بلندی
بُلندی یا بُلندا[۱] (به عربی: ارتفاع) اندازه فاصله عمودی است. به یک شیء یا پدیده دارای ارتفاع، مُرتَفَع یا بُلند (در قدیم هم‌چنین بَرز) گفته می‌شود.
نام
ویرایشواژهٔ ارتفاع در دو معنی کاربرد دارد. یکی بلندی قد یک چیز که در فارسی به آن بُلندی یا بُلندا گفته می‌شود و دیگری فاصلهٔ یک چیز از زمین (مانند هواپیما) که در فارسی به آن نیز فرازا گفته می‌شود.
مفهوم
ویرایشدر معنی اول ارتفاع به معنی فاصلهٔ میان بلندترین نقطهٔ یک جسم (مانند یک ساختمان یا یک کوه) از یک سطح مبنا (مثلاً سطح دریای آزاد) است. در کرهٔ زمین ارتفاع در وضع هوا نقش اساسی دارد. هرچه ارتفاع بیشتر باشد، آب و هوا سردتر و هرچه کم‌تر باشد، آب و هوا گرم‌تر است.[۲]
در ریاضیات، ارتفاع را در محور (y) از محورهای مختصات در دستگاه مختصات دکارتی می‌سنجند.
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ «بلندا» [علوم جَوّ] هم‌ارزِ «height»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. دفتر دوم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰ (ذیل سرواژهٔ بلندا)
- ↑ دانشنامه رشد.
- ویکی‌پدیای انگلیسی.
 | این یک مقالهٔ خرد ریاضیات است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |