بادرود

بادرود شهری که مرکز بخش امامزاده است که در شهرستان نطنز در استان اصفهان ایران قرار دارد.از معروف ترین و بهترین روستا های بادرود و نطنز روستای اریسمان می باشد.

بادرود
کشور	ایران
استان	اصفهان
شهرستان	بادرود
بخش	بخش امامزاده
نام(های) دیگر	باد-ده
نام(های) پیشین	باد-بادافشان
سال شهرشدن	۱۳۵۰
مردم
جمعیت	نفر (۱۴۰۲) نفر
جغرافیای طبیعی
ارتفاع	۹۸۹
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانه	۲۹
میانگین بارش سالانه	۱۰۸ میلی‌متر
روزهای یخبندان سالانه	۳۰
اطلاعات شهری
شهردار	علی رجبی
ره‌آورد	انار نادری،سرکه محلی، رب انار ، قالی دستباف، لبنیات، خیار، پسته و طالبی و گرمک آقاعلی عباس
پیش‌شمارهٔ تلفن	۰۳۱۵۴۳۴
شناسهٔ ملی خودرو	ط 23 ایران
کد آماری	۱۴۴۱
بادرود روی نقشه ایران ۳۳٫۶۹۲۷۱۱۳۳°شمالی ۵۲٫۰۰۷۶۸۴۳۳°شرقی / 33.69271133; 52.00768433

وجه تسمیه

بادرود با پیشینه‌ای تاریخی دارای محوطه‌های باستانی است که به عنوان نمونه می‌توان به محوطه‌های باستانی ریگ تخت پادشاه- کرملک (تنور ملک)- شهر باستانی باد- محوطه بادافشان و قلعه اُسپی اشاره کرد که همگان روزگاری مرکز مدنیت بوده‌اند. نام بادرود بر گرفته از آخشیجان چهارگانه آب، باد، خاک و آتش است که به علت تقدس نام باد در نزد ایرانیان پیش از اسلام این سرزمین را باد نام نهاده‌اند و تقدس کلمه باد تا بدانجا بوده که ایرانیان پیشین روز ۲۲ هر ماه خورشیدی را روز باد یا بادروز می‌نامیدند که بادرود برگرفته از همان بادروز است.

جغرافیا

این شهر در ۱۳۵ کیلومتری شمال اصفهان، ۲۵ کیلومتری شمال نطنز،55کیلومتری جنوب شرقی شهر آران‌و‌بیدگل ، ۶۰ کیلومتری جنوب شرق کاشان و ۵۵ کیلومتری غرب اردستان و درحاشیه شاهراه ترانزیت تهران - بندرعبارس قرار دارد. دیاکونوف در کتاب تاریخ ماد از حمله آشور ناسیراپال (پادشاه آشور) به بادرود نوشته‌است.
مساحت شهر بادرود در سال ۱۳۶۷ طبق نقشه‌های هادی ۳۶۰۰ کیلومتر مربع بوده‌است که طی سالهای اخیر به آن افزوده شده‌است. این منطقه از نظر نوع خاک به قسمت تقسیم می‌شود:

1. قسمت جنوبی: که از آبرفتهای کوه کرکس نطنز تشکیل شده، دشت حاصلخیزی است و دارای خاک رس و ماسه نرم و مستعد برای کشاورزی و دارای منابع آب زیرزمینی نسبتاً خوب است. این منطقه در طول ۳۰ کیلومتر و عرض ۱۵ کیلومتر (به مساحت ۴۵۰ کیلومتر مربع) است.
2. قسمت مرکزی: به طول ۳۰ کیلومتر و عرض ۱۰ کیلومتر (به مساحت ۳۰۰ کیلومتر مربع) از تپه‌های شن‌های روان پوشیده شده و منطقه کویری است که از سال ۱۳۵۴ با ایجاد ایستگاه تثبیت شن و نهال کاری و بذر پاشی منطقه نسبتاً حالت آرام به خود گرفته‌است.
3. قسمت شمالی و شمال شرقی: به طول ۹۰ تا ۹۵ کیلومتر و عرض ۳۰ کیلومتر که ابتدای محدوده و حد و مرز شهر ورامین است و دارای یک رشته کوه (به نام سیاه کوه) بوده که نسبتاً نمکزار است.

از محلات بادرود می‌توان به محله‌های شهرک شهید رجایی. حسینیه، گلستان،محله میدون، باغ، منتظری، کرملک، تخت پادشاه، ، خیرآباد، پاشا، کشاورز، ابوالفضل، خرم، پروینی، و پاسگاه و محله کوئه.محله یا زهرا، شهرک آزدگان-ناصریه-گراهی-

مردم

جمعیت

جمعیت شهر بادرود طبق سرشماری نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵حدود ۱۴۷۲۳ نفر است.

گویش محلی مردم بادرود «گویش بادی» است از دسته زبان‌های ایران مرکزی است. این گویش که از زیر مجموعه‌های گویش راجی است در شهرستان‌های نطنز و آران و بیدگل وکاشان با لهجه‌های مختلف و آهنگ‌های دگرگون وجود دارد. برخی واژه‌ها مانند «زج: کشک سیاه» که در آثار اولین شاعران زبان فارسی بکار رفته، هنوز در محل کاربرد دارد.

مکان‌های دیدنی

امامزاده آقا علی عباس و شاهزاده محمد (از فرزندان موسی کاظم) - منزل محقق الدوله مربوط به عهد قاجار، سرا موزه رهگشای، حمام نوغه و موزه مردم‌شناسی، منطقه باستانی تخت پادشاه، خانه‌های قدیمی و… از اماکن دیدنی بادرود می‌باشد. برگزاری جشنواره انار در فصل پاییز هر سال از دیگر جاذبه‌های گردشگری می‌باشد.

• 

  آرامگاه آقا علی عباس

• 

  میدان امام، بادرود، اول جاده آقا علی عباس

• 

  غروب در بادرود

موزه عروسکهای محلی بادرود در آب انبار حاج جامعی

آب و هوا

بادرود دارای آب و هوای گرم و خشک کویر است. دارای تابستانی نسبتاً گرم و بارندگی بسیار کم و شب‌های تقریباً خنک و دارای زمستانی سرد و در بعضی اوقات با بارش بسیار کم برف همراه است. بارش باران در دو فصل زمستان و تابستان نسبتاً کم است و بیشتر در فصل‌های بهار و پاییز باران می‌بارد. گرم‌ترین زمان بادرود ماه تیر و اوایل مرداد بوده و سردترین زمان آن هم آذر و دی و تا اواسط بهمن می‌باشد؛ ولی میانگین هوا در تابستان ۳۰ درجه سانتیگراد و در زمستان روزها ۶ درجه و شب‌ها بین -۲ تا ۲ درجه سانتیگراد می‌باشد. ارتفاع شهر از سطح دریا حدود ۹۵۵ متر بوده و متوسط بارندگی سالانه در بادرود حدود ۱۰۸ میلی‌متر می‌باشد. نقدی بادی، حسین، یادمان کویر بادرود، ۱۳۹۰، ص ۴۲ کتاب ناردانه انار نوشته حسین نقدی بادی.

بازی‌های محلی بادرود

از بازی‌های معروف شهر بادرود می‌توان به موارد زیر اشاره نمود :
۱- هفت سنگ ۲- یک قل دو قل ۳- گندم گل گندم ۴- مورچه گزید ۵- هوو دارم، هوو ۶- بشکن بشکن ۸- پنجره ۹- طاق یا جفت ۱۰- پر و پوچ ۱۱- عمو زنجیر باف ۱۲- شیر - خط ۱۳-دوازده سوک ۱۴- خاله رو رو رو ۱۵- خروس جنگی ۱۶- سه سوک ۱۷- بازی قر قور ۱۸- بازی شک ۱۹- بازی دوده خروس ۲۰- رشتی و …

اشتغال

شغل بیشتر مردم بادرود تا چندین سال قبل باغداری ،دامداری و کشاورزی بوده‌است ولی حالا با توسعه شهر بادرود شغل مردم نیز به کارهای دیگر مخصوصا خدماتی تغییر کرده‌است و هر روز شاهد افزوده شدن مغازه‌ای به مغازه‌های شهر بادرود هستیم. گرچه بخش صنعت و گردشگری هم در آن رونق دارد. محصول مهم شهر بادرود انار است که به خارج از کشور هم صادر می‌شود. پس از انار میوه‌هایی مانند انجیر، انگور و سیب هم در آن تولید می‌شود. وهمچنین صیفی جات نظیر: خیار - طالبی و خربزه هم در سطح بالایی کشت و برداشت می‌شود. امروزه بیشتر کشاورزان در این شهر به علت کمبود منابع آب و کاهش آب چاه‌ها روی به کاشت گیاهان دارویی و درخت پسته کرده‌اند که با شرایط آب و هوایی بادرود بسیار سازگار است همچنین درآمد خوبی نصیب کشاورزان خواهد شد. پیشینهٔ شهر همچون شهرهای مهم کارهای خدماتی -صنعتی شده‌است که بافت شهری را به حالت یک شهر نیمه پخته برای آلوده کردن محیط گرفته می‌شود در امده‌است. انار نادری بادرود جز پنج رقم انار مشهور کشور است.

جستارهای وابسته

منظرهای از شهر بادرود

منابع

• پرتال اصفهان
• درگاه ملی آمار ایران