بازنشانی خودرو

بازنشانی خودرو (به انگلیسی: Rebadging) عملی که در آن نشان یا علامت تجاری یک خودرو توسط یک شرکت تغییر یافته و پس از آن بازاریابی آن به عنوان یک محصول متمایز آغاز می‌شود.^[۱]^[۲] با توجه به هزینه بالای طراحی و مهندسی یک مدل جدید یا ایجاد یک نام تجاری (که ممکن است برای سالها طول بکشد)، صرفه جویی به مقیاس باعث ارزان‌تر شدن آن می‌شود.^[۳] امکان این نیز وجود دارد که محصولی یک بار یا چندین بار با برندهای مختلفی ارائه شود.

خودروهای سیتروئن سی۱ و پژو ۱۰۷ بسیار شبیه هم هستند و بیشتر قطعات مورد استفاده آنها یکسان است.

اصطلاح بازنشانی خودرو، یک کپی برداری (در بیشتر موارد مجاز) است، که در آن مهندسی واقعی هرگز یا کمی انجام می‌شود.^[۴]^[۵]

هرچند این مورد کاملا با استفاده از پلتفرم یکسان در چند محصول متفاوت است و تغییراتی که در طی این فرایند صورت می‌گیرد بسیار کمتر است.

خودروهای تولیدی با کسب اجازهویرایش

یک نوع از بازنشانی، تولید یک خودرو توسط یک شرکت دیگر با برندی دیگر و معمولا در کشوری دیگر است که در این صورت نیاز به کسب اجازه از شرکت مادر دارد. اولین خودروی این چنینی آستین ۷ (۱۹۲۲ تا ۱۹۳۹) بود که توسط شرکت آستین موتور طراحی و ساخته شد و مجوز ساخت آن به تولیدکنندگان دیگری در قاره‌های دیگر داده شد و تبدیل به اولین خودروی این چنینی شد. از جمله این شرکت‌ها می‌توان به شرکت آمریکایی بانتام، شرکت آلمانی ب‌ام‌و و شرکت ژاپنی نیسان اشاره کرد.

آستین ۷

ب‌ام‌و دیکسی

نیسان داتسون مدل ۱۶

بانتام اسپیداستر

لوتوس مارک ۱

از جمله خودروهای بعد از جنگ که این قضیه را تجربه کرد، فیات ۱۲۴ بود که توسط فیات اتومبیلز طراحی و ساخته شد و امتیاز تولید آن به تولیدکنندگان مختلف دیگر از کشورهای مختلف داده شد و به خودرویی غالب در بسیاری از کشورهای اروپای شرقی و غرب آسیا تبدیل شد.

فیات ۱۲۴، ایتالیا

سیات ۱۲۴، اسپانیا

پرمیر ۱۱۸ان‌ئی، هند

واز-۲۱۰۱، روسیه و اروپای شرقی

توفاش مورات ۱۲۴، ترکیه

موریس آکسفورد سری ۴ که توسط موریس موتورز در سال ۱۹۵۵ ساخته شد، در بازار هندوستان با نام هندوستان آمباداسور و تا سال ۲۰۱۴ تولید شد. مثالی دیگر برای این قضیه، خودروی بریتانیایی روتس ارو است که امتیاز تولید آن توسط کشور ایران خریداری شد و در آنجا با نام پیکان تولید و عرضه شد. گروه نازا نیز با کسب اجازه محصولاتی از کیا موتورز و پژو را با برند خود عرضه می‌کرد.

ولگا سیبر خودرویی بر اساس کرایسلر سبرینگ سدان و دوج استراتوس بود و در سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ در کشور روسیه تولید می‌شد.

جستارهای وابستهویرایش

نشان‌زدایی خودرو

منابعویرایش

↑ Chambers, Cliff (4 November 2011). "What is badge engineering?". motoring.com.au. Retrieved 6 April 2015.
↑ Fingleton, Eamonn (7 April 2013). "Same Car, Different Brand, Hugely Higher Price: Why Pay An Extra $30,000 For Fake Prestige?". Forbes. Retrieved 6 April 2015.
↑ Sedgwick, David (4 August 2014). "Carmakers bet on big global platforms to cut costs". Automotive News. Retrieved 6 April 2015.
↑ Orlove, Raphael (3 May 2014). "The Ten Best Examples Of Badge Engineering". Retrieved 6 April 2015.
↑ Martin, Murilee. "Badge Engineering". The Truth About Cars. Archived from the original on 12 December 2021. Retrieved 6 April 2015.

این یک مقالهٔ خرد خودرو است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] Chambers, Cliff (4 November 2011). "What is badge engineering?". motoring.com.au. Retrieved 6 April 2015.

[Fingleton-2] Fingleton, Eamonn (7 April 2013). "Same Car, Different Brand, Hugely Higher Price: Why Pay An Extra $30,000 For Fake Prestige?". Forbes. Retrieved 6 April 2015.

[3] Sedgwick, David (4 August 2014). "Carmakers bet on big global platforms to cut costs". Automotive News. Retrieved 6 April 2015.

[4] Orlove, Raphael (3 May 2014). "The Ten Best Examples Of Badge Engineering". Retrieved 6 April 2015.

[5] Martin, Murilee. "Badge Engineering". The Truth About Cars. Archived from the original on 12 December 2021. Retrieved 6 April 2015.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]