ویکی‌پدیا

بوپرنورفین

نحوه مصرف
(تغییرمسیر از بوپرونورفین)

بوپرنورفین (به انگلیسی: Buprenorphine) که با نام تجاری سوبوتکس (به انگلیسی: Subutex) در بازار فروخته می‌شود، یک ماده مخدر و مسکن قوی اپیوئیدی است که برای درمان اختلال مصرف مواد افیونی و دردهای حاد و مزمن به کار می‌رود.[۱۴] از آن به صورت قرص زیرزبانی، تزریق، به عنوان پچ پوستی یا به عنوان درون کاشت استفاده می‌شود.[۱۶][۱۴] برای اختلال در مصرف مواد افیونی، معمولاً از زمان شروع علائم ترک و برای دو روز اول تحت درمان مستقیم ی‌شود.[۱۴] فرمولاسیون ترکیبی بوپرنورفین/نالوکسان (Suboxone) برای جلوگیری از سوءاستفاده از طریق تزریق توصیه می‌شود.[۱۴] حداکثر اثر تسکین درد عموماً طی یک تا ۲۴ ساعت پس از مصرف آن ایجاد می‌شود.[۱۴] هرگز همزمان با مصرف مواد مخدر مثل هروئین و متادون نباید این قرص مصرف شود و باید فاصله زمانی را رعایت کرد حداقل ۱۲ ساعت پس از آخرین مصرف مواد مخدر[۱۷]

بوپرنورفین
Skeletal formula of buprenorphine
Ball-and-stick model of the buprenorphine molecule
داده‌های بالینی
تلفظbew-pre-nor-feen
نام‌های تجاریSubutex, Sublocade, Brixadi, others
AHFS/Drugs.commonograph
مدلاین پلاسa605002
داده‌ها
رده‌بندی داروهای
بارداری
میزان وابستگیPsychological: High Physical: Moderate[۳]
روش مصرف داروUnder the tongue, through the cheek, intramuscular, intravenous, transdermal, intranasal, rectally, by mouth, subcutaneous
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمیSublingual: 30%[۱۰]
Intranasal: 48%[۱۱]
Buccal: 65%[۱۲][۱۳]
پیوند پروتئینی96%
متابولیسمLiver (CYP3A4, CYP2C8)
اثر داروWithin 30 min[۱۴]
نیمه‌عمر حذف37 hours (range 20–70 hours)
مدت زمان اثرUp to 24 hrs[۱۴]
دفعصفرا و کلیه
شناسه‌ها
  • (2S)-2-[(5R,6R,7R,14S)-17-cyclopropylmethyl-4,5-epoxy-6,14-ethano-3-hydroxy-6-methoxymorphinan-7-yl]-3,3-dimethylbutan-2-ol
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
IUPHAR/BPS
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.052.664 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC29H41NO4
جرم مولی۴۶۷٫۶۵۰ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • Oc7ccc5c1c7O[C@H]3[C@]6(OC)[C@H](C[C@@]2([C@H](N(CC[C@@]123)CC4CC4)C5)CC6)[C@@](O)(C)C(C)(C)C
  • InChI=1S/C29H41NO4/c1-25(2,3)26(4,32)20-15-27-10-11-29(20,33-5)24-28(27)12-13-30(16-17-6-7-17)21(27)14-18-8-9-19(31)23(34-24)22(18)28/h8-9,17,20-21,24,31-32H,6-7,10-16H2,1-5H3/t20-,21-,24-,26+,27-,28+,29-/m1/s1 ✔Y
  • Key:RMRJXGBAOAMLHD-IHFGGWKQSA-N ✔Y
 N✔Y (این چیست؟)  (صحت‌سنجی)

خلاصه فارماکولوژیک ویرایش

نکات مهم: اولین دوز بوپرنورفین باید حداقل ۲۴ ساعت بعد از آخرین دوز متادون و حداقل ۶ ساعت بعد از آخرین دوز هرویین مصرف شود.

مکانیسم اثر ویرایش

بوپرنورفین آگونیست نسبی گیرنده‌های مو و آنتاگونیست قوی گیرنده کاپا است، آگونیست‌های نسبی گیرنده مو، به گیرنده مو متصل شده و آن را فعال می‌کنند اما این فعال کردن کم‌تر از آگونیستهای کامل صورت می‌پذیرد، به این معنا که با وجود اپیوئیدی بودن و داشتن عوارض خاص اپیوئیدها همچون سرخوشی و تضعیف سیستم تنفسی، حداکثر اثر آن کم‌تر از آگونیست‌های کامل اپیوئید مانند هروئین و متادون است.

این دارو به دلیل میل ترکیبی زیاد به گیرنده مو، با اپیوئیدهای دیگر رقابت کرده و اثرات آنها را بلاک می‌کند و موجب جدا شدن مورفین، متادون و اپیوئیدهای دیگر از گیرنده می‌گردد؛ لذا در بیماری که در بدنش مورفین وجود دارد، ایجاد علائم ترک می‌کند. دیگر آگونیست‌های گیرنده مو نمی‌توانند بوپرنورفین را از گیرنده جدا کنند، بنابراین نمی‌توانند اثر آگونیستی اپیوئید روی گیرنده‌های داشته باشند که قبلاً توسط بوپرنورفین اشغال شده‌است.

بوپرنورفین در دوزهای بالاتر، مانند یک آنتاگونیست عمل می‌کند، یعنی گیرنده‌ها را اشغال می‌کند، ولی آنها را فعال نمی‌کند و همزمان آگونیستهای کامل را از گیرنده‌های خود جدا می‌کند یا آنها را بلاک می‌کند. بیشترین تأثیر درمانی بوپرنورفین در محدودهٔ ۱۶ تا ۳۲ میلیگرم می‌باشد. دیده شده که با مصرف ۸ میلی‌گرم بوپرنورفین به مدت ۵ روز، با قطع ناگهانی دارو گیرنده‌ها از ۷۲ ساعت تا ۱۲۰ ساعت همچنان توسط دارو اشغال هستند.[۱۸]

موارد مصرف ویرایش

اختلال مصرف مواد افیونی ویرایش

بوپرنورفین برای معالجه افراد مبتلا به اختلال در مصرف مواد افیونی استفاده می‌شود.[۱۴][۱۹] : 84–7  فرمولاسیون ترکیبی بوپرنورفین-نالوکسون به‌طور کلی ترجیح داده می‌شود، زیرا نالوکسون یک آنتاگونیست مواد افیونی، فراهمی زیستی بالاتری را به صورت داخل وریدی داشته و در صورت خرد شدن دارو و تزریق آن منجر به سندرم ترک ناگهانی می‌شود.[۲۰][۱۴] : 99  قبل از شروع بوپرنورفین، افراد باید پس از آخرین دوز مصرف مواد مخدر منتظر بمانند تا برخی از علائم ترک را داشته باشند تا این دارو بتواند گیرنده‌ها را ببندد، اما اگر خیلی زود مصرف شود، بوپرنورفین می‌تواند سایر مواد مخدر را که به گیرنده‌ها وصل شده‌اند جابجا کند و سندرم ترک حاد ایجاد کند. دوز بوپرنورفین تا بهبود علائم تنظیم می‌شود و افراد از طریق درمان بر روی دوز نگهدارنده باقی می‌مانند.[۲۱][۲۰] : 99–100 

بوپرونورفین در برابر متادون ویرایش

هردو بوپرنورفین و متادون داروهای مورد استفاده برای سم زدایی و درمان نگهدارنده در اختلال مصرف مواد افیونی هستند و به نظر می‌رسد، بر اساس اطلاعات محدود موجود اثر مشابه دارند[۲۲] و برای زنان باردار مبتلا به اختلال مصرف مواد افیونی ایمن هستند،[۲۰][۲۱] هرچند شواهد اولیه نشان می‌دهد که متادون به احتمال زیاد باعث سندرم ترک در نوزادان می‌شود.[۲۳] در ایالات متحده، فقط کلینیک‌های تعیین شده می‌توانند متادون را برای اختلال در مصرف مواد افیونی تجویز کنند که در آن افراد شروع به درمان روزانه می‌کنند که ممکن است برای کسانی که به یک محیط ساختار یافته تر نیاز دارند مناسب باشد. از سوی دیگر، بوپرنورفین را می‌توان توسط هر پزشکی تجویز کرد که به افراد اجازه می‌دهد بخشی از مراقبت‌ها را به صورت روزمره دریافت کنند.[۱۹]

درد مزمن ویرایش

یک پچ transdermal برای درمان درد مزمن در دسترس است.[۱۴] این پچ‌ها برای استفاده در درد حاد، دردی که انتظار می‌رود فقط برای مدت زمانی کوتاه یا درد بعد از عمل باقی بماند، مناسب نیستند و برای اعتیاد به مواد افیونی توصیه نمی‌شوند.[۲۴]

قدرت اثربخشی ویرایش

در صورت استفاده زیر زبانی، قدرت بوپرنورفین در حدود ۴۰ تا ۷۰ برابر مرفین است.[۲۵][۲۶][۲۷] هنگامی که به عنوان یک پچ transdermal استفاده می‌شود، قدرت بوپرنورفین ممکن است ۱۰۰ تا ۱۱۵ برابر مرفین باشد.[۲۸][۲۵]

عوارض جانبی ویرایش

عوارض جانبی ممکن است شامل دپرسیون تنفسی (کاهش تنفس)، خواب آلودگی، نارسایی آدرنال، طولانی شدن QT، فشار خون پایین، واکنش‌های آلرژیک و اعتیاد به مواد افیونی باشد.[۱۴] در بین کسانی که سابقه تشنج دارند، خطر تشنج بیشتر وجود دارد.[۱۴] سندرم ترک مواد مخدر به دنبال متوقف کردن بوپرنورفین، با توجه به تأثیر کمتر نسبت به متادون یا افیون علائم خفیف تری دارد.[۱۴] مشخص نیست که آیا استفاده در دوران بارداری بی‌خطر است و استفاده از آن در حال شیردهی توصیه نمی‌شود.[۱۴] بوپرنورفین به روش‌های مختلفی بر انواع مختلفی از گیرنده‌های مواد افیونی تأثیر می‌گذارد.[۱۴] بسته به نوع گیرنده ممکن است آگونیست، آگونیست جزئی یا آنتاگونیست باشد.[۱۴] با مصرف این فراورده احتمال بروز سردرد، سرگیجه، تهوع، سرخوشی، یبوست، احتباس ادراری و دپرسیون تنفسی وجود دارد. در دوزهای بالا و به صورت نادر احتمال تشنج نیز وجود دارد. بوپرنورفین بسیار اعتیادآور است، ضمناً خشکی گلو نیز در مصرف این دارو شایع است. سایر عوارض شامل واکنشهای دارویی نامطلوب دارویی مرتبط با استفاده از بوپرنورفین مشابه سایر مواد مخدر، حالت خواب آلودگی، از دست دادن حافظه، مهار شناختی و عصبی، تعریق، خارش، خشکی دهان، کوچک شدن مردمک چشم‌ها (میوز)، فشار خون بالای عضلانی، مشکل انزال در مردان، کم شدن میل جنسی و اثرات یبوست مشاهده می‌شود.

{توجه:از مصرف خود سرانه این دارو بپرهیزید.} برای احتیاط بیشتر قبل از مصرف این دارو به نزدیکان خود اطلاع دهید.

اگر علائمی مانند:گیجی، آبی شدن رنگ پوست، هذیان ، از دست دادن قدرت تکلم و از دست دادن تعادل بدن یا حس ناتوانی در حرکت کردن/راه رفتن را دارید، سریعا در خواست اورژانس کنید.

وابستگی ویرایش

درمان بوپرنورفین خطر ایجاد وابستگی جسمی و روانی را به همراه دارد. بوپرنورفین شروع اثر آرام و نیمه عمر طولانی ۲۴ تا ۶۰ ساعت دارد. پس از تثبیت علایم، سه گزینه وجود دارد: استفاده مداوم، انتقال مصرف به بوپنورفین / نالوکسون یا قطع مصرف دارو از نظر پزشکی.[۲۱]

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. ↑ "Buprenorphine Use During Pregnancy". Drugs.com. 14 October 2019. Archived from the original on 10 November 2020. Retrieved 17 May 2020.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ https://www.tga.gov.au/resources/auspar/auspar-buprenorphine-0 [bare URL]
  3. ↑ Bonewit-West K, Hunt AS, Applegate E (2012). Today's Medical Assistant: Clinical and Administrative Procedures. Elsevier Health Sciences. p. 571. ISBN 9781455701506. Archived from the original on 10 January 2023. Retrieved 16 February 2020.
  4. ↑ "ARCHIVED - Report Stakeholder Workshop on a National Buprenorphine Program". Health Canada. 6 December 2004. Archived from the original on 26 March 2020. Retrieved 10 January 2020.
  5. ↑ "Subutex (buprenorphine sublingual tablets), CIII Initial U.S. Approval: 1981". DailyMed. Archived from the original on 27 May 2023. Retrieved 26 May 2023.
  6. ↑ "Sublocade- buprenorphine solution". DailyMed. 15 March 2023. Archived from the original on 27 May 2023. Retrieved 26 May 2023.
  7. ↑ "Butrans- buprenorphine patch, extended release". DailyMed. 26 June 2022. Archived from the original on 27 May 2023. Retrieved 26 May 2023.
  8. ↑ "Brixadi- buprenorphine injection". DailyMed. 21 June 2023. Archived from the original on 26 June 2023. Retrieved 25 June 2023.
  9. ↑ "FDA Approves New Buprenorphine Treatment Option for Opioid Use Disorder". U.S. Food and Drug Administration (Press release). 23 May 2023. Retrieved 26 May 2023.
  10. ↑ Mendelson J, Upton RA, Everhart ET, Jacob P, Jones RT (January 1997). "Bioavailability of sublingual buprenorphine". Journal of Clinical Pharmacology. 37 (1): 31–37. doi:10.1177/009127009703700106. PMID 9048270. S2CID 31735116.
  11. ↑ Eriksen J, Jensen NH, Kamp-Jensen M, Bjarnø H, Friis P, Brewster D (November 1989). "The systemic availability of buprenorphine administered by nasal spray". The Journal of Pharmacy and Pharmacology. 41 (11): 803–805. doi:10.1111/j.2042-7158.1989.tb06374.x. PMID 2576057. S2CID 1286222.
  12. ↑ "Buprenorphine / Naloxone Buccal Film (BUNAVAIL) C-III" (PDF). Pharmacy Benefits Management (PBM) Services. September 2014. Archived (PDF) from the original on 20 October 2020. Retrieved 10 February 2020.
  13. ↑ "Bunavail (buprenorphine and naloxone buccal film), CIII Initial U.S. Approval: 2002". DailyMed. Archived from the original on 27 May 2023. Retrieved 26 May 2023.
  14. ↑ ۱۴٫۰۰ ۱۴٫۰۱ ۱۴٫۰۲ ۱۴٫۰۳ ۱۴٫۰۴ ۱۴٫۰۵ ۱۴٫۰۶ ۱۴٫۰۷ ۱۴٫۰۸ ۱۴٫۰۹ ۱۴٫۱۰ ۱۴٫۱۱ ۱۴٫۱۲ ۱۴٫۱۳ ۱۴٫۱۴ ۱۴٫۱۵ "Buprenorphine Hydrochloride". drugs.com. American Society of Health-System Pharmacists. 26 January 2017. Retrieved 17 March 2017.
  15. ↑ Anvisa (31 March 2023). "RDC Nº 784 - Listas de Substâncias Entorpecentes, Psicotrópicas, Precursoras e Outras sob Controle Especial" [Collegiate Board Resolution No. 784 - Lists of Narcotic, Psychotropic, Precursor, and Other Substances under Special Control] (به پرتغالی). Diário Oficial da União (published 4 April 2023). Archived from the original on 3 August 2023. Retrieved 16 August 2023.
  16. ↑ "Press Announcements – FDA approves first buprenorphine implant for treatment of opioid dependence". FDA (به انگلیسی). Retrieved 12 December 2017.
  17. ↑ . doi:متخصص و مشاور ترک اعتیاد مقدار |doi= را بررسی کنید (کمک). پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)
  18. ↑ «مرور نشریات - Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology - مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران». ijpcp.iums.ac.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۷-۱۶.
  19. ↑ ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ Levounis, Petros; Avery, Jonathan (2018). "Patient Assessment". In Renner, John A. , Jr. (ed.). Office-based buprenorphine treatment of opioid use disorder. Arlington, VA: American Psychiatric Association Publishing. ISBN 978-1-61537-170-9. OCLC 1002302926.
  20. ↑ ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ ۲۰٫۲ Restrepo, Richard; Levounis, Petros (2018). "Clinical Use of Buprenorphine". In Renner, John A. , Jr. (ed.). Office-based buprenorphine treatment of opioid use disorder. Arlington, VA: American Psychiatric Association Publishing. ISBN 978-1-61537-170-9. OCLC 1002302926.
  21. ↑ ۲۱٫۰ ۲۱٫۱ ۲۱٫۲ "Buprenorphine". www.samhsa.gov (به انگلیسی). 31 May 2016. Retrieved 3 December 2017.
  22. ↑ Gowing L, Ali R, White JM, Mbewe D (February 2017). "Buprenorphine for managing opioid withdrawal". The Cochrane Database of Systematic Reviews. 2: CD002025. doi:10.1002/14651858.CD002025.pub5. PMC 6464315. PMID 28220474.
  23. ↑ Lemon LS, Caritis SN, Venkataramanan R, Platt RW, Bodnar LM (March 2018). "Methadone Versus Buprenorphine for Opioid Use Dependence and Risk of Neonatal Abstinence Syndrome". Epidemiology (به انگلیسی). 29 (2): 261–268. doi:10.1097/EDE.0000000000000780. PMC 5792296. PMID 29112519. Methadone is associated with increased risk of neonatal abstinence syndrome compared with buprenorphine in infants exposed in utero. This association is subject to minimal bias due to unmeasured confounding by severity of addiction.
  24. ↑ "Butrans Medication Guide". Butrans Medication Guide. Purdue Pharma L.P. Retrieved 7 July 2014.
  25. ↑ ۲۵٫۰ ۲۵٫۱ Cote J, Montgomery L (July 2014). "Sublingual buprenorphine as an analgesic in chronic pain: a systematic review". Pain Medicine. 15 (7): 1171–8. doi:10.1111/pme.12386. PMID 24995716.
  26. ↑ "Opioid Conversion Guide" (PDF). Department of Health, Government of Western Australia. February 2016.
  27. ↑ "Ch. 4 Narcotics: Narcotics Treatment Drugs: Buprenorphine". Drugs of Abuse. Drug Enforcement Administration, U.S. Department of Justice. 2005. Archived from the original on 2 November 2006.
  28. ↑ Khanna IK, Pillarisetti S (2015). "Buprenorphine - an attractive opioid with underutilized potential in treatment of chronic pain". Journal of Pain Research. 8: 859–70. doi:10.2147/JPR.S85951. PMC 4675640. PMID 26672499.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=بوپرنورفین&oldid=39170338»