جام حذفی فوتبال زنان آلمان

جام حذفی فوتبال زنان آلمان یکی از جام‌های ملی اصلی فوتبال زنان در کشور آلمان است. این جام معادل جام حذفی مردان آلمان است. جام حذفی فوتبال زنان آلمان در سال ۱۹۸۰ تشکیل شد و از سال ۱۹۹۱ تیم‌های شرق آلمان را نیز شامل می‌شود. قهرمانان اخیر این جام وی اف ال وولفسبورگ (با ده عنوان قهرمانی)، اف. اف. سی فرانکفورت که با کسب نه عنوان قهرمانی موفقترین تیم این جام بوده‌است هستند. فینال این رقابتها به استثنای فینال سال ۱۹۸۳ همواره در یک زمان و یک روز پیش از فینال جام حذفی مردان برگزار شده‌است. از سال ۱۹۸۵ فینال در برلین برگزار شده‌است. در سال ۲۰۱۰ برای دومین بار فینال در شهری غیر از برلین و در شهر کلن برگزار شد تا جهت آزمایشی برای انتقال همیشگی فینال این بازی‌ها در شهری متفاوت از شهری که فینال مردان برگزار می‌شود باشد.[۱]

جام حذفی فوتبال زنان آلمان
سال بنیان‌گذاری۱۹۸۱
منطقه آلمان
شمار تیم‌های حاضر۴۹ (۲۰۲۲–۲۳)
قهرمان کنونیوی اف ال وولفسبورگ
(۱۰ عنوان)
موفق‌ترین باشگاهوی اف ال وولفسبورگ
(۱۰ عنوان)
وبگاهOfficial website (آلمانی)
2022–23 DFB-Pokal (women)

ساختار ویرایش

مشارکت ویرایش

تمامی تیم‌ها از بوندس‌لیگا و بوندس‌لیگا ۲ و تیم‌هایی که مجوز حضور در بوندس‌لیگا ۲ را گرفته‌اند اجازه رقابت در این جام را دارند. یکی از استثنائات این قانون تیم دوم باشگاه‌ها در زمانی که تیم اول جام منطقه‌ای را برده‌است اجازه حضور در این رقابتها را ندارند و تنها در صورتی که تیم دیگر جامی را بدست آورده باشد اما مجوز حضور در بوندس‌لیگا ۲ را نگرفته باشد اجازه رقابت در جام را خواهد داشت.

گروه‌بندی ویرایش

از تیم‌های انتخاب شده تنها بخشی از آنها در دور اول رقابت خواهند کرد. به‌طور دقیق ۳۲ تیم باید دور دوم با یکدیگر رقابت کنند؛ بنابراین تعداد تیم‌هایی که دور اول رقابت می‌کنند بر مبنای تیم‌های اضافه مشخص خواهد شد که باعث یک مسابقه برای تیم بعد از ۳۲ دومین باشد. تیم‌هایی که در دور اول مسابقه نخواهند داشت تیم‌هایی هستند که بهترین نتیجه را در فصل پیشین بوندس لیگا داشته‌اند. این تعداد نیز بر مبنای تعداد تیم‌های شرکت‌کننده در تورنومنت مشخص می‌شود. گروه‌بندی تیم‌ها از آنجایی که کمیسیونی جهت گروه‌بندی تیم‌ها بر مبنای مناسب بودن در گروه برای قرارگیری در گروه‌های دو تیمی و چهار تیم وجود دارد کاملاً به‌طور تصادفی نیست. این گروها با توجه به عامل اینکه از کدام منطقه هستند مطابقت دارند. در دور سوم کمیسون می‌تواند تصمیم بگیرد که یک تیم شرکت‌کننده را درهیچ یک از گروه‌ها قرار ندهد.

برندگان ویرایش

پیش از اتحاد آلمان تیم‌های شرکت‌کننده در این جام تنها از آلمان غربی بودند.

 
فینال سال ۲۰۰۷ در ورزشگاه المپیک برلین
 
فینال سال ۲۰۰۷ در ورزشگاه المپیک برلین
سال قهرمان نتیجه نایب قهرمان محل برگزاری
1981 برگیش گلادباخ 5–0 TuS Wörrstadt اشتوتگارت (ورزشگاه مرسدس بنز آرنا)
1982 برگیش گلادباخ 3–0 VfL Wildeshausen فرانکفورت (Waldstadion)
1983 KBC Duisburg 3–0 اف‌اس‌وی فرانکفورت Frankfurt am Main (Stadion am Bornheimer Hang)
1984 برگیش گلادباخ 2–0 وولفسبورگ Frankfurt am Main (Waldstadion)
1985 اف‌اس‌وی فرانکفورت 1–1 aet (4–3 pso) KBC Duisburg برلین (ورزشگاه المپیک)
1986 زیگن 2–0 برگیش گلادباخ برلین (ورزشگاه المپیک)
1987 زیگن 5–2 STV Lövenich برلین (ورزشگاه المپیک)
1988 زیگن 4–0 Bayern Munich برلین (ورزشگاه المپیک)
1989 زیگن 5–1 اف‌اس‌وی فرانکفورت برلین (ورزشگاه المپیک)
1990 اف‌اس‌وی فرانکفورت 1–0 بایرن مونیخ برلین (ورزشگاه المپیک)
1991 Grün-Weiß Brauweiler 1–0 زیگن برلین (ورزشگاه المپیک)
1992 اف‌اس‌وی فرانکفورت 1–0 زیگن برلین (ورزشگاه المپیک)
1993 زیگن 1–1 aet (6–5 pso) Grün-Weiß Brauweiler برلین (ورزشگاه المپیک)
1994 Grün-Weiß Brauweiler 2–1 زیگن برلین (ورزشگاه المپیک)
1995 اف‌اس‌وی فرانکفورت 3–1 زیگن برلین (ورزشگاه المپیک)
1996 اف‌اس‌وی فرانکفورت 2–1 Klinge Seckach برلین (ورزشگاه المپیک)
1997 Grün-Weiß Brauweiler 3–1 Eintracht Rheine برلین (ورزشگاه المپیک)
1998 دویسبورگ 6–2 اف‌اس‌وی فرانکفورت برلین (ورزشگاه المپیک)
1999 اف. اف. سی فرانکفورت 1–0 دویسبورگ برلین (ورزشگاه المپیک)
2000 اف. اف. سی فرانکفورت 2–1 زیگن برلین (ورزشگاه المپیک)
2001 اف. اف. سی فرانکفورت 2–1 Flaesheim-Hillen برلین (ورزشگاه المپیک)
2002 اف. اف. سی فرانکفورت 5–0 Hamburg برلین (ورزشگاه المپیک)
2003 اف. اف. سی فرانکفورت 1–0 دویسبورگ برلین (ورزشگاه المپیک)
2004 اف. اف. سی توربین پوتسدام 3–0 اف. اف. سی فرانکفورت برلین (ورزشگاه المپیک)
2005 اف. اف. سی توربین پوتسدام 3–0 اف. اف. سی فرانکفورت برلین (ورزشگاه المپیک)
2006 اف. اف. سی توربین پوتسدام 2–0 اف. اف. سی فرانکفورت برلین (ورزشگاه المپیک)
2007 اف. اف. سی فرانکفورت 1–1 (4–1 pso) دویسبورگ برلین (ورزشگاه المپیک)
2008 اف. اف. سی فرانکفورت 5–1 Saarbrücken برلین (ورزشگاه المپیک)
2009 دویسبورگ 7–0 اف. اف. سی توربین پوتسدام برلین (ورزشگاه المپیک)
2010 دویسبورگ 1–0 FF USV Jena کلن (ورزشگاه راین انرژی)
2011 اف. اف. سی فرانکفورت 2–0 اف. اف. سی توربین پوتسدام Cologne (RheinEnergieStadion)
2012 بایرن مونیخ 2–0 اف. اف. سی فرانکفورت Cologne (RheinEnergieStadion)
2013 وولفسبورگ 3–2 اف. اف. سی توربین پوتسدام Cologne (RheinEnergieStadion)
2014 اف. اف. سی فرانکفورت 3–0 باشگاه فوتبال اس‌جی‌اس اسن Cologne (RheinEnergieStadion)
2015 وولفسبورگ 3–0 اف. اف. سی توربین پوتسدام Cologne (RheinEnergieStadion)
2016 وولفسبورگ 2–1 SC Sand Cologne (RheinEnergieStadion)
2017 Cologne (RheinEnergieStadion)

برندگان بر مبنای تیم ویرایش

باشگاه تعداد قهرمانی تعداد نایب قهرمانی
اف. اف. سی فرانکفورت ۹ ۴
تی‌اس‌وی زیگن ۵ ۵
باشگاه فوتبال اف‌اس‌وی فرانکفورت ۵ ۳
اف. اف. سی توربین پوتسدام ۳ ۴
اف سی آر ۲۰۰۱ دویسبورگ ۳ ۳
برگیش گلادباخ ۳ ۱
Grün-Weiß Brauweiler ۳ ۱
وی‌تف‌ال وولفسبورگ ۳ ۱*
بایرن مونیخ ۱ ۲
KBC Duisburg ۱ ۱
باشگاه فوتبال اس‌جی‌اس اسن ۰ ۱
FFC Flaesheim-Hillen ۰ ۱
Hamburger SV ۰ ۱
FF USV Jena ۰ ۱
STV Lövenich ۰ ۱
Eintracht Rheine ۰ ۱
1. FC Saarbrücken ۰ ۱
SC Klinge Seckach ۰ ۱
VfL Wildeshausen ۰ ۱
SC Sand ۰ ۱
TuS Wörrstadt ۰ ۱

(*): نایب قهرمانی وی اف ال وولفسبورگ تحت نام وی اف آر اینتراخت وولفسبورگ بدست آمد.

پیوند به بیرون ویرایش

منابع ویرایش