برمایه (برادر فریدون)

بَرمایَه (پرمایه) که به ندرت با ضمّ نخست و به صورت پُرمایَه نیز خوانده شده‌است، در شاهنامه نام یکی از برادران فریدون است. بر اساس روایت فردوسی، برمایه و کیانوش، برادران مهتر فریدون بودند که به فرمان او آهنگران را گرد آوردند تا گرز گاوسر را بسازند. آنگاه دو برادر نیکخواه با فریدون برای برانداختن ضحاک تازی همراه شدند.

برمایه (برادر فریدون)
اطلاعات کلی
نامبرمایه
نژادپیشدادی
تبارفریدونیان
ملیتایران
سایر اطلاعات
شناخته شدهنقشه قتل برادر
دورهپیشدادیان
خانواده
نام پدرآبتین
نام مادرفرانک
برادرانفریدون، کیانوش

برمایه در شاهنامه

ویرایش

عاقبت شک و تردید در دل برمایه و کیانوش ریشه دواند و با تصوّر اینکه آموخته‌های برادرشان، اهریمنی است به نابودی برادر کمر بستند. پس بر کوه برآمدند از آن بالا رفتند و سنگی گران به سوی برادر که در خواب بود رها نمودند. فریدون فره ایزدی داشت، با همان نیروی ایزدی، سنگ را در جای خود نگاه داشت و چنین شد که برادران دریافتند که آموخته‌های فریدون از سروش و اهورایی است. فردوسی در بیت زیر، از برادران فریدون، از جمله برمایه چنین یاد کرده‌است:

یکی بود از ایشان کیانوش نامدگر نام برمایه‌ی شادکام [۱]
..
برادرش پس هر دو برخاستندتبه کردنش را بیاراستند
یکی کوه بود از برش بُرز کوهبرادرش هر دو نهان از گروه
به پائین کُه شاه خفته به نازشده یک زمان از شب دیر یاز
به کُه بر شدند آن دو بیدادگروزیشان نبد هیچکس را خبر
ز خارا بکندند لختی گرانندیده مر آن کار بد را گران[۲]

پانویس

ویرایش
  1. پارسی نگاشتهٔ شاهنامهٔ فردوسی، صفحه: ۶۴۸ و ۶۴۹
  2. شاهنامه. جلد اول. ملحقات، ص ۵۴

منابع

ویرایش
  • حسین، الهی قمشه‌ای (۱۳۸۶). شاهنامه فردوسی. ترجمهٔ ناهید فرشادمهر. تهران: نشر محمد. شابک ۹۶۴-۵۵۶۶-۳۵-۵.
  • پارسی نگاشتهٔ شاهنامه، نگارش: فرانک دوانلو، انتشارات آهنگ قلم، چاپ سوم، ۱۳۸۷ (با تغییرات اندک)