برک

نوعی پارچه از پشم شتر

بَرَک نوعی پارچهٔ نرم و چسبان و ضخیم است که در خراسان از پشم شتر یا کرک بز با دست می‌بافند و از آن جامهٔ زمستانی می‌دوزند.[۱] برک از لطافت و استحکام خاصی برخوردار است و از آن عمدتاً برای تهیه و دوخت کت مردانه استفاده می‌کنند. گرمای پارچه‌های بسیار ضخیم و نرم برک، دردهای عضلانی را کاهش می‌دهد و برای دردهای مفاصل نیز التیام‌بخش است.

برک به‌طور معمول خودرنگ بوده و در رنگ‌ها قهوه‌ای، سیاه، سفیده، شیری و شکری و خاکستری تولید می‌شود.

در قدیم، بیشتر درویشان بودند که از برک قبا و کلاه می‌ساختند و بعدها با بهبود کیفیت آن، پادشاهان و فرمانروایان نیز قبا و جبه جنس برک به‌تن می‌کردند.[۲]

منطقهٔ تولید ویرایش

روستای برک؛ نهبندان، بجستان، گناباد، فردوس، بشرویه در خراسان از نواحی اصلی تولید پارچهٔ برک هستند.[۳]

تیمور لنگ در سرگذشتی که به قلم خود نوشته‌است دربارهٔ شهر بشرویه خراسان و پاچه برک می‌نویسد:[۴]

«چند روز بعد نزدیک شهر «بشرویه» رسیدم … سکنه شهر که در سر راهم ایستاده بودند توبره‌ای داشتند و چیزی از آن بیرون می‌آوردند و آن را به دو قسمت تقسیم می‌کردند. یکی را در جیب چپ می‌گذاشتند و دیگری را در جیب راست. بعداً فهمیدم آن‌ها در توبره خود پشم بز نگه می‌دارند و آنها موی بز را از کرک جدا می‌کنند و تا از کرک «برک» ببافند و از موی بز جاجیم و گلیم ببافند. برک از پارچه‌های ابریشمین چین هم لطیف‌تر بود و من پارچه‌ای به آن لطافت در عمرم ندیده بودم. در بازدید از یکی از کارگاه‌های نساجی خواستم به تمام کارگران آن نفری یک سکه هدیه دهم اما آن‌ها نپذیرفتند.»

ناظم‌الاطبا می‌نویسد: برک پارچه‌ای از کرک گوسفند و بسیار نفیس و اعلا است که از آن جبه و سرداری دوزند، و برک بخرز و کرمان بر سایر اقسام آن ترجیح دارد.

ادوارد پولاک در سفرنامه خود نوشته‌است:[۵]

«برک پارچه‌ای نرم و چسبان است که از کرک لطیف شتر بافته می‌شود و در ایران جای فاستونی را گرفته‌است.»

تهیه ویرایش

برای تهیه این پارچه، کرک بز را پس از کمان زدن و نوار کردن با چرخ می‌ریسند و آن را تبدیل به نخ می‌کند و در دستگاه تن‌بافی آن را به پارچه برک تبدیل می‌کند.[۶]

پارچه درشت برک را برای مدتی در مغز گوسفند و آب ولرم می‌گذارند و با گز روی آن می‌کشند و با استخوان به آن می‌زند، موهای اضافه از آن خارج می‌شود و آن‌گاه پارچه‌ای نرم و گرم، به‌دست می‌آید.[۶]

شمشیرک ویرایش

شمشیرک در قدیم نام یک نوع از پارچه برک بوده‌است. برک در کل پارچه‌ای است که بسیار ارزان به‌نظر می‌رسد و دو نوع از آن وجود دارد؛ به نوع اعلای آن شمشیرک می‌گویند و نوع زبرتر آن را برک می‌نامند.[۷]

پانویس ویرایش

  1. فرهنگ فارسی معین
  2. دهخدا، سرواژهٔ برک
  3. راسخون بایگانی‌شده در ۲۵ ژوئن ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine، بازدید: ژوئیه ۲۰۰۹.
  4. منم تیمور جهانگشا، سرگذشت تیمور لنگ بقلم خود او، ذبیح‌الله منصوری (مترجم)، مارسل بریون (گردآورنده)، تهران: نشر بهزاد، ۱۳۸۶)، شابک: ۹۶۴-۲۵۶۹-۱۴-۰، صفحهٔ ۸۲
  5. پولاک، ادوارد، سفرنامه پولاک، ترجمهٔ کیکاووس جهانداری، انتشارات خوارزمی، ۱۳۶۱، ص۱۰۲.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ وب‌گاه خراشاد بایگانی‌شده در ۱۸ نوامبر ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine، بازدید: ژوئیه ۲۰۰۹.
  7. کتاب سفری به ایالت خراسان نوشته چارلز مگ گریگور [۱]، بازدید: ژوئیه ۲۰۰۹.