد ۱۷۰ در ۱۴۰ متر در شمال‌شرقی اصفهان و کنار میدان کهنه نشان می‌دهد و امروز شامل قسمت‌های مختلفی است از جمله گنبد نظام‌الملک، گنبد تاج‌الملک، حیاط چهار ایوانی و شبستان‌های گرد آن، مدرسهٔ مظفری، محراب الجایتو که هر یک نمایانگر سیر هنر معماری اسلامی در دوره‌ای خاص هستند. بنا بر شواهد تاریخی، مسجد جامع اصفهان بر روی ویرانه‌های مسجد قدیمی‌تری ساخته شده که اعراب ساکن قریهٔ طهران در اصفهان در قرن دوم هجری در یهودیه بنا کرده‌بودند. مسجد اولی بر خرابه‌های ابنیه‌ای مربوط به اواخر دورهٔ ساسانی برپا شده‌بود. مهم‌ترین طرحهای توسعه در دوران آل بویه و صفویه صورت پذیرفته‌اند. سبک معماری مسجد شیوه رازی است. این نگاره، بخشی از آجرکاری‌های شبستان شمالی مسجد را نشان می‌دهد.