بالاگریوه

با ایل بالاگریوه اشتباه نشود.

بالاگِریوِه منطقه‌ای در جنوب استان لرستان و شمال استان خوزستان کنونی است که وسعت آن از غرب تا کبیر کوه و از جنوب تا بخش الوارگرمسیری است. بالاگریوه سکونتگاه طوایفی از قبیل پاپی، دیرکوند، بهاروند، میر، جودکی، قلاوند، رشنو است ،همچنین ایلات دیگری نظیر ایل سگوند در آن ساکن هستند.

تاریخ

پیش از طوایف میر، جودکی و قلاوند و تا دوره حکومت قاجارها منطقه بالاگریوه جزئی از سکونتگاه طایفه ساکی بود. سگوندها به همراه بیرانوندها از جمله ایل‌های لرستان بودند که در شکل‌گیری حکومت زندیان به کریم‌خان زند کمک کرده و همراه وی به شیراز رفتند اما پس از انقراض سلسله زندیه به لرستان برگشتند.

پس از بازگشت سگوندها از شیراز، این ایل علیه ساکی‌ها برای تصرف منطقه بالاگریوه به نبرد پرداخت که نتیجه آن کشته شدن حسین‌خان ساکی رئیس طایفه ساکی و تصرف بالاگریوه توسط ایل سگوند بود. پس از این شکست ساکی‌ها در لرستان و خوزستان پراکنده شده و به عنوان یکی از طوایف سکوند درآمدند.اما باید این را گفت که از ریشه با ایل سکوند یکی هستند چون که نژاد از قوم سَکای باستان دارند.