ام را به نشانه مرگ بگیر
ام را به نشانه مرگ بگیر یا بهطور صحیح ام (شماره ۶ در صفحه کلید تلفن) را به نشانه قتل بگیر (به انگلیسی: Dial M For Murder) فیلمی در ژانر جنایی، معمایی و دلهره آور به کارگردانی آلفرد هیچکاک محصول سال ۱۹۵۴ است. در این فیلم ری میلند و گریس کلی ایفای نقش کردهاند.
ام را به نشانه مرگ بگیر | |
---|---|
کارگردان | آلفرد هیچکاک |
تهیهکننده | آلفرد هیچکاک |
نویسنده | فردریک نات (نمایشنامه و فیلمنامه) |
بازیگران | ری میلند گریس کلی رابرت کامینگز جان ویلیامز |
موسیقی | دیمیتری تیومکین |
فیلمبردار | رابرت برکز |
تدوینگر | رودی فر |
توزیعکننده | برادران وارنر |
تاریخهای انتشار | ۲۹ مه ۱۹۵۴ |
مدت زمان | ۱۰۵ دقیقه |
کشور | آمریکا |
زبان | انگلیسی |
هزینهٔ فیلم | ۱٫۴ میلیون دلار |
فروش گیشه | ۶ میلیون دلار |
این فیلم یک فیلم تکلوکیشن است و اکثر نماها در یک اتاق فیلمبرداری شده است.
داستان فیلم
ویرایشمارگوت مری وندایس، زنی ثروتمند و همسر یک تنیسباز حرفهای به نام تونی وندایس است. او پیشتر در زمان غیبت شوهرش با نویسندهای آمریکایی به نام مارک هالیدی رابطهٔ عاشقانهٔ کوتاهی داشته است. تونی تصمیم میگیرد برای این که بیشتر در کنار همسرش باشد از بازی تنیس دست بکشد و شغلی معمولی پیدا کند. مارگوت نیز تصمیم میگیرد رابطهاش با نویسندهٔ آمریکایی را قطع کند و بار دیگر بخت خود را در زندگی زناشویی بیازماید. وقتی مارک از آمریکا بازمیگردد مارگوت به او خبر میدهد که تمام نامههایشان را از بین برده است به جز یکی که دزدیده شده و شخصی برای آن نامه از او حقالسکوت میگیرد. تونی به خانه میآید و ادعا میکند که سخت گرفتار کار است و مارگوت و مارک را به تئاتر میفرستد. سپس به هم دانشگاهی قدیمیاش تلفن میزند و او را وادار میکند مارگوت را به قتل برساند تا تمام ثروتش را به ارث ببرد. اما کارها طبق برنامه پیش نمیرود و سوان در زمان قتل خودش کشته میشود و گریس زنده میماند و پس از آن نقشه قتل برملا میشود.
بازیگران
ویرایش- گریس کلی در نقش مارگوت مری وندایس
- رابرت کامینگز در نقش مارک هلیدی
- جان ویلیامز در نقش سربازرس هابارد
- آنتونی داوسون در نقش کاپیتان لسگیت با نام مستعار چارلز الکساندر سوان
- لئو بریت در نقش راوی
- پاتریک آلن در نقش کارآگاه پیرسن
- رابین هیوز در نقش گروهبان پلیس
- مارتین میلنر در نقش پلیس بیرون آپارتمان وندیس (غیررسمی)
- رابین هیوز در نقش گروهبان پلیس
- جورج لای در نقش کارآگاه ویلیامز
- جورج آلدرسون در نقش کارآگاه اول
- گای دولمن در نقش کارآگاه (غیررسمی)
- بس فلاور در نقش زن در حال خروج از کشتی (غیررسمی)
- آنتونیو مارگریتی (غیررسمی)
تولید فیلم
ویرایشپس از ساخت فیلم اعتراف میکنم در سال ۱۹۵۳، هیچکاک تصمیم گرفت فیلم بوته خاردار را با مشارکت سیدنی برستاین بر اساس رمانی که دیوید دانکن در ۱۹۴۸ نوشته بود بسازد. اما مشکلاتی بر سر فیلمنامه و بودجهٔ فیلم پیش آمد که باعث شد هیچکاک و برنستاین شراکتشان را به هم بزنند. با همکاری شرکت برادران وارنر، هیچکاک توانست فیلمنامهٔ بوتهٔ خاردار را کنار بگذارد و تولید فیلم ام را به نشانهٔ مرگ بگیر را آغاز کند.
در نمایشنامهای که فیلمنامهٔ فیلم بر اساس آن نوشته شده، نام دو شخصیت اصلی شلیا مری وندایس و مکس هالیدی بود که در فیلم به مارگوت و مارک تغییر کرد.
آلفرد هیچکاک که در بیشتر فیلمهایش حضوری کوتاه دارد، در دقیقهٔ ۱۳ این فیلم نیز، در یک عکس سیاهوسفید از مراسم گردهمایی همدانشگاهیان سابق، در میان دانشجویان دیده میشود.
هیچکاک در ساخت این فیلم از تکنولوژی فیلمبرداری فیلم سه بعدی استفاده کرد ولی هنگام اکران فیلم به دلیل این که علاقه و شوق مردم به دیدن فیلم سه بعدی فروکش کرده بود، سینماهای کمتری علاقه به نمایش فیلمهای سه بعدی داشتند و فیلم با سر و صدای کمتری اکران شد؛ اما سالها بعد که نسخه اصلی فیلم دیده شد، مردم علاقهٔ زیادی برای دیدن فیلم نشان دادند و در سال ۱۹۸۰ فیلم دوباره اکران شد.
فیلمبرداری این اثر در استودیو شماره ۵ برادران وارنر در شهر لس آنجلس انجام گرفته است.[۱]
جوایز
ویرایش- نامزد جایزهٔ بفتای بهترین بازیگر زن خارجی، گریس کلی ۱۹۵۵
- برنده جایزه بهترین بازیگر حلقه منتقدان فیلم نیویورک، گریس کلی ۱۹۵۵[۲]
منابع
ویرایش- ↑ Dial M for Murder (1954) - IMDb, retrieved 2021-09-17
- ↑ Dial M for Murder - IMDb, retrieved 2021-09-17
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Dial M For Murder». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۳ مارس ۲۰۱۱.