جادی
جادی (لهستانی: Dziady و بلاروسی: Дзяды) به معنی پدران یا نیکان که گاهی به شب نیاکان هم تعبیر می‌شود، مجموعه‌ای از آداب و رسوم مربوط به دوران پاگان است که که پس از مسیحی شدن اسلاوها و بالت‌ها با ایمان به انجیل آمیخته شد. آیین جادی الهام‌بخش آدام میتسکیه‌ویچ برای خلق درام شاعرانه‌ای با عنوان جادی بوده‌است.
| جادی | |
|---|---|
.png) تصویرگری از استانیسواو باگینسکی[الف] | |
| برپایی توسط | لهستانی‌ها، بلاروس‌ها، اوکراینی‌ها،[۱] لیتوانیایی‌ها (امروزه نئوپاگانیسم اسلاوی) |
| گونه | پاگان، فرهنگی |
| اهمیت | افسانه‌ها و آیین‌های اسلاوی |
| جشن‌ها | نثار طعام به نیاکان |
| تاریخ | بین آخرین روز ماه آوریل و اولین روز ماه مه، اعتدال بهاری (جادی بهاری) بین آخرین روز اکتبر و اولین روز نوامبر، اعتدال پاییزی (جادی پاییزی) |
| تناوب | دو روز در سال |
آیین‌ها ویرایش
جوهر جادی، برقراری ارتباط زندگان با مردگان یا ارواح نیاکان، با این اعتقاد مرتبط بود که در طول تغییرات فصلی، به‌ویژه پاییز در آخر اکتبر و اول نوامبر، ارواح مردگان به دنیای زندگان بازمی‌گشتند. این مراسم آیینی بر سر گور کسانیکه مدت‌ها است رفته‌اند، احترام به آنها تلقی می‌شد و شامل گذاشتن غذا، اغلب نان و عسل، بر روی قبرهایشان به عنوان هدیه برای روحشان بود. روز همه قدیسین به‌عنوان معادلی صرفاً مسیحی هم تا اوایل قرن بیستم عناصری از جادی را در برخی مناطق لهستان دربرداشت.
بخش مهمی از جادی ماسک کرابوشکی[ب] است که از گل یا چوب ساخته می‌شد و آن را در طول مراسم برای نمایش شخص متوفی و هدایتش به جهان دیگر می‌پوشیدند. آیین جادی از این بابت به هالووین و سمبل آن کدو تنبل شباهت دارد.
یادداشت ویرایش
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ Деды / Виноградова Л. Н. , Толстая С. М. // Славянские древности: Этнолингвистический словарь: в 5 т. / под общ. ред. Н. И. Толстого; Институт славяноведения РАН. — М. : Межд. отношения, 1999. — Т. 2: Д (Давать) — К (Крошки). — С. 45. — شابک ۵−۷۱۳۳−۰۹۸۲−۷.
- "The Polish Halloween: All You Need to Know About Dziady". culture.pl (به انگلیسی).