تفنگ

تفنگ گونه‌ای سلاح گرم دستی و انفرادی است. تفنگ معمولاً دارای قنداق است و کاربرد آن مستلزم استفاده از دو دست و شانه تیرانداز می باشد.

تفنگ هنری ، اولین اقدام موفقیت آمیز اهرم تکرار

برخی تفنگ‌ها گلوله را با انفجار مهمات به بیرون می‌رانند، در مقابل نوع دیگری به نام تفنگ بادی وجود دارد که با فشار هوا به صورت مکانیکی این کار را انجام می‌دهد.^[۱]

تفنگ‌های دارای مهمات هم دو نوع اصلی تفنگ دارند: تفنگ ساچمه‌زنی و تفنگ گلوله‌زنی.

در تفنگ ساچمه‌زنی تعدادی ساچمه فلزی در اثر فشار گاز باروت که در فشنگ ایجاد می‌شود از لوله تفنگ به بیرون پرتاب می‌شود. در تفنگ گلوله زنی فقط یک گلوله از لوله به بیرون می‌رود.

تفنگ گلوله‌زنی معمولاً دارای لوله خاندار است که به همین دلیل دقت تیراندازی و برد آن بسیار بیشتر از تفنگ ساچمه‌ای است.

در سال ۲۰۱۳ شرکت آمریکایی ترکینگ پوینت از نوعی تفنگ شکاری رونمایی کرد. میدان دید و هدف‌گیری این سلاح رایانه‌ای است و مجهز به نرم‌افزارهای هدف‌گیری و سیستم مسافت‌یاب لیزری است. تجهیزات کامپیوتری این تفنگ به منظور نشانه‌گیری بسیار دقیق تعبیه شده‌است. کاربران مبتدی نیز به راحتی می‌توانند با این تفنگ شکاری به هدف مشخص شلیک کنند. این سلاح مجهز به سامانه وای-فای است و قادر می‌باشد مختصات هدف‌گیری و تاریخ شلیک را ثبت کند. تکنولوژی این سلاح امکان پی‌گیری جرائم را به مراجع قانونی و حقوقی داده و کار آن‌ها را برای کشف جرم و زمان رویداد تخلف آسان می‌کند.^[۲]^[۳]

تاریخچه

اولین تفنگ را عثمانیها در آخرین سالهای قرن ۱۴ میلادی (۱۳۹۴) بعنوان نمونه کوچک از توپهایی که میساختند برای استفاده فردی اختراع کردند که مثل توپ سرپر و دارای فتیله بود و اولین یگانی که در دنیا از تفنگ استفاده کرد یگانی از جان نثارهای عثمانی بود.^[۴]

در نبرد موهاک در ۱۵۲۶ ارتش جان نثاری عثمانی با داشتن ۲۰۰۰ قبضه تفنگ سرپر (ترکی تفک) در برابر دشمن جنگید^[۵]

تسخیر جزیره رودز یونان توسط جان نثارهای تفنگدار عثمانی در ۱۵۲۲

در جریان تسخیر جزیره یونانی رودز در ۱۵۲۲ نیز ارتش جان نثاری عثمانی دارای تفنگ های ساخت خود بوده است.

تفنگ‌های اولیه مقادیر زیادی دود و دوده تولید می‌کردند، که می‌بایست مرتباً بعد از هر شلیک منفذهای تفنگ از دوده پاک می‌شدند، یا از طریق عمل سایش مکرر مته، یا تلاش آگاهانه برای ایجاد «شیارهای دوده» که امکان شلیک چندباره را فراهم می‌آورد. این امر نیز ممکن است منجر به افزایش دقت شود، اگرچه هیچ‌کس با اطمینان نمی‌داند.

انواع تفنگ

پیستول یا سلاح دستی نوعی سلاح گرم با تعداد تیر کم است که وزن کم و قدرت متوسط دارد و به سادگی جابه‌جا می‌شوند و با یک دست قابل استفاده هستند.
مسلسل‌های دستی(submachine gun) یا به اختصار smg سلاح‌های گرمی هستند که حالت شلیک خودکار پیاپی، چندتیر و تک تیر نیز دارند؛ یعنی به چند حالت شلیک می‌کنند. این سلاح‌ها عمومأ طول کم و از فشنگهایی با قدرت کم برخوردارند و برای شلیک به اهداف نزدیک و در مناطق بسته استفاده می‌شوند.
تفنگهای تهاجمی سلاحهای جنگی هستند که بعد از جنگ جهانی دوم ابداع شدند، عمومأ از فشنگ‌هایی با کالیبر بالا استفاده می‌کنند و در مناطق باز قابلیت مانور بهتری دارند و از برد و قدرت بالاتری نسبت به مسلسل‌های دستی برخورداند.
تفنگهای ساچمه زنی یا شاتگان تفنگی با قدرت بالا که از فشنگ‌هایی از جنس پلاستیک یا مقوایی که دارای ساچمه در قسمت سر آن هستند استفاده می‌کند و همزمان چندین ساچمه را به بیرون پرتاب می‌کند. تفنگ‌های ساچمه زنی عمومأ برای شکار حیوانات یا پرندگان استفاده می‌شود و برد بالایی ندارد.
sniper یا به فارسی تفنگ تک‌تیرانداز به عربی قنّاصه، اسلحه‌ای است که برای اهداف با فواصل زیاد استفاده می‌شود و برد زیادی دارد این سلاح‌ها عمومأ با دوربین قابل استفاده است.

جستارهای وابسته

منابع

↑ "A Chronology Of Development By Daniel Watters - Gun Safe Review". Gun Safe Review. 2018-05-18. Archived from the original on 2018-05-18. Retrieved 2020-03-16.
↑ "Futuristic rifle turns novice into sharpshooter". NBC. 10 January 2013. Retrieved 5 February 2013.
↑ "$17,000 Linux-powered rifle brings "auto-aim" to the real world". Ars Technica. 9 January 2013. Retrieved 5 February 2013.
↑ Ágoston, Gábor (2011). "Military Transformation in the Ottoman Empire and Russia, 1500–1800". Kritika: Explorations in Russian and Eurasian History. 12 (2): 281–319 [294]. doi:10.1353/kri.2011.0018. "Initially the Janissaries were equipped with bows, crossbows, and javelins. In the first half of the 15th century, they began to use matchlock arquebuses, although the first references to the Ottomans’ use of tüfek or hand firearms of the arquebus type (1394, 1402, 1421, 1430, 1440, 1442) are disputable.".
↑ Ágoston, Gábor (2008), Guns for the Sultan: Military Power and the Weapons Industry in the Ottoman Empire, Cambridge University Press, p. 24, ISBN 978-0521603911.

فرهنگ یک جلدی دکتر محمد معین
ذکاء، یحیی، تفنگ، بررسی‌های تاریخی، تهران

پیوند به بیرون

[Gun_Safe_Review_2018-1] "A Chronology Of Development By Daniel Watters - Gun Safe Review". Gun Safe Review. 2018-05-18. Archived from the original on 2018-05-18. Retrieved 2020-03-16.

[2] "Futuristic rifle turns novice into sharpshooter". NBC. 10 January 2013. Retrieved 5 February 2013.

[3] "$17,000 Linux-powered rifle brings "auto-aim" to the real world". Ars Technica. 9 January 2013. Retrieved 5 February 2013.

[4] Ágoston, Gábor (2011). "Military Transformation in the Ottoman Empire and Russia, 1500–1800". Kritika: Explorations in Russian and Eurasian History. 12 (2): 281–319 [294]. doi:10.1353/kri.2011.0018. "Initially the Janissaries were equipped with bows, crossbows, and javelins. In the first half of the 15th century, they began to use matchlock arquebuses, although the first references to the Ottomans’ use of tüfek or hand firearms of the arquebus type (1394, 1402, 1421, 1430, 1440, 1442) are disputable.".

[5] Ágoston, Gábor (2008), Guns for the Sultan: Military Power and the Weapons Industry in the Ottoman Empire, Cambridge University Press, p. 24, ISBN 978-0521603911.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]