ته‌جو، پادشاه گوریو
پادشاه ته‌جو (کره‌ای: 태조왕; هانجا: 太祖، سلطنت: ۹۱۸~۹۴۳ میلادی)؛ با زادنام وانگ گون (کره‌ای: 왕건; هانجا: 王建)، همچنین با عنوان ته‌جو وانگ گون (کره‌ای: 태조 왕거، جد بزرگ وانگ گون)، بنیانگذار پادشاهی گوریو بود. او درسال ۹۳۶ میلادی به اتحاد سه پادشاهی پایانی دست یافت.[۱]
| ته‌جو 태조 太祖 | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 پرتره‌ای از پادشاه ته‌جو | |||||||||||||
| پادشاه گوریو | |||||||||||||
| سلطنت | ۲۵ ژوئیه ۹۱۸ ~ ۴ ژوئیه ۹۴۳ میلادی | ||||||||||||
| تاج‌گذاری | ۹۱۸ میلادی تالار پوجونگ، دروازه چوروون، ته‌بونگ | ||||||||||||
| پیشین | بنیانگذاری
| ||||||||||||
| جانشین | هیه‌جونگ | ||||||||||||
| زاده | وانگ گون ۳۱ ژانویه ۸۷۷ میلادی عمارت یونگون، شهرستان سونگاک، هانسان-جو، شیلا | ||||||||||||
| درگذشته | ۴ ژوئیه ۰۹۴۳ (۶۶ ساله) تالار شیندوک، گه‌گیونگ، گوریو | ||||||||||||
| آرامگاه | آرامگاه سلطنتی هیولونگ | ||||||||||||
| ملکه همسر | شهبانو شینهیه شهبانو جانگهوا شهبانو شینمیونگ شهبانو شینجونگ شهبانو شینسونگ شهبانو جونگدوک | ||||||||||||
| هم‌بالین | بانو بزرگ هونموک بانو جونگموک بانو دونگیانگوونگ بانو سوکموک بانو چونانبوون بانو هونگبوکوون بانو ته‌ریانگوون بانو هوته‌ریانگوون بانو ته‌میونگجوون بانو گوانگجوون بانو سوگوانجوون بانو دونگساوون بانو یه‌هوا بانو ته‌سوون بانو سوسوون بانو سوجونوون بانو شینجوون بانو وولهواوون بانو سوهوانگجوون بانو سونگمو بانو اویسونگبوون بانو وولگیونگون بانو مونگریانگوون بانو هه‌ریانگوون | ||||||||||||
| فرزند(ان) |
| ||||||||||||
| |||||||||||||
| خاندان | وانگ | ||||||||||||
| دودمان | گوریو | ||||||||||||
| پدر | وانگ ریونگ | ||||||||||||
| مادر | بانو هان | ||||||||||||
| پادشاهان کره گوریو |
|---|
|
۱- ته‌جو ۹۱۸ - ۹۴۳ |
اصل و نسب
ویرایشاجداد پدری‌اش، اشراف گوگوریو بودند.این پیوند،ابزار قدرتمندی برای جلب حمایت مردمی بود که آرزوی بازگشت شکوه گوگوریو پس از فروپاشی شیلا را داشتند. وانگ گون، خود را وارث مشروع گوگوریو معرفی کرد.
پدربزرگش(وانگ‌یونگ)، فرماندار سونگجو (گائوسونگ امروزی) در شیلا بود،پدرش وانگ ریونگ،تاجر دریایی ثروتمندی بود که با شاهزاده خانم شیلا ازدواج کرد.
نام "گوریو"، اشاره‌ای آشکار به گوگوریو است. وانگ گون، با جذب بازماندگان گوگوریو و ادعا بر سرزمین‌های سابق آن، موقعیت خود را به عنوان احیاگر گوگوریو تثبیت کرد.
میراث
ویرایشاتحاد سه پادشاهی بعدی در سال ۹۳۶ در تاریخ کره بسیار مهم بود. اتحاد سال ۶۶۸ پس از میلاد توسط سیلا تنها اتحاد تقریباً نیمی از مردم شبه جزیره کره و مجاورت آن بود (که در آن زمان عمدتاً خود را یک قوم تقسیم شده بین بسیاری از ایالت ها می دانستند)، زیرا بخش شمالی توسط بالهائه اداره می شد. خود را به عنوان تناسخ گوگوریو مطرح کرد. با این حال، اتحاد وانگ کن در سال ۹۳۶ یک اتحاد کاملتر بود (که در آن تنها یک دولت واحد در میان مردم پدید آمد، برخلاف قرن هفتم، زمانی که دو کشور، یکپارچه سیلا و بالهای پدید آمدند). مردم شبه جزیره کره پس از آن تا سال ۱۹۴۸ تحت یک دولت واحد و متحد باقی ماندند، زمانی که کره توسط شوروی و نیروهای ایالات متحده به شمال و جنوب تقسیم شد.
نام مدرن "کره" از نام "گوریو" گرفته شده است، که خود از "گوگوریو" گرفته شده است، که میراث آن (و به طور گسترده، قلمرو) وانگ کون و پادشاهی جدیدش ادعا می کردند. بسیاری از کره‌ای‌های امروزی به‌عنوان اولین حاکمی که مردم شبه‌جزیره کره را به‌طور کاملتر تحت یک دولت واحد متحد می‌کند، برای کاربرد در وضعیت کنونی تقسیم در شبه‌جزیره کره به مثال او نگاه می‌کنند.
در دوران اولیه سلسله گوریو، عنوان تائجو (هانجا: 太子) تنها یک عنوان همتا برای پسران پادشاه بود. عنوان جداگانه ای برای وارث ظاهری به نام جئونگیون (هانجا: 正尹) وجود داشت.
خانواده
ویرایش- ملکه سین هیه
- ملکه جانگ هوا
- ملکه سینمیونگ سونسونگ
- شاهزاده تائه جا
- پادشاه جونگ جونگ اول
- پادشاه گوانگ جونگ
- شاهزاده مونوون
- سینجونگ
- سینسونگ
- جوندوک
- جونگ موک
- دانگ یانگ وون
- سوک موک
- چونان بووون
- هونگ بوکوون
- هودائل یانگ وون
- دائه میونگ جو وون
- گوانگ جو وون
- سوگ وانگ جوو وون
- دانگ سانوون
- یهوا
- دائه سو وون
- سو سو وون
- سو جون وون
- سین جو وون
- وول هوا وون
منابع
ویرایشجلد اول گوریوسا (تاریخ گوریو) - پیشینه ته‌جو از گوریو
ته‌جو، پادشاه گوریو دودمان وانگ زادهٔ: ۳۱ ژانویه ۸۷۷ میلادی درگذشتهٔ: ۴ ژوئیه ۹۳۴ میلادی
| ||
| عنوان سلطنتی | ||
|---|---|---|
| پیشین: گونگ یه به عنوان پادشاه ته‌بونگ |
پادشاه گوریو ۹۱۸ ~ ۹۴۳ میلادی |
پسین: پادشاه هیه‌جونگ |
| مناصب سیاسی | ||
| منصب جدید | نخست وزیر ته‌بونگ ۹۱۳ ~ ۹۱۸ میلادی |
منصب لغو شد |