اونجو

پادشاه اونجو فرزند دوم سوسانو و نخستین پادشاه باکجه (یکی از سه پادشاهی کره) بود

تمبر پادشاهی اونجو، شاه در کنار ملکه، اثر کرهٔ جنوبی - ۲۰۱۳

پیش زمینه

چند نظریه و افسانه درباره اصل و نسب اونجو وجود دارد. یکی اینکه او سومین پسر پادشاه جومونگ، بنیانگذار پادشاهی کره شمالی گوگوریو بود. او برادر کوچکتر یوری، که دومین پادشاه گوگوریو شد، و برادر کوچکتر بیریو بود که ایالت کوچکی را در میچاهول ساخت.

نظریه دوم این است که او پسر اوته، شوهر اول سوسانو است. یک افسانه سوم می گوید که برادر بزرگترش بیریو پسر مادرش با اوته بود اما اونجو پس از ازدواج دوم با پادشاه جومونگ متولد شد.

پیشینه بنیانگذاری باکجه

در سال ۱۸ پیش از میلاد یه سویا (همسر اول امپراتور جومونگ) و فرزندش یوری به گوگوریو بازگشتند و سوسانو که در آن زمان ملکه گوگوریو بود، موقعیت پسرانش به‌ویژه بیریو را در خطر دید و به همراه پسرانش گوگوریو را ترک کرد.

پس از حرکت سوسونو بیریو در میچاهول و اونجو ابتدا در ویریسونگ در شمال رودخانه هان ساکن شد، اما بعدا پایتخت خود را به هانام (به معنی "جنوب رودخانه ") منتقل کرد که در داخل یا در نزدیکی سئول امروزی جای دارد. زمانی که ثابت شد سرزمین میچوهول غیرقابل سکونت است، بیریو و مردمانش به پیش اونجو رفتند و خواستار پادشاه شدن بیریو برای حکومت در آنجا شدند. پس از رد درخواست توسط اونجو، بیریو اعلام جنگ نمود و به هانام حمله کرد. اما در فتح آن شکست خورد و پس از آن اقدام به خودکشی کرد. پس از مرگ بیریو، مردمان بیریو به همراه مردمان اونجو برای تبدیل شدن به باکجه ادغام شدند و اونجو با یکپارچه کردن مردم جولبون، سلسله باکجه را تاسیس کرد.

تأسیس و گسترش باکجه

جومونگ سه پسر داشت: یوری، بیریو و اونجو. هنگامی که یوری، که از همسر قبلی جومونگ در بویوی شرقی به دنیا آمد، به گوگوریو آمد و وارث تاج و تخت شد، بیریو و اونجو به جنوب رفتند تا پادشاهی های خود را تأسیس کنند. به گفته سامگوک یوسا، بیریو پادشاهی خود را در میچاهول تأسیس کرد، اما پادشاهی او چندان دوام نیاورد. مردم بیریو پس از مرگ بیریو به سیپجه پیوستند و اونجو آن را به باکجه تغییر نام داد. پس از آن، پایتخت شهر باکجه از هابوک ویریسئونگ به سمت جنوب منتقل شد، زیرا مالگال در شمال و نانگنانگ در شرق قرار داشتند. هر دو پایتخت با زمین هایی در سئول فعلی مطابقت دارند. در ۱۳ قبل از میلاد و ۸ قبل از میلاد، قبایل مالگال از شمال حمله کردند و هر دو بار، اونجو مستقیماً ارتش خود را رهبری کرد و بر مهاجمان پیروز شد. در سال ۵ قبل از میلاد، اونجو پایتخت را به مکان قابل دفاع‌تری در جنوب رودخانه هان منتقل کرد و نام آن را هانام ویریسئونگ تغییر داد، و پیام‌آوری را نزد پادشاه کنفدراسیون ماهان فرستاد و از اقدام اخیر به او اطلاع داد.

در این زمان، اونجو از قبل برنامه هایی برای فتح ماهان و جینهان داشت. در سال ۷ پس از میلاد، او قبلاً ارتش خود را برای جنگ آماده می کرد و سرانجام در سال ۸ پس از میلاد حمله کرد. در سال ۸ پس از میلاد، او مخفیانه لشکریان خود را به آنسوی مرز برد و فریب داد که می خواهد در جنگل ها شکار کند. به زودی تمام ماهان به جز دو قلعه فتح شد. شهروندان دو قلعه آخر ماهان تسلیم اونجو شدند و مورد رحمت قرار گرفتند. شاه ماهان اما خودکشی کرد و نامه ای برای اونجو گذاشت و از او خواست مردم ماهان را با مهربانی و رحمت بپذیرد. اونجو به آخرین درخواست شاه ماهان احترام گذاشت و افرادش را به داخل برد.

با این حال، طبق یک مطالعه اخیر، بکجه پس از اواسط قرن سوم، موکجی ماهان را فتح کرد. در واقع، فرض بر این است که مقاله ای است که برای بنیانگذار درباره وقایع نسل های بعدی نوشته شده است.

باکجه بسیار گسترش یافته بود و هر سال چندین قلعه ساخته می شد. صلح به مدت ۸ سال ادامه داشت تا اینکه در سال ۱۶ پس از میلاد یک ژنرال سابق ماهان شورش کرد. اونجو مستقیماً یک ارتش ۵۰۰۰ نفری را رهبری کرد و شورش را با موفقیت نابود کرد. به زودی پس از این، قبایل مالگال دوباره در سال ۲۲ پس از میلاد حمله کردند، اما یک بار دیگر توسط اونجو و ارتشش شکست خوردند.

مرگ و جانشین

اونجو بنا به علل طبیعی در سال ۲۸ بعد از میلاد و در خلال چهل و ششمین سال سلطنتش فوت نمود. فرزند ارشد وی یعنی پادشاه دارو جایگزین وی شد. اونجو پایه های یک سلسله ی قدرتمند را پایه گذاری کرد که توانست به مدت ۶۷۸ سال دوام آورده و ۳۱ پادشاه را به خود ببیند.