بازداشت موقت
بازداشت (بازداشت موقت) یکی از شدیدترین تصمیمهای مراجع کیفری برای متهم است. این تصمیم قبل از قضاوت دادگاه، و بدون اثبات جرم متهم صورت میگیرد. در واقع بازداشت بر اساس ادعای ثابت نشده صورت میگیرد. در بازداشت موقت آزادی متهم گرفته میشود و او را در مکانی که از حقوق و آزادیهای متعارف برخوردار نباشد حبس میکنند.
کارکرد اصلی آن جلوگیری از خطرات احتمالی ناشی از آزادی متهم و فرار او است و از این نظر کارکردی مشابه صدور قرار وثیقه، کفالت یا ممنوعیت خروج متهم از حوزه قضایی یا خروج از کشور دارد.[۱]
پانویسویرایش
- ↑ «بازداشت موقت و عواقب آن». محمدعلی دادخواه. ۲ خرداد ۱۳۸۷. بایگانیشده از اصلی در ۱۹ ژوئن ۲۰۱۰. دریافتشده در ۲۸ ژوئن ۲۰۰۸.