امپراتور جیاگینگ
امپراتور جیاگینگ (۱۳ نوامبر ۱۷۶۰ – ۲ سپتامبر ۱۸۲۰) هفتمین امپراتور دودمان چینگ و پنجمین فرمانروای این سلسله بود که از ۱۷۹۶ تا ۱۸۲۰ میلادی بر کلیه چین فرمان می راند.
| امپراتور جیاگینگ 嘉慶帝 | |
|---|---|
 | |
.svg){kind=small} هفتمین امپراتور دودمان چینگ | |
| سلطنت | ۹ فوریه ۱۷۹۶– ۲ سپتامبر ۱۸۲۰ |
| پیشین | امپراتور چیان‌لونگ |
| جانشین | امپراتور دائو گوآنگ |
| نایب السلطنه | امپراتور چیان‌لونگ (۱۷۹۶–۱۷۹۹) |
| زاده | ۱۳ نوامبر ۱۷۶۰ کاخ تابستانی کهن، پکن |
| درگذشته | ۲ سپتامبر ۱۸۲۰ (۵۹ سال) کاخ تابستانی چنگ‌ده، هبئی کنونی |
| آرامگاه | |
| خاندان | خاندان آیسین-گیورو |
| پدر | امپراتور چیان‌لونگ |
| مادر | ملکه شیائویی‌چون |
او پسر امپراتور چیان‌لونگ بود. او در دوره حکومتش، تلاش کرد تا ممنوعیت مصرف تریاک را در چین به اجرا برساند. جیاگینگ در ابتدای سلطنتی خویش، با مشکلات داخلی فراوانی از جمله شورش نیلوفر سفید (۱۷۹۶-۱۸۰۴) و شورش میائو (۱۷۹۵-۱۸۰۶) روبه رو گردید. او تلاش زیادی کرد تا چین را به همان شکوه و قدرتش در قرن ۱۸ بازگرداند؛ با این حال، خروج مقدار زیادی نقره از کشور، که نتیجهٔ معاملات تریاک توسط بریتانیا در چین بود، منجر به آشفتگی و تورم در اقتصاد چین شد.
همچنین، اشراف چینی و برخی از اعضای خاندان سلطنتی، دو بار طی سال‌های ۱۸۰۳ و ۱۸۱۳ میلادی به جان امپراتور جیاگینگ سوءقصد کردند. بسیاری از توطئه‌گران - که در میان آن‌ها شاهزادگان کشور نیز حضور داشتند - اعدام شده و باقی آن‌ها نیز به تبعید فرستاده شدند.
ضدیت با مسیحیتویرایش
مخالفت شدید امپراتور جیاگینگ با مبلغان مسیحی، باعث دردسرهای فراوانی در روابط دیپلماتیک با کشورهای اروپایی شد. بسیاری از مبلغان مسیحی، به عنوان برده به سین‌کیانگ چین برده شده و به سران آن مناطق فروخته شدند.