تیول (املاک)
تُیُول عبارت از واگذاری درآمد و هزینه ناحیه معینی از طرف پادشاه و دولت به اشخاص بر حسب لیاقت یا به ازای مواجب و حقوق سالیانه می‌باشد که در دوره ایلخانیان تا قاجاریه رواج داشته است.[۱]
واژه‌شناسی
ویرایشواژه تیول از نظر دستوری اسم و ریشه آن در زبان ترکی می‌باشد.[۲] این واژه با افعال کمکی بودن و دادن صرف می‌شود.[۳]
تاریخچه
ویرایشدر دوره پیشامدرن ایران ظاهراً پس از قرن نهم، به اعطای پول یا زمین در ایران اطلاق می‌شده است. در برابر واگذاری تیول به یک نفر توقع می‌رفت او نیروی نظامی برایش مهیا سازد. تیول از جمله رانت‌های معروف نظام زمین‌داری ایران بوده است. کمیسیون اصلاحات اقتصادی نخستین مجلس شورای ملی تیول را ملغی کرد.[۴]
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ معین، محمد (۱۳۸۶). فرهنگ فارسی معین. تهران: انتشارات ادنا. ص. ۵۰۸. شابک ۹۶۴-۷۲۵۲-۵۲-۸.
- ↑ معین، محمد (۱۳۸۶). فرهنگ فارسی معین. تهران: انتشارات ادنا. ص. ۵۰۸. شابک ۹۶۴-۷۲۵۲-۵۲-۸.
- ↑ دهخدا، علی‌اکبر. «لعتنامه دهخدا، جلد چهارم صفحه 6357».
- ↑ «تیول (یا تُیُول )». web.archive.org. ۲۰۱۰-۱۱-۲۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۱-۰۵.
- دائره المعارف ایرانیکا TOYUL
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Fief». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰۲۳-۰۴-۲۲.
 | این یک مقالهٔ خرد علم اقتصاد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |