الیزابت اولسن
الیزابت چیس اولسن (انگلیسی: Elizabeth Chase Olsen؛ زادهٔ ۱۶ فوریه ۱۹۸۹) بازیگر آمریکایی است. او بازیگری را در چهار سالگی آغاز کرد و اولین حضور او در سینما مربوط به ایفای نقش در تریلر مارتا مارسی می مارلین (۲۰۱۱) بود که برای این نقش‌آفرینی مورد تحسین قرار گرفت. سپس در سال ۲۰۱۳ نقشی را در فیلم ترسناک خانه ساکت ایفا کرد. او در همان سال نامزد دریافت جایزهٔ ستارهٔ نوظهور بفتا شد و دو سال بعد در دانشگاه نیویورک فارغ‌التحصیل گردید.
| الیزابت اولسن | |
|---|---|
 اولسن در ۲۰۱۹ | |
| نام در زمان تولد | الیزابت چیس اولسن |
| زادهٔ | ۱۶ فوریهٔ ۱۹۸۹ (۳۳ سال) شرمن اوکس، کالیفرنیا، ایالات متحده |
| محل تحصیل | دانشگاه نیویورک |
| پیشه | بازیگر |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۹۴–اکنون |
| همسر(ها) | رابی آرنت |
| خویشاوندان |
|
اولسن با بازی در نقش واندا ماکسیموف / اسکارلت ویچ در فرنچایز رسانه‌ای دنیای سینمایی مارول به شهرت بیشتری در جهان دست یافت. او این نقش را در چند فیلم ابرقهرمانی از جمله انتقام‌جویان: عصر اولتران (۲۰۱۵)، کاپیتان آمریکا: جنگ داخلی (۲۰۱۶)، انتقام‌جویان: جنگ ابدیت (۲۰۱۸)، دکتر استرنج در چندجهانی دیوانگی (۲۰۲۲)، و همچنین مینی‌سریال وانداویژن (۲۰۲۱) ایفا کرده‌است. نقش‌آفرینی او در وانداویژن برایش نامزدی دریافت جوایز امی ساعات پربیننده و گلدن گلوب را به همراه داشت.
غیر از بازی در فیلم‌های مارول، او فعالیت خود را در فیلم‌هایی نظیر فیلم هیولایی گودزیلا (۲۰۱۴)، فیلم معمایی رودخانه ویند (۲۰۱۷) و کمدی-درام اینگرید به‌فنا می‌رود (۲۰۱۷) ادامه داد. او همچنین تهیه‌کنندهٔ اجرایی و بازیگر مجموعهٔ درام برای غمت متأسفیم (۲۰۱۸–۲۰۱۹) بود و برای بازی در نقش یک بیوه در این مجموعه، نامزد دریافت جایزهٔ تلویزیونی به انتخاب منتقدان شد.
زندگی و حرفهویرایش
۱۹۸۹–۲۰۱۰: اوایل زندگی و تحصیلاتویرایش
الیزابت چیس اولسن[۱] به تاریخ ۱۶ فوریهٔ ۱۹۸۹ در شرمن اوکس، کالیفرنیا به دنیا آمد.[۲][۳] مادرش، جارنی، رقاص سابق و پدرش، دیو، مشاور املاک است.[۴][۵] او خواهر کوچک‌تر دوقلوها مری کیت و اشلی اولسن است که از کودکی بازیگران تلویزیون و سینما شدند. اولسن همچنین یک برادر بزرگ‌تر، یک برادر ناتنی کوچک‌تر و یک خواهر ناتنی کوچک‌تر نیز دارد.[۵] پدر و مادر او در سال ۱۹۹۶ طلاق گرفتند.[۶]
اولسن حرفهٔ بازیگری را از چهار سالگی آغاز کرد.[۷] و در پروژه‌های مری کیت و اشلی نظیر فیلم تلویزیونی غرب چگونه سرگرم‌کننده بود در ۱۹۹۴ و مجموعهٔ مستقیم به ویدیوی ماجراهای مری-کیت و اشلی حضور یافت.[۸][۹][۱۰] او از کودکی کلاس‌های بازیگری را گذراند و وقت خود را در اردوگاه تئاتر موزیکال سپری می‌کرد.[۸] اولسن به دلیل توجه رسانه‌ها به اختلال تغذیهٔ مری-کیت در سال ۲۰۰۴ حرفهٔ بازیگری را تقریباً کنار گذاشت.[۱۱] او به مدرسهٔ کمبل هال در استودیو سیتی، لس آنجلس رفت.[۱۲] اولسن در مدرسهٔ هنر تیش دانشگاه نیویورک تحصیل کرد و در طی آن کلاس‌های کمپانی تئاتر آتلانتیک را نیز گذراند و یک ترم را در مدرسهٔ تئاتر هنری مسکو در روسیه گذراند.[۵] او در اثر آف برادوی نمایش غبار در سال ۲۰۰۸ و اثر برادوی نمایش امپرسیونیسم — که منجر به تأمین مدیر برنامه شد — به نقش‌های جانشین دست یافت.[۵][۸] اولسن در ژانویه ۲۰۱۳ از دانشگاه نیویورک فارغ‌التحصیل شد.[۱۳]
۲۰۱۱–۲۰۱۴: نقش‌های اولیه و تحسینویرایش
اولسن بازیگری در سینما را با ایفای نقش در تریلر مارتا مارسی می مارلین در سال ۲۰۱۱ تجربه کرد.[۱۴] این فیلم به همراه عملکرد او پس از نخستین نمایش در جشنوارهٔ فیلم ساندنس مورد تحسین منتقدان قرار گرفت.[۱۵][۱۶] اولسن در این فیلم نقش زنی جوان به نام مارتا را ایفا کرد که پس از فرار از زندگی خود در یک فرقه از توهم رنج می‌برد و سپس به خانواده‌اش بازمی‌گردد. این برای این نقش‌آفرینی جایزه‌ها و نامزدی‌های بی‌شماری نظیر نامزدی جایزهٔ سینمایی انتخاب منتقدان برای بهترین بازیگر زن و جایزهٔ ایندیپندنت اسپیریت برای بهترین بازیگر نقش‌اصلی زن کسب کرد.[۱۶] او علاقهٔ خود به این شخصیت را به شیفتگی خودش با بیماری‌های روحی نسبت داد.[۱۴] او سپس در فیلم ترسناک خانه ساکت ظاهر شد که «ارزیابی و نقدهای مثبت» خودش را کسب کرد.[۱۷] این فیلم با وجود اینکه در کنار مارتا مارسی می مارلین در جشنواره فیلم ساندنس حضور داشت، اما در سال ۲۰۱۲ منتشر شد،[۱۸] که در طی آن او در تریلر چراغ‌های قرمز و کمدی لیبرال آرتس نیز بازی کرد.[۱۹]
در ژانویه ۲۰۱۳، اولسن نامزد دریافت جایزهٔ ستارهٔ نوظهور بفتا در شصت و ششمین جوایز فیلم آکادمی بریتانیا شد.[۲۰] او در درام زندگی‌نامه‌ای عزیزانت را بکش نقش ادی پارکر، همسر اول داستان‌نویس جک کرواک و نویسندهٔ خاطرات نسل بیت تو می‌توانی خوب باشی را ایفا کرد.[۲۱] او در بازسازی آمریکایی فیلم کره‌ای اولدبوی حضور یافت؛ او در نقش ماری سباستین، پرستاری که به شخصیت اصلی، با بازی جاش برولین کمک می‌کند تا دخترش را پیدا کند.[۲۲] در همان سال، او نقش ژولیت را در آف برادوی نمایشنامهٔ رومئو و ژولیت نوشتهٔ ویلیام شکسپیر ایفا کرد. بن برنتلی از نیویورک تایمز ایفای نقش او را «صاف و ساده، حجم کم، متناوب میان زود رنجی گستاخانه و هیجان زیاد» توصیف کرد.[۲۳] او همچنین نقش اصلی را در مخفیانه، اقتباسی از رمان ترز راکن نوشتهٔ امیل زولا در ۱۸۶۷ ایفا کرد.[۲۴] در سال ۲۰۱۴، اولسن در مقابل برایان کرانستون و آرون تایلر-جانسون در فیلم هیولایی گودزیلا بازی کرد. این فیلم نقدهای مثبتی دریافت کرد و در برابر بودجه تولید ۱۶۰ میلیون دلاری، ۵۲۸ میلیون دلار درآمد از فروش کسب کرد.[۲۵][۲۶] او و داکوتا فانینگ در فیلم دختران خیلی خوب در نقش دختران نوجوان در بروکلین هم‌بازی شدند که در همان سال منتشر شد.[۲۷] جاش دوبوف از ونتی فر این فیلم را به عنوان بازبینی نامطلوب تعریف کرد.[۲۸]
۲۰۱۵–اکنون: دنیای سینمایی مارول و موفقیت در فیلم‌های پیوستهویرایش
اولسن در فیلم ابرقهرمانی انتقام‌جویان: عصر اولتران در سال ۲۰۱۵، که دنبالهٔ انتقام‌جویان است، بازی کرد.[۲۹] او سپس به فرنچایز رسانه‌ای دنیای سینمایی مارول پیوست و به شهرت رسید.[۳۰][۳۱] او در انتقام‌جویان: عصر اولتران، نقش واندا ماکسیموف / اسکارلت ویچ را به تصویر کشید که اولین فیلم با حضور شخصیت این کمیک بوک بود.[۳۲] او برای اولین بار در نقش این شخصیت در کنار تیلور-جانسون — که برادر اسکارلت ویچ، پیترو ماکسیموف / کوئیک سیلور را به تصویر کشید — در سکانس پس از عوامل کاپیتان آمریکا: سرباز زمستان (۲۰۱۴) ظاهر شد.[۳۳] اولسن این فیلم را با لهجه‌ای که از یک کشور خیالی به نام سوکوویا سرچشمه گرفته بود بازی کرد که آن را شبیه اسلواکی توصیف کرد.[۳۰] او این نقش را در کاپیتان آمریکا: جنگ داخلی (۲۰۱۶)،[۳۴] انتقام‌جویان: جنگ ابدیت (۲۰۱۸)،[۳۵] و انتقام‌جویان: پایان بازی (۲۰۱۹)[۳۶] دوباره ایفا کرد. آخرین عنوان به دومین فیلم پرفروش تاریخ تبدیل شد.[۳۷]
اولسن نقش آدری ویلیامز، همسر، مدیر و شریک دوئت خواننده آمریکایی هنک ویلیامز (با بازی تام هیدلستون) را در فیلم زندگی‌نامه‌ای من نور را دیدم به کارگردانی مارک آبراهام در سال ۲۰۱۵ به تصویر کشید.[۳۸] در سال ۲۰۱۷، او در نقش یک مأمور تازه‌کار اف‌بی‌آی در فیلم رمز و راز رودخانهٔ ویند و یک اینفلوئنسر شبکه‌های اجتماعی در کمدی-درام اینگرید به‌فنا می‌رود بازی کرد. هر دو در آگوست منتشر شدند و با تحسین منتقدان همراه بودند.[۳۹][۴۰][۴۱] دیوید ادلستین از والچر «رفتار ناهم‌خوان دبیرستانی» اولسن در رودخانهٔ ویند را دچار اشکال دانست،[۴۲] در حالی که پیتر ترورز از رولینگ استون نوشت که او «درس عبرت بالغانه‌ای از یک نقش‌آفرینی» در اینگرید به‌فنا می‌رود ارائه داده‌است و آن را «تکامل سمی» ارزیابی کرد.[۴۳] سال بعد، او در فیلم کوداکروم از نتفلیکس ظاهر شد و نقش سرپرست عکس‌برداری (با بازی اد هریس) را ایفا کرد.[۴۴] اولسن در مجموعهٔ تلویزیونی برای غمت متأسفیم از وب فیس‌بوک واچ که در سپتامبر ۲۰۱۸ پخش شد، نقش یک بیوه جوان را بازی کرد. او خود نیز تهیه‌کنندهٔ اجرایی این مجموعه بود.[۴۵] این مجموعه با نقدهای مثبتی از سوی منتقدان همراه بود[۴۶] و نقش‌آفرینی اولسن باعث شد وی نامزد دریافت جایزهٔ تلویزیونی منتقدان بهترین بازیگر زن در یک سریال درام شود.[۴۷] نقش‌آفرینی او از سوی منتقدان «خیره کننده»،[۴۸] «منظم و واضح»،[۴۹] و همچنین «سمپاتیک زیرکانه» نام گرفت.[۵۰] این مجموعه در ژانویه ۲۰۲۰ پس از دو فصل لغو شد.[۵۱]
اولسن بار دیگر در مینی‌سریال ابرقهرمانی وانداویژن نقش اسکارلت ویچ را در کنار پل بتانی در نقش ویژن بازی کرد که اولین بار در ژانویه ۲۰۲۱ در دیزنی پلاس پخش شد.[۵۲] منتقدان علاوه بر تعریف و تمجید از جاذبهٔ اولسن و بتانی، گروه بازیگران مجموعه را ستایش کردند.[۵۳] الکس آیبد سانتوس از واکس نوشت اولسن در به تصویر کشیدن نقش خود شگفت‌انگیز بود و لیندا هولمز از ان‌پی‌آر در بازبینی مربوط خود به «نقش‌آفرینی اصلی ماندگار» تأکید داشت.[۵۴][۵۵] او بار دیگر نقش اسکارلت ویچ را در دکتر استرنج در مالتی‌ورس جنون ایفا کرد.[۵۶] این فیلم در مارس ۲۰۲۲ اکران شده‌است.[۵۷] او قرار است نقش کندی منتگامری را در مجموعهٔ کوتاه عشق و مرگ از شبکهٔ اچ‌بی‌او مکس که دربارهٔ قتل تگزاس در سال ۱۹۸۰ است را ایفا کند.[۵۸]
زندگی شخصیویرایش
اولسن از سن ۱۳ سالگی خداناباور بوده‌است زیرا عقیده داشته‌است «دین باید در مورد اجتماع و داشتن مکانی برای نیایش باشد، نه چیزی که استقلال زنان را تعیین کند.»[۵۹] او سفیر کمپانی بابی براون کازمتیکز است.[۴۶] او و بوید هالبروک، بازیگر آمریکایی از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴ با هم رابطه داشتند.[۶۰] اولسن در ژوئیه ۲۰۱۹ پس از سه سال رابطه با رابی آرنت، موسیقی‌دان گروه موسیقی مایلو گرین، با او نامزد شد.[۶۱][۶۲] او و آرنت در لس آنجلس زندگی می‌کنند.[۶۳] اولسن در ژوئن ۲۰۲۱ اعلام کرد که با یک‌دیگر ازدواج کرده‌اند.[۶۴][۶۵]
فیلم‌شناسیویرایش
 |
آثاری را نشان می‌دهد که هنوز منتشر نشده‌است. |
فیلمویرایش
| سال | عنوان | نقش | توضیحات | منا. |
|---|---|---|---|---|
| ۲۰۱۱ | مارتا مارسی می مارلین | مارتا | [۱۶] | |
| ۲۰۱۲ | چراغ‌های قرمز | سالی اون | [۱۹] | |
| خانه ساکت | سارا | [۱۸] | ||
| صلح، عشق و سوء تفاهم | زوئی | [۸] | ||
| لیبرال آرتس | زیبی | [۱۹] | ||
| ۲۰۱۳ | عزیزانت را بکش | ایدی پارکر | [۲۱] | |
| اولدبوی | ماری سباستین / میا دوست | [۲۲] | ||
| ۲۰۱۴ | مخفیانه | ترز راکوین | [۲۴] | |
| کاپیتان آمریکا: سرباز زمستان | واندا ماکسیموف / اسکارلت ویچ | حضور افتخاری ذکرنشده؛ سکانس پس از عوامل | [۳۳] | |
| دختران خیلی خوب | جری فیلدز | [۲۷] | ||
| گودزیلا | اِل برودی | [۲۵] | ||
| ۲۰۱۵ | انتقام‌جویان: عصر اولتران | واندا ماکسیموف / اسکارلت ویچ | [۲۹] | |
| من نور را دیدم | آدری ویلیامز | [۳۸] | ||
| ۲۰۱۶ | کاپیتان آمریکا: جنگ داخلی | واندا ماکسیموف / اسکارلت ویچ | [۳۴] | |
| ۲۰۱۷ | اینگرید به‌فنا می‌رود | تیلور اسلون | [۳۹] | |
| رودخانه ویند | جین بنر | [۳۹] | ||
| ۲۰۱۸ | کوداکروم | زویی کرن | [۴۴] | |
| انتقام‌جویان: جنگ ابدیت | واندا ماکسیموف / اسکارلت ویچ | [۳۵] | ||
| ۲۰۱۹ | انتقام‌جویان: پایان بازی | واندا ماکسیموف / اسکارلت ویچ | [۳۶] | |
| ۲۰۲۲ | دکتر استرنج در مالتی‌ورس جنون | واندا ماکسیموف / اسکارلت ویچ | [۵۶] |
تلویزیونویرایش
| سال | عنوان | نقش | توضیحات | منا. |
|---|---|---|---|---|
| ۱۹۹۴ | غرب چگونه سرگرم‌کننده بود | دختر در ماشین | فیلم تلویزیونی | [۹] |
| ۲۰۱۶ | تاریخ مست | نورما کاپ | قسمت: «خواهر برادر» | [۶۶] |
| ۲۰۱۷ | هارمن‌کوئست | استریپ | قسمت: «د کیستون آبلسک» | [۶۷] |
| ۲۰۱۸–۲۰۱۹ | برای غمت متأسفیم | لی شاو | نقش اصلی؛ همچنین تهیه‌کنندهٔ اجرایی | [۴۶] |
| ۲۰۲۱ | وانداویژن | واندا ماکسیموف / اسکارلت ویچ | مینی‌سریال؛ نقش اصلی | [۵۲] |
| مارول استودیوز: گرد هم آمدن | خودش | قسمت: «گرد هم آمدن: ساخت وانداویژن» | [۶۸] | |
| ۲۰۲۲ | عشق و مرگ |
کندی مونتگومری | مجموعه تلویزیونی فرارس | [۵۸] |
تئاترویرایش
| سال | عنوان | نقش | محل برگزاری | منا. |
|---|---|---|---|---|
| ۲۰۱۳ | رومئو و ژولیت | ژولیت | کلسیک استیج کمپانی | [۲۳] |
منابعویرایش
- ↑ Newcomb, Alyssa (April 22, 2021). "Elizabeth Olsen says she once considered dropping her famous last name". امروز (برنامه کانال ان‌بی‌سی). Archived from the original on April 22, 2021. Retrieved April 22, 2021.
- ↑ "Celebrity birthdays for the week of Feb. 10-16". آسوشیتد پرس. February 15, 2019. Archived from the original on April 21, 2021. Retrieved January 15, 2021.
- ↑ Patterson, John (September 14, 2021). "Elizabeth Olsen: 'I never got a job because of my sisters'". گاردین. Archived from the original on August 9, 2017. Retrieved April 22, 2021.
- ↑ Mathews, Jay (February 3, 1991). "Less is more". واشینگتن پست. Archived from the original on March 15, 2019. Retrieved April 22, 2021.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ Rozen, Leah (October 11, 2011). "An Olsen Sister Finds a Spotlight All Her Own". نیویورک تایمز. Archived from the original on June 16, 2019. Retrieved October 16, 2020.
- ↑ Tauber, Michelle (May 3, 2004). "Two Cool". پیپل. Archived from the original on June 12, 2018. Retrieved November 21, 2016.
- ↑ Lavin, Will (January 14, 2021). "Elizabeth Olsen says it was "very scary" being followed by paparazzi as a child". ان‌ام‌ئی. Archived from the original on January 27, 2021. Retrieved May 22, 2021.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ ۸٫۳ Grady, Pam (October 23, 2011). "Elizabeth Olsen, character caught between 2 worlds". سان فرانسیسکو کرونیکل. Archived from the original on February 4, 2021. Retrieved May 21, 2021.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ Eckardt, Stephanie (April 22, 2021). "Elizabeth Olsen Almost Changed Her Name Because of Her Sisters". دبلیو (مجله). Archived from the original on April 22, 2021. Retrieved May 22, 2021.
- ↑ Bierly, Mandi (September 3, 2010). "Elizabeth Olsen, younger sister of Mary-Kate and Ashley, makes name for herself". انترتینمنت ویکلی. Archived from the original on February 9, 2021. Retrieved December 5, 2011.
- ↑ Malkin, Marc; Malec, Brett (October 6, 2011). "Elizabeth Olsen Almost Quit Acting Because of Sisters Mary-Kate and Ashley (Thankfully, She Didn't!)". ئی!. Archived from the original on August 29, 2017. Retrieved June 17, 2013.
- ↑ THR Staff; Pyun, Jeanie (August 17, 2017). "The Hollywood Insider's Guide to L.A. Private Schools". هالیوود ریپورتر. Archived from the original on May 20, 2021. Retrieved May 28, 2021.
Famous alumni include all three Olsen sisters, Dakota and Elle Fanning and Modern Family's Ariel Winter; Denzel Washington has sent his kids there.
- ↑ King, Susan (February 20, 2014). "Keeping things 'In Secret,' Elizabeth Olsen gets an adrenaline rush". لس آنجلس تایمز. Archived from the original on September 25, 2016. Retrieved May 20, 2021.
- ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ Hunt, Stacey Wilson (January 21, 2011). "SUNDANCE Q&A: Elizabeth Olsen Reflects on 'Martha Marcy May Marlene,' 'Silent House' and What She's Learned From Mary-Kate and Ashley". هالیوود ریپورتر. Archived from the original on May 21, 2021. Retrieved May 21, 2021.
- ↑ Greenwood, Elizabeth (January 18, 2012). "Finally, Two Troubled Film Heroines the Audience Isn't Meant to Ogle". آتلانتیک (مجله). Archived from the original on August 7, 2020. Retrieved October 16, 2020.
- ↑ ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ ۱۶٫۲ Kit, Zorianna (March 9, 2012). "Elizabeth Olsen reflects on life after Martha Marcy May". رویترز. Archived from the original on October 16, 2020. Retrieved October 16, 2020.
- ↑ "Elizabeth Olsen: 5 Things You Need to Know". هالیوود ریپورتر. January 24, 2011. Archived from the original on February 28, 2021. Retrieved December 5, 2011.
- ↑ ۱۸٫۰ ۱۸٫۱ Smith, Nigel M. (March 8, 2021). "Elizabeth Olsen on 'Silent House' and How Life Has Changed Post-'Martha'". ایندی‌وایر. Archived from the original on February 26, 2021. Retrieved May 21, 2021.
- ↑ ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ ۱۹٫۲ Collin, Robbie (October 4, 2012). "Elizabeth Olsen: the little sister with big plans". دیلی تلگراف. Archived from the original on May 21, 2021. Retrieved May 21, 2021.
- ↑ Tartaglione, Nancy (January 7, 2013). "BAFTA Rising Star Award Nominees Include Elizabeth Olsen, Juno Temple". ددلاین هالیوود. Archived from the original on August 13, 2014. Retrieved May 21, 2021.
- ↑ ۲۱٫۰ ۲۱٫۱ Sharkey, Betsy (October 16, 2013). "Review: Death and the Beats' birth drive 'Kill Your Darlings'". لس آنجلس تایمز. Archived from the original on October 16, 2020. Retrieved October 16, 2020.
- ↑ ۲۲٫۰ ۲۲٫۱ Brown, Emma (November 25, 2013). "New Girl". اینترویو (مجله). Archived from the original on January 23, 2021. Retrieved May 28, 2021.
- ↑ ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ Brantley, Ben (October 16, 2013). "'Romeo & Juliet' With a Twist at Classic Stage Company". نیویورک تایمز. Archived from the original on November 14, 2020. Retrieved May 21, 2021.
- ↑ ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ Seikaly, Andrea (February 7, 2014). "Elizabeth Olsen, Jessica Lange Fete 'In Secret'". ورایتی. Archived from the original on February 25, 2021. Retrieved May 20, 2021.
- ↑ ۲۵٫۰ ۲۵٫۱ Silman, Anna (May 16, 2014). "Review Roundup: One of the Scariest Things in Godzilla Is Bryan Cranston's Wig". نیویورک (مجله). Archived from the original on February 3, 2021. Retrieved May 21, 2021.
- ↑ Fleming, Mike Jr. (March 10, 2015). "'Godzilla's Profit In 2014: Legendary Dinged By Distribution Fee". ددلاین هالیوود. Archived from the original on February 7, 2021. Retrieved May 21, 2021.
- ↑ ۲۷٫۰ ۲۷٫۱ "Actress Dakota Fanning and writer-director Naomi Foner of 'Very Good Girls' interview one another". نیویورک دیلی نیوز. July 20, 2014. Archived from the original on October 20, 2020. Retrieved May 21, 2021.
- ↑ Duboff, Josh (August 7, 2017). "The Secret to Elizabeth Olsen's Super Low-Key, Totally Normal, Really Actually Enviable Success". ونتی فر. Archived from the original on November 30, 2020. Retrieved May 21, 2021.
- ↑ ۲۹٫۰ ۲۹٫۱ Lee, Ashley (May 1, 2015). "'Avengers: Age of Ultron' Review: What the Critics Are Saying". هالیوود ریپورتر. Archived from the original on May 20, 2021. Retrieved May 20, 2021.
- ↑ ۳۰٫۰ ۳۰٫۱ Sharf, Zack (January 19, 2021). "Elizabeth Olsen Explains Scarlet Witch's Changing Accent, from 'Age of Ultron' to 'WandaVision'". ایندی‌وایر. Archived from the original on February 5, 2021. Retrieved May 20, 2021.
- ↑ Day, Nate (April 22, 2021). "Why Elizabeth Olsen considered using a different last name when she started acting". فاکس نیوز. Archived from the original on April 22, 2021. Retrieved May 20, 2021.
- ↑ Abad-Santos, Alex (April 28, 2015). "The tragic history of Scarlet Witch, who will make her film debut in Avengers: Age of Ultron". واکس (وبگاه). Archived from the original on January 26, 2021. Retrieved May 20, 2021.
- ↑ ۳۳٫۰ ۳۳٫۱ Milly, Jenna (March 14, 2014). "Captain America: The Winter Soldier premiere: Crossover is the word". انترتینمنت ویکلی. Archived from the original on February 11, 2021. Retrieved March 17, 2014.
- ↑ ۳۴٫۰ ۳۴٫۱ Russell, Scarlett (April 1, 2016). "Elizabeth Olsen teases Scarlet Witch and Vision relationship in Captain America: Civil War". دیجیتال اسپای. Archived from the original on May 7, 2021. Retrieved March 4, 2021.
- ↑ ۳۵٫۰ ۳۵٫۱ Ritschel, Chelsea (April 28, 2018). "Elizabeth Olsen wishes her Avengers costume didn't show as much cleavage". ایندیپندنت. Archived from the original on January 10, 2021. Retrieved March 4, 2021.
- ↑ ۳۶٫۰ ۳۶٫۱ Yang, Rachel (April 24, 2019). "Elizabeth Olsen Says Disney+ Series 'WandaVision' Is Set in 1950s". ورایتی. Archived from the original on January 21, 2021. Retrieved May 21, 2021.
- ↑ Buczak, Lizzy (March 14, 2021). "'Avatar' overtakes 'Avengers: Endgame' to reclaim throne of top-grossing film of all time". Audacy. Archived from the original on May 19, 2021. Retrieved March 20, 2021.
- ↑ ۳۸٫۰ ۳۸٫۱ "Tom Hiddleston, Elizabeth Olsen Debate 'Avengers' Showdown of Scarlet Witch vs. Loki at TIFF 2015". هالیوود ریپورتر. September 14, 2015. Archived from the original on May 20, 2021. Retrieved May 20, 2021.
- ↑ ۳۹٫۰ ۳۹٫۱ ۳۹٫۲ Kaufman, Amy (July 28, 2017). "Elizabeth Olsen does double duty in 'Wind River' and 'Ingrid Goes West'". لس آنجلس تایمز. Archived from the original on August 14, 2017. Retrieved August 15, 2017.
- ↑ Fuster, Jeremy (August 13, 2017). "'Ingrid Goes West' Goes Through The Roof at Indie Box Office". درپ. Archived from the original on February 6, 2020. Retrieved July 10, 2021.
- ↑ Simon, Scott (December 2, 2017). "Elizabeth Olsen On A 'Wind River' Oscar Campaign Without Weinstein". ان‌پی‌آر. Archived from the original on November 10, 2020. Retrieved February 12, 2020.
- ↑ Edelstein, David (August 3, 2017). "'Wind River' is Overwritten, but Has a Crazy-Powerful Ending". نیویورک (مجله). Archived from the original on November 12, 2020. Retrieved May 22, 2021.
- ↑ Travers, Peter (August 9, 2017). "'Ingrid Goes West' Review: Aubrey Plaza Goes Crazy in Social-Media Satire". رولینگ استون. Archived from the original on July 1, 2020. Retrieved May 22, 2021.
- ↑ ۴۴٫۰ ۴۴٫۱ Turan, Kenneth (April 19, 2018). "Review: Netflix's 'Kodachrome' reminds that Ed Harris can make standard roles transcendent". لس آنجلس تایمز. Archived from the original on November 9, 2020. Retrieved May 22, 2021.
- ↑ Li, Shirley (September 17, 2018). "Elizabeth Olsen quoted Facebook's Sheryl Sandberg to pitch Sorry For Your Loss". انترتینمنت ویکلی. Archived from the original on July 18, 2019. Retrieved February 12, 2020.
- ↑ ۴۶٫۰ ۴۶٫۱ ۴۶٫۲ Shattuck, Kathryn (October 11, 2019). "Elizabeth Olsen on Grief, the Scarlet Witch and Her Next Life". نیویورک تایمز. Archived from the original on December 7, 2020. Retrieved May 22, 2021.
- ↑ Crist, Allison (January 13, 2019). "Critics' Choice Awards: 'Roma,' 'Americans,' 'Mrs. Maisel' Top Winners". هالیوود ریپورتر. Archived from the original on January 14, 2019. Retrieved January 13, 2019.
- ↑ Saraiya, Sonia (September 18, 2018). "Review: Elizabeth Olsen Is Revelatory in Facebook's Sorry for Your Loss". ونتی فر. Archived from the original on September 19, 2020. Retrieved February 12, 2020.
- ↑ Baldwin, Kristen (September 8, 2018). "Elizabeth Olsen is a widow with an edge in Sorry for Your Loss: EW review". انترتینمنت ویکلی. Archived from the original on December 17, 2019. Retrieved February 12, 2020.
- ↑ Framke, Caroline (September 8, 2018). "TV Review: 'Sorry for Your Loss' on Facebook Watch". ورایتی. Archived from the original on December 21, 2019. Retrieved February 12, 2020.
- ↑ Andreeva, Nellie (January 16, 2020). "Facebook Cancels 'Sorry For Your Loss' & 'Limetown' As It Scales Back Scripted Efforts Amid Unscripted Push". ددلاین هالیوود. Archived from the original on February 18, 2020. Retrieved February 12, 2020.
- ↑ ۵۲٫۰ ۵۲٫۱ "WandaVision: Critics welcome 'delightful' Disney+ series". بی‌بی‌سی نیوز. January 15, 2021. Archived from the original on January 16, 2021. Retrieved January 16, 2021.
- ↑ McMillan, Graeme (January 14, 2021). "'WandaVision:' What the Critics Are Saying". هالیوود ریپورتر. Archived from the original on May 22, 2021. Retrieved May 22, 2021.
- ↑ Abad-Santos, Alex (March 8, 2021). "WandaVision episode 9: Why WandaVision's magic waned in its finale". واکس (وبگاه). Archived from the original on March 15, 2021. Retrieved May 20, 2021.
- ↑ Holmes, Linda (March 5, 2021). "Review: The 'WandaVision' Finale Worked Best As A Story Of Grief". ان‌پی‌آر. Archived from the original on April 14, 2021. Retrieved April 14, 2021.
- ↑ ۵۶٫۰ ۵۶٫۱ Donnelly, Matt (July 20, 2019). "'Doctor Strange' Sequel Billed as First MCU Horror Film at Comic-Con". ورایتی. Archived from the original on July 21, 2019. Retrieved December 14, 2020.
- ↑ McClintock, Pamela; Couch, Aaron (April 24, 2020). "'Spider-Man' Sequel Delays Release to November 2021 Amid Sony Date Shuffle". هالیوود ریپورتر. Archived from the original on April 24, 2020. Retrieved April 24, 2020.
- ↑ ۵۸٫۰ ۵۸٫۱ Porter, Rick (May 3, 2021). "Elizabeth Olsen to Star in 'Love and Death' at HBO Max". هالیوود ریپورتر. Archived from the original on May 4, 2021. Retrieved May 6, 2021.
- ↑ Ryder, Caroline. "Elizabeth Olsen cover interview for Dazed&Confused". Archived from the original on August 8, 2019. Retrieved August 8, 2019.
- ↑ Harmata, Claudia (August 5, 2019). "Elizabeth Olsen Debuts Huge Emerald Engagement Ring During Outing with Fiancé Robbie Arnett". پیپل. Archived from the original on January 12, 2021. Retrieved October 16, 2020.
- ↑ Lampen, Claire (June 8, 2021). "Elizabeth Olsen Maybe Lets Slip That She Got Married". نیویورک (مجله). Archived from the original on June 9, 2021. Retrieved June 9, 2021.
- ↑ Fernandez, Alexia (July 30, 2019). "Surprise! Elizabeth Olsen Is Engaged to Musician Robbie Arnett, Says Source". پیپل. Archived from the original on July 31, 2019. Retrieved July 30, 2019.
- ↑ Olsen, Elizabeth (August 15, 2020). "Elizabeth Olsen on How the Produce in Her Garden Reflected Her Varying Emotions During the Pandemic (Guest Column)". هالیوود ریپورتر. Archived from the original on May 21, 2021. Retrieved May 21, 2021.
- ↑ West, Amy (June 9, 2021). "WandaVision's Elizabeth Olsen has married partner Robbie Arnett". دیجیتال اسپای. Archived from the original on June 9, 2021. Retrieved June 15, 2021.
- ↑ Hirwani, Peony (June 10, 2021). "Elizabeth Olsen lets slip she's married while talking with Kaley Cuoco". ایندیپندنت. Archived from the original on June 10, 2021. Retrieved June 15, 2021.
- ↑ Upadhyaya, Kayla Kumari (November 1, 2016). "Fun physicality infuses a sister-centric Drunk History". The A.V. Club. Archived from the original on January 26, 2021. Retrieved May 22, 2021.
- ↑ Greene, Steve (September 15, 2017). "'HarmonQuest' Season 2: Dan Harmon On Getting to Be a Narcissist While Spencer Crittenden Does All The Work". ایندی‌وایر. Archived from the original on February 25, 2021. Retrieved May 22, 2021.
- ↑ Walsh, Charlotte (March 12, 2021). "'Assembled' Goes Behind the Scenes of 1950s WandaVision". New York. Archived from the original on March 13, 2021. Retrieved May 22, 2021.
پیوند به بیرونویرایش
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ الیزابت اولسن موجود است. |
