ایواکورا تومومی
ایواکورا تومومی (به ژاپنی: 岩倉 具視 Iwakura Tomomi) (زاده ۲۶ اکتبر ۱۸۲۵ - درگذشته ۲۰ ژوئیه ۱۸۸۳)، سیاستمدار و وزیر دولت‌های دوران باکوماتسو و میجی بود.[۱]
ایواکورا تومومی | |
|---|---|
 | |
| وزیر کابینه | |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۲۶ اکتبر ۱۸۲۵ کیوتو، ژاپن |
| درگذشته | ۲۰ اوت ۱۸۸۳ (۵۷ سال) توکیو |
| ملیت |  ژاپن |
| پیشه | ، سیاستمدار |
ایواکورا از چهره‌های برجسته و مؤثر در اصلاحات میجی بود. او با میانجیگری بین دربار امپراتوری و نیرو‌های ضد حکومت توکوگاوا، در پیش‌برد اصلاحات میجی نقش مهم داشت.
ایواکورا همچنین در دولت تازه تأسیس میجی نقش کلیدی داشت. او رهبری هیئت اعزامی ایواکورا را به عهده داشت که برای هجده ماه در ایالات متحده و اروپا به بررسی پیشرفت‌های کشور‌های غربی می‌پرداخت.
اوایل زندگی ویرایش
ایواکورا در کیوتو به دنیا آمد.[۲] پدر او یک اشراف زاده و درباری پایین رتبه بود. همچنین مادر او از خویشاوندان امپراتور نینکو و نوادگان امپراتور موراکامی بود.[۳][۴] نام دوران کودکی او «کانمارو» (Kanemaru) بود، اما چون ظاهر و رفتارش مشابه دیگر اشراف زادگان نبود، فرزندان اشرافی او را «ایواکیچی» (Iwakichi) صدا می‌کردند که معمولاً نام رعیتی محسوب میشد.
«فوسهارا نوبوهارو» (Fusehara Nobuharu) محقق کنفوسیوسیسم دربار از دوران کودکی به کانمارو اصول کنفوسیوسیسم را آموخت. گفته می‌شود که فوسهارا، کانمارو را «فردی با توانایی‌های عالی» توصیف می‌کرد و به همين دلیل به «ایواکورا تومویاسو» (Iwakura Tomoyasu) پیشنهاد کرد که کانمارو را به فرزندخواندگی بپذیرد.[۵] این کار انجام شد و کانمارو نام خود را به ایواکورا تومومی تغییر داد. پس از آن به تومومی لقب اعطا شد و رتبه بالاتری در دربار پیدا کرد. با اینحال خانواده ایواکورا، خاندان نوپایی محسوب میشد و به همین دلیل از مرتبه پایین‌تری برخوردار بود. [۶]همچنین خاندان ایواکورا تجارت خانوادگی خاصی نداشت و ثروتی به مراتب کمتر از سایر خاندان‌های درباری داشت.[۷]
ایواکورا تومومی در سال ۱۸۵۳ با «ماسامیچی تاکاتسوکاسا»، نایب السلطنه و مشاور امپراتور ارتباط برقرار کرد. ایواکورا نظر خود را به صورت کتبی مبنی بر ایجاد اصلاحات در دربار امپراتوری به ماسامیچی ارائه و از شایسته پروری حمایت کرد. جامعه اشرافی قوانین سختگیرانه در زمینه موقعیت اجتماعی داشت و ارتقا و اکتساب مقام رسمی صرفاً بر اساس مرتبه خانوادگی تعیین می شد و اشراف پایین رتبه درباری به سختی به مراسمات دربار دعوت می‌شدند. ماسامیچی پاسخ آنی نداد اما در نهایت با درخواست ایواکورا موافقت کرد.[۸]
فعالیت‌ها در دوران ادو ویرایش
تجمع ۸۸ تن از خدمتگزاران دربار ویرایش
پس از اردوکشی ناخدا پری، حکومت توکوگاوا تصمیم گرفت که به‌طور رسمی به انزوا ژاپن پایان دهد و کشور را به روی خارجی‌ها باز کند؛ تصمیمی که بیشتر درباریان، از جمله ایواکورا با آن مخالف بودند.
فعالیت‌ها در دوران میجی ویرایش
مرگ ویرایش
جستارهای وابسته ویرایش
پانویس ویرایش
- ↑ 蟹江، 日本全史، 818.
- ↑ Chisholm, Hugh, ed. (1911). . Encyclopædia Britannica (به انگلیسی). Vol. 15 (11th ed.). Cambridge University Press. p. 101.
- ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامdescentوارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ Chisholm, Hugh, ed. (1911). . Encyclopædia Britannica (به انگلیسی). Vol. 15 (11th ed.). Cambridge University Press. p. 101.
- ↑ Sasaki, Suguru (2006). Iwakura Tomomi [岩倉具視]. Tokyo: Yoshikawa Hirohumi kan.
- ↑ Sakamoto, Kazuto (2018). Iwakura Tomomi[岩倉具視：幕末維新期の調停者]. Tokyo: Yamagawa shuppansha.
- ↑ Sasaki, Suguru (2006). Iwakura Tomomi [岩倉具視]. Tokyo: Yoshikawa Hirohumi kan.
- ↑ * 多田好問『岩倉公実記』、1906年 - ウィキソース
منابع ویرایش
- 蟹江, 征治 (1990). 日本全史: ジャパン∪クロニック = Japan Chronik (به ژاپنی). 講談社.