باروت سیاه
| این نوشتار به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
باروت سیاه نخستین گونهٔ باروت بود که احتمالاً مردم چین آن را در سده ۷ تا ۹ میلادی اختراع کردند. باروت سیاه از مواد منفجره کندشکن است و در محیط باز به آرامی می‌سوزد و در محیط بسته به سبب آزاد شدن گازهای کربن دی‌اکسید و نیتروژن و نیز گرما، منفجر می‌شود.
تاریخچهویرایش
باروت سیاه تا سال‌ها در انواع سلاح گرم و نیز به‌عنوان ماده منفجره در معدن‌کاری بکار می‌رفت تا آن که اختراع انواع باروت بی‌دودکه مخلوطی از نیتروسلولز و نیتروگلیسرین و زغال‌سنگ است، جای آن را گرفت.
روش ساختویرایش
باروت سیاه مخلوطی از گوگرد و زغال و شوره به ترتیب به نسبت‌های ۱۱٪ و ۱۴٪ و ۷۵٪ است. این نسبت‌ها برای کاربردهای مختلف تغییر می‌کند.
2 KNO3 + 3 C + S → K2S + 3 CO2 + N2 + q
 |
این یک مقالهٔ خرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |