در موسیقی غرب، اینترمتزو (به انگلیسی: intermezzo) (خوانش انگلیسی: ‎/ˌɪntərˈmɛts/‎، تلفظ ایتالیایی: [ˌinterˈmɛddzo])، در عمومی‌ترین تعریف خود، موسیقی است که در میان موسیقی یا نمایشی بزرگتری، جای می‌گیرد. در تاریخ موسیقی، این اصطلاح چندین کاربرد مختلف داشته‌است، که در دو دسته کلی قرار می‌گیرد: اپرای اینترمتزو و اینترمتزوی سازی.

اینترمتزو رنسانس ویرایش

اینترمتزو رنسانس که همچنین اینترمدیو نیز نامیده می‌شد، قطعه موسیقی درام نمایشی در نمایش‌های ماسک بوده‌است که میان پرده‌های گوناگون در نمایش‌های ایتالیایی و در مراسم خاص مانند ازدواج، پخش می‌شده‌است. در پایان سده شانزدهم، اینترمزو پرببینده‌ترین شکل نمایش دراماتیک و پیشرو اپرا بود. برجسته‌ترین نمونه‌های اینترمتزو برای عروسی‌های دودمان مدیچی در سالهای ۱۵۳۹، ۱۵۶۵ و ۱۵۸۹ نوشته شدند.[۱]

اپرا اینترمتزو ویرایش

اینترمتزو، در سده هجدهم، یک پیش‌درآمد اپرای شوخی (طنز) بود که میان پرده‌های اپرا سریا اجرا می‌شد. این اینترمیزی‌ها، با اینکه کوتاهتر از سریال اپرا بودند و در میان آنها اجرا می‌شدند، می‌توانستند خود آثار مهم و کامل باشند. آنها بیشتر لحن اپرای بزرگتری که در حال اجرا بود را تعدیل می‌کردند و شوخی و تضاد چشمگیری را پیش چشم تماشاچی می‌آوردند. بیشتر اینترمتزوها از یک یا چند شخصیت اصلی اپرا یا کمدی دلآرت بهره می‌بردند.

اینترمتزو سازی ویرایش

در سده ۱۹، اینترمتزو معنای دیگری پیدا کرد: اینترمتزو یک قطعه سازی شد که یا حرکتی بین دو اثر بزرگ‌تر بود، یا یک قطعه با ویژگی‌هایی که خود می‌توانست به تنهایی یک اثر کامل باشد. آهنگسازان اپرا گاهی اینترمتزوی سازی را به عنوان آهنگ‌های پیونددهنده میان کارهای اپرا می‌نوشتند. از این نظر، اینترمتزو مانند آنتراکته (entr'acte) بود. برجسته‌ترین این نوع اینترمزو احتمالاً اینترمزو غیرت روستایی از ماسکانی است.

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ موسیقی جدید هاروارد، ویرایش. دان راندل. کمبریج، ماساچوست ، انتشارات دانشگاه هاروارد، ۱۹۸۶.شابک ‎۰-۶۷۴-۶۱۵۲۵-۵
  • مقالات "Intermezzo" , "Intermedio" در فرهنگ واژگان موسیقی و نوازندگان New Grove، ویرایش. استنلی سادی ۲۰ جلد لندن، Macmillan Publishers Ltd. ، ۱۹۸۰.شابک ‎۱−۵۶۱۵۹−۱۷۴−۲شابک 1-56159-174-2
  1. Lewis W. Heniford 1/2/3/4 for the Show: A Guide to Small-cast One-act Plays 0810836009 1995 "A paso is a seventeenth-century Spanish one-act comic scene, which became synonymous with entremes (a short comic interlude often ending in music and dance that played between jornadas, the acts of a long play)"