زنگنه یکی از طایفه‌های جانکی گرمسیر است که از باب کیان‌ارثی شاخۀ چهارلنگ از ایل بختیاری است.[۱] طایفۀ زنگنۀ لُرزبان را نباید با ایل کُرد زنگنه اشتباه گرفت.

زنگنه
مناطق با جمعیت چشمگیر
 ایران: ساکن در ایران
زبان‌ها
لری بختیاری
دین
شیعه

زنگنه یک ایل بزرگ است که هم در مناطق کردنشین و هم در مناطق بختیاری‌نشین تیره‌های مختلفی دارد. بعضی از مؤرخان زنگنه‌ها را کرد و بعضی دیگر آنها را لر معرفی کرده‌اند. در زمان نادرشاه افشار عده‌ای از زنگنه‌ها به خوزستان و سرزمین بختیاری تبعید شدند که آن‌ها امروزه خود را بختیاری می دانند.

— از سند های قدیمی

[۲][۳]

وجه تسمیه

ویرایش

نام این تیره در برخی منابع به صورت زنگند (زنگوند) ذکر شده است. ممکن است به علت شباهت نام برخی این تیره را با ایل زنگنه اشتباه بگیرند.[۴]

طایفه زنگنه چهارلنگ شامل تش‌های زیر می‌شود:

  1. آقایی
  2. هزاروند
  3. عباسوند
  4. فرهادوند
  5. اوموند
  6. تدویی
  7. گیجوند
  8. گلابوند
  9. سلماوند
  10. شرفوند
  11. گراوند

منابع

ویرایش
  1. «طوایف جانکی». ویکی شیعه. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۱۸.
  2. «جانکی | دائرةالمعارف بزرگ اسلامی | مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی». www.cgie.org.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۱۸.
  3. «جانکی دانشنامه بزرگ اسلامی - مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی - کتابخانه مدرسه فقاهت». lib.eshia.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۱۸.
  4. «معنی زنگنه - لغت‌نامه دهخدا». پرسش و پاسخ تخصصی لام تا کام. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۱۸.