انگلیسی پاکستانی
انگلیسی پاکستانی (انگلیسی: Pakistani English) یک گروه از گویشهای انگلیسی است که در پاکستان استفاده میشود. انگلیسی پاکستانی به شدت تحت تأثیر انگلیسی هندی قرار گرفتهاست و بهطور تقریبی به هم شباهت دارند.
انگلیسی پاکستانی | |
---|---|
Pakistani English | |
زبان بومی در | پاکستان |
منطقه | جنوب آسیا |
شمار گویشوران | Total English Speakers - 49% 108,036,049, (بدون تاریخ) ۸٬۶۴۲ - به عنوان زبان اول |
هندواروپایی
| |
گونههای نخستین | انگلیسی کهن
|
لتین | |
وضعیت رسمی | |
زبان رسمی در | پاکستان |
کدهای زبان | |
ایزو ۱–۶۳۹ | en |
ایزو ۲–۶۳۹ | eng |
ایزو ۳–۶۳۹ | eng |
گلاتولوگ | paki1244 [۱] |
پیشینه
ویرایشسلطه امپراتوری بریتانیا در شبهقاره هند بهطور تقریبی دویست سال به طول انجامید، اما مناطقی که اکنون پاکستان کنونی را تشکیل میدهند در پایان استعمار تصرف شدند. حتی بقیه منطقه بلوچستان به یک منطقه خودمختار در داخل امپراتوری بریتانیا تبدیل شد.
در نتیجه انگلیسیها زمان کمی برای تبدیل شدن به بخشی از فرهنگ محلی داشتند. اگرچه به بخشی از فرهنگ تحصیل کردهها تبدیل شد، زیرا در مدارس نخبگان و در آموزش عالی، مانند بقیه شبه قاره استفاده میشد. سیاستهای استعماری که زبان انگلیسی را به عنوان نشانگر موقعیت نخبگان و زبان قدرت تبدیل کرد - که در حوزههای قدرتی مانند خدمات کشوری، افسران نیروهای مسلح، قوه قضاییه عالی، دانشگاهها، روزنامههای معتبر، رادیو و سرگرمی استفاده میشد.[۲]
ریشههای پینگلیش در پاکستان را میتوان به سده نوزدهم میلادی جستجو کرد، زمانی که سر سید احمد خان مسلمانان را تشویق به یادگیری زبان انگلیسی و استفاده از آن به عنوان وسیله ای برای مقاومت در برابر انگلیسیها کرد. به هرحال پس از استقلال پاکستان در سال ۱۹۴۷، انگلیسی زبان دوفاکتو پاکستان شد سپس در سال ۱۹۷۳ به زبان رسمی بدل شد و تا به امروز نیز چنین است. نقش زبان انگلیسی در پاکستان بسیار مهم است بگونهای که در قانون اساسی پاکستان نیز رسمی بودن آن یاد شدهاست.
اصطلاح پینگلیش برای اولین بار در سال ۱۹۹۹ ثبت شد، که ترکیبی از پیشوند پاکستانی و پسوند انگلیسی بود.
نظر عمران خان
ویرایشعمران خان، نخستوزیر پاکستان در سفری به ایران گفت: اگر بریتانیاییها حوالی سال ۱۸۰۰ به هند نمیآمدند الان مترجم نیاز نبود، چون همه ما قبلاً فارسی صحبت میکردیم و زبان قضایی هند برای ۶۰۰ سال فارسی بود.[۳]
بیطرفی انگلیسی
ویرایشدر ایالت جامو و کشمیر پیشین، در بخش ۱۴۵ قانون اساسی چنین آمدهاست: "زبان رسمی دولت باید اردو باشد اما اگر قانونگذار مقرر کند باید از انگلیسی نیز باید برای تمام اهداف رسمی ایالت استفاده شود. "[۴] هنگامی که در پاکستان شرقی سابق (بنگلادش کنونی) انگلیسی و بنگالی نیز به عنوان زبان رسمی پذیرفته شدند، از اختلافات موجود در مورد اردو کاسته شد.[۵]
برنامهدرسی
ویرایشبسیاری از اردو زبانان دوزبانه یا چندزبانه هستند. برخی از آنها که به دو زبان اردو و انگلیسی آشنایی دارند، گاه میان اردو و انگلیسی کدگزینی میکنند که به آن «اردیش» گفته میشود. دولت پاکستان در ۱۴ اوت ۲۰۱۵ جنبش علم را با یک برنامه درسی هماهنگ در اردیش راهاندازی کرد. احسن اقبال، وزیر فدرال پاکستان، گفت: «اکنون دولت در حال کار بر روی یک برنامه درسی جدید برای ارائه یک واسطه جدید به دانشجویان است که ترکیبی از دو زبان اردو و انگلیسی باشد و نام آن را اردیش بگذارد.»[۶][۷][۸]
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "انگلیسی پاکستانی". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
{{cite book}}
: Invalid|display-editors=4
(help) - ↑ Mansoor, Sabiha (2005). Language Planning in Higher Education: A Case Study of Pakistan. Karachi: Oxford University Press.
- ↑ «فیلم/ اگر انگلیسیها نبودند، الان فارسی صحبت میکردم!». مشرق نیوز. ۲۰۱۹-۰۴-۲۲. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۹-۲۷.
- ↑ "The Constitution of Jammu and Kashmir" (PDF). Archived from the original (PDF) on 7 May 2012.
- ↑ "Urdu in Bangladesh". Dawn. 11 September 2002.
- ↑ "Learning In 'Urdish'". Archived from the original on 17 November 2015. Retrieved 10 October 2015.
- ↑ Yousafzai, Fawad. "Govt to launch 'Ilm Pakistan' on August 14: Ahsan". Archived from the original on 17 November 2015. Retrieved 10 October 2015.
- ↑ Mustafa, Zubeida. "Over to 'Urdish'". Archived from the original on 17 October 2015. Retrieved 10 October 2015.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Pakistani English». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۱ فوریه ۲۰۱۸.