جمشید هاشمپور
جمشید هاشمپور (زادهٔ ۳ فروردین ۱۳۲۳) بازیگر اهل ایران است. وی بازیگری را در سال ۱۳۴۷ و در سن ۲۴ سالگی در فیلم جهنم سفید به کارگردانی ساموئل خاچیکیان آغاز کرد و تاکنون در بیش از ۱۰۰ فیلم و ۳ نمایش خانگی نقش ایفا کرده است. در اختتامیه شانزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت، از وی برای یک عمر فعالیت هنری تجلیل شد.[۱]
| جمشید هاشمپور | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۳ فروردین ۱۳۲۳ (۷۹ سال) آبادان، ایران |
| ملیت | ایرانی |
| پیشه | بازیگر |
| سال‌های فعالیت | ۱۳۴۷–اکنون |
| همسر(ها) | مهرانگیز متین |
| فرزندان | ۲ |
جمشید هاشمپور در سال ۱۳۴۷ به دلیل چهره و استایل بدنی مناسب، توسط یکی از دوستانش به کارگردان مشهور سینمای ایران، ساموئل خاچیکیان معرفی شد و برای اولین بار در سن ۲۴ سالگی با فیلم سینمایی جهنم سفید پا به عرصه بازیگری گذاشت و با حضور در فیلم‌های افعی به کارگردانی محمدرضا اعلامی، جوانمرد به کارگردانی مهدی ژورک و تاراج به کارگردانی ایرج قادری به شهرت رسید. او عموماً با نقش «زینال بندری» در فیلم تاراج، شناخته می‌شود.
تولد و زندگی شخصی ویرایش
جمشید هاشمپور در فروردین ۱۳۲۳ در آبادان متولد شد و تحصیلات خود را تا دیپلم ریاضی ادامه داد. و با مهرانگیز متین ازدواج کرد که ثمره این ازدواج دو فرزند دختر می باشد. جمشید هاشمپور در سال ۱۳۴۷ به دلیل چهره و استایل بدنی مناسب، توسط یکی از دوستانش به کارگردان مشهور سینمای ایران، ساموئل خاچیکیان معرفی شد و برای اولین بار در سن ۲۴ سالگی با فیلم سینمایی جهنم سفید پا به عرصه بازیگری گذاشت. شهرت او بیشتر به خاطر حضور در فیلم های افعی، جوانمرد و تاراج می باشد.
او از معدود بازیگران ایرانی است که به دلیل آمادگی بدنی بسیار بالا، تمامی سکانس‌های فیلم‌های اکشن را خودش و بدون حضور بدلکار، بازی کرده است. او در ورزش‌های کاراته، کونگ‌فو و بوکس مهارت بسیار بالایی دارد. همچنین او پیش از انقلاب در ۲ فیلم به عنوان بدلکار هم ایفای نقش کرده است.
فیلم سینمایی عقاب‌ها (۱۳۶۳) که نقش اصلی این فیلم را (سروان تکاور پویا) جمشید هاشمپور بازی می‌کرد تا مدت‌ها رکورددارِ پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینمای ایران بود.
زندگی هنری ویرایش
پیش از انقلاب ویرایش
جمشید هاشمپور، ملقب به «جمشید آریا» در سال ۱۳۲۳ در تهران، خیابان سلسبیل و از پدر اهل میانه و مادری اردبیلی به دنیا آمد و تحصیلات خود را تا دیپلم ریاضی ادامه داد. او در جوانی در محله دوهزار زیر نظر احمد رودباری ورزش‌های رزمی چون کونگ‌فو را فرا گرفت. وی همچنین کاراته سبک شوتوکان را از استاد کوروش کوردانی فرا گرفت. او به دلیل چهره و استایل مناسبی که داشت،توسط یکی از دوستانش به کارگرانِ معروف سینمای ایران ساموئل خاچیکیان معرفی شد و در سال ۱۳۴۷ در فیلمِ جهنم سفید، بازی کرد. سپس در فیلم جنجال پول ساخته‌ی پرویز خطیبی، ایوالله به کارگردانی منوچهر نوذری، قسمت به کارگردانی امیر شروان، عشقی‌ها به کارگردانی جمشید شیبانی بازی کرد. آخرین فیلم او در قبل از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، خوشگلترین زن عالم به کارگردانی قدرت‌الله احسانی بود. پس از آن برای مدتی سینما را رها کرد.
پس از انقلاب ویرایش
جمشید هاشمپور، در سال ۱۳۶۰ به دعوت مسعود کیمیایی برای بازی در فیلم خط قرمز دوباره به سینما بازگشت. در ابتدا هاشمپور به مسعود کیمیایی می‌گوید که چند سالی است از سینما به علت ممنوع‌الکاری دور بوده و کار نکرده‌است. کیمیایی هم در جواب می‌گوید که قبلاً از او چند فیلم دیده و دوست دارد که در فیلمش نقش یک مأمور امنیتی را بازی کند (که البته در همان سال این فیلم به دلیل نداشتن حجاب به مدت ۳۷ سال توقیف بود). هاشمپور نیز می‌پذیرد و نقش را بازی می‌کند. بلافاصله پس از این اثر، در فیلم فرمان ساخته کوپال مشکات به همراه سعید راد بازی می‌کند. بازی او در نقش «زینال بندری» در فیلم تاراج ساختهٔ ایرج قادری بود که وی را با سرِ تراشیده میان مردم مطرح کرد؛ تا جایی که تیپ قهرمان سرتراشیده تا سال‌ها مخاطبان بسیاری را روانهٔ سینماها می‌کرد. او ستاره سینمای ایران در دهه هفتاد بود.[۲]
در سال ۱۳۶۴ بعد از بازی در فیلم تیغ و ابریشم که سانسورها و حاشیه‌های زیادی داشت به‌دلیل تراشیدن موهای سر خود به مدت ۳ سال ممنوع‌الکار شد! هاشمپور به دلیل چند سال ممنوع‌الکار بودنش در دهه ۱۳۶۰، پس از بازگشت به سینما از تراشیدن موهای سرش واهمه داشت تا مبادا بار دیگر فعالیت او در بازیگری ممنوع شود. هاشمپور، دربارهٔ این اتفاق گفته:
«خودم هم درست متوجه نشدم چرا از سینما دور شدم. بعد از این فیلم‌ها به واسطهٔ خلق و خوی خجالتی‌ام از سینما دور شدم. آن زمان من رفتم و کارمند سازمان دفاع غیرنظامی که مسائل مربوط به ایمنی کارخانه‌ها را برعهده داشت شدم و از سینما فاصله گرفتم. روحیه‌ام با شرایط سینمای آن موقع منافات داشت. زیاد حس خوبی نداشتم. نمی‌دانم، شاید هم اشتباه کردم. به هر حال ناخودآگاه از ادامه فعالیتم پرهیز شد».
البته محسن مخملباف در مصاحبه‌ای گفته بود: «هاشمپور زیادی داشت پرواز می‌کرد، لازم بود بال‌هایش را بچینیم!»
در آن سال‌ها پیشنهادی برای بازی در سینما هم به او نشده و تقریباً فراموش می‌شود. خود او هم زیاد راغب نبوده در آن جنس سینما و در آن قالب فعالیت کند؛ اما محمدحسین فرحبخش تهیه‌کننده و مالک پویا فیلم، در سال ۷۰ قراردادی برای فیلم قافله با او امضاء و مجابش کرد که با تراشیدن موهایش مشکلی پیش نمی‌آید.
جمشید هاشمپور، از معدود هنرپیشگان سینمای ایران است که فعالیت تئاتری نداشت و بنا به گفته خودش در یکی از مصاحبه‌هایش، سینما را از سینما شروع کرده‌است و تنها فعالیت تئاتری وی صحنه‌هایی از فیلم تماس_شیطانی بود که صحنه‌های تئاتر را با راهنمایی مجید مظفری اجرا کرد. او در دههٔ ۱۳۶۰ و اوایل دهه ۱۳۷۰ در کنار بازی در فیلم‌های اکشن و حادثه‌ای، بازی در نقش‌های دیگر را نیز امتحان کرده‌است. بازی در فیلم‌هایی نظیر: روز باشکوه (کیانوش عیاری، ۱۳۶۷) - مادر (علی حاتمی، ۱۳۶۸) - پردهٔ آخر (واروژ کریم‌مسیحی، ۱۳۶۹) - عشق و مرگ (محمدرضا اعلامی، ۱۳۶۹) و دلشدگان (علی حاتمی، ۱۳۷۱). هاشمپور پس از دریافت دیپلم افتخار از هفدهمین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۷۷) برای بازی در فیلم هیوا (رسول ملاقلی‌پور) گزیده‌کار شد.
او بنا به دلایل شخصی، در هیچ فیلمی در تلویزیون بازی نکرد. او کاندیدای اول ایفای نقش مختار ثقفی در سریال مختارنامه بود، که به دلیل حجم بالای کار و طولانی شدن رَوَند تولید از بازی در این سریال انصراف داد. داود میرباقری کارگردان سریال مختارنامه نیز گفته بود: «وقتی هاشمپور به این پیشنهاد جواب رد داد شوکه شدم؛ به ناچار سراغ گزینه‌های دیگر رفتیم.»
ندادن سیمرغ به او در فیلم قارچ سمی اعتراض جامعه سینمایی را درپی‌داشت.[۳]
جمشید هاشمپور در سال ۱۳۸۲ دو فیلم بر پرده سینماها داشت، واکنش پنجم و سفر به فردا. او در سال ۱۳۸۶ پس از بازی در فیلم استشهادی برای خدا، نامزد دریافت سیمرغ بلورین از جشنوارهٔ فیلم فجر شد.[۴] جمشید هاشمپور پس از ۱۰ سال در جشنواره فیلم فجر ۳۶ ام حضور پیدا کرد.[۵] وی در سال ۱۳۸۵ در فیلم سینمایی میم مثل مادر نقش‌آفرینی کرد.
فیلم‌شناسی ویرایش
سینما ویرایش
- روز ششم (۱۳۹۹)
- لب خط (۱۳۹۹)
- برای مرجان (۱۳۹۹)
- شیشلیک (۱۳۹۹)
- راند چهارم (۱۳۹۹)
- گیج گاه (۱۳۹۹)
- مرده خور (۱۳۹۸)
- سرکوب (۱۳۹۷)
- ژن خوک (۱۳۹۷)
- مأموریت غیرممکن (۱۳۹۷)
- شین (۱۳۹۷)
- درخونگاه (۱۳۹۶)
- هایلایت (۱۳۹۶)
- دارکوب (۱۳۹۶)
- ملی و راه‌های نرفته‌اش (۱۳۹۵)
- انزوا (۱۳۹۵)
- نفس (۱۳۹۴)
- من دیه گو مارادونا هستم (۱۳۹۳)
- هاری (۱۳۹۳)
- روزگاری عشق و خیانت (۱۳۹۲)
- کلاشینکف (۱۳۹۲)
- هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند (۱۳۹۲)
- گام‌های شیدایی (۱۳۹۱)
- گشت ارشاد (۱۳۹۰)
- زنها شگفت انگیزند (۱۳۸۹)
- گلوگاه شیطان (۱۳۸۹)
- پایان‌نامه (۱۳۸۹)
- ازدواج در وقت اضافه (۱۳۸۸)
- کیفر (۱۳۸۸)
- چهره به چهره (۱۳۸۷)
- فرود در غربت (۱۳۸۷)
- خیابان بیست و چهارم (۱۳۸۷)
- تردید (۱۳۸۷)
- کلبه (۱۳۸۷)
- نفوذی (۱۳۸۷)
- استشهادی برای خدا (۱۳۸۶)
- آن مرد آمد (۱۳۸۶)
- محافظ (۱۳۸۶)
- چهار انگشتی (۱۳۸۵)
- میم مثل مادر (۱۳۸۵)
- سنگ، کاغذ، قیچی (۱۳۸۵)
- قاعده بازی (۱۳۸۵)
- از دوردست (۱۳۸۴)
- قتل آنلاین (۱۳۸۴)
- یک بوس کوچولو (۱۳۸۴)
- رازها (۱۳۸۳)
- جنایت (۱۳۸۲)
- مزرعه پدری (۱۳۸۲)
- واکنش پنجم (۱۳۸۱) حاج صفدر
- سفر به فردا (۱۳۸۰) رحیم
- قارچ سمی (۱۳۸۰) مهندس دومان قائمی
- آواز قو (۱۳۷۹) سرگرد فتاح
- مسافر ری (۱۳۷۹ ابوعون
- رنجر (۱۳۷۸) مرتضی
- سهراب (۱۳۷۸)
- باشگاه سری (۱۳۷۷)
- زخمی (۱۳۷۶) یعقوب
- چشم عقاب (۱۳۷۷)
- هیوا (۱۳۷۷) حاج رحیم
- شبیخون (۱۳۷۶)
- یاغی (۱۳۷۶) دادمحمد
- یورش (۱۳۷۶) شهید محمود کاوه
- جوانمرد (۱۳۷۵) توفیق
- عقرب (۱۳۷۵) ذوالفقار حسینی
- لاک‌پشت (۱۳۷۵) سیاوش
- دشمن (۱۳۷۴) سلطان
- فاتح (۱۳۷۴)
- آخرین فرصت (۱۳۷۴)
- گروگان (۱۳۷۴) مَسی سِپَنج
- ویرانگر (۱۳۷۴) احمد
- آخرین بندر (۱۳۷۳) هاشم دربندی
- دیوانه وار (۱۳۷۳)
- پرواز از اردوگاه (۱۳۷۲) سرگرد عباس حلمی
- روز دیدنی (۱۳۷۳)
- سربلند (۱۳۷۳) قدرت
- مجازات (۱۳۷۳)
- نیش (۱۳۷۳) کمال زابلی
- آخرین خون (۱۳۷۲)
- پادزهر (۱۳۷۲) سرگرد هاشمی
- ضربه طوفان (۱۳۷۲) اکبر طوفان
- یاران (۱۳۷۲) بهرام گودرزی
- افعی (۱۳۷۱) شاهین اسدی
- تماس شیطانی (۱۳۷۱) وصالی
- طعمه (۱۳۷۱)
- قافله (۱۳۷۱) سروان پیر بلوچ
- قهرمان (۱۳۷۰) حاج محسن
- دادستان (۱۳۷۰)
- دلشدگان (۱۳۷۰) سفیر فرانسه
- قرق (۱۳۷) ماشاءالله
- آخرین تلاش (۱۳۷۰) حاج محسن
- گل‌ها و گلوله‌ها (۱۳۷۰)
- پرده آخر (۱۳۶۹) بازرس رکنی
- عشق و مرگ (۱۳۶۹) دکتر متینی
- مادر (۱۳۶۸) جمال
- روز باشکوه (۱۳۶۷)
- تیغ و ابریشم (۱۳۶۴)
- یوزپلنگ (۱۳۶۴) جمال
- پایگاه جهنمی (۱۳۶۳) ستوان عیسی حسینی بای
- تاراج (۱۳۶۳) زینال بندری
- عقاب‌ها (۱۳۶۳) سروان تکاور جمشید پویا
- بازداشتگاه (۱۳۶۲)
- بالاش (۱۳۶۲)
- دادشاه (۱۳۶۲) سروان قادری
- نقطه ضعف (۱۳۶۲) مربی
- خط قرمز (۱۳۶۰)
- فرمان (۱۳۶۰)
- ایوالله (۱۳۵۰)
- خوشگلترین زن عالم (۱۳۵۰)
- عشقی‌ها (۱۳۵۰)
- مرد جنگل(۱۳۴۹)
- قسمت (۱۳۴۹)
- جنجال پول (۱۳۴۷)
- جهنم سفید (۱۳۴۷)
- فراری (۱۳۴۶) به عنوان بدلکار
- زنی به نام شراب (۱۳۴۶) به عنوان بدلکار
نمایش خانگی ویرایش
| سال | نام سریال | کارگردان | نقش |
|---|---|---|---|
| ۱۴۰۰ | نیسان آبی | منوچهر هادی | جمشید هاشمپور |
| ۱۳۹۹ | آقازاده | بهرنگ توفیقی | حاج حسن احمدی |
| ۱۳۹۴ | شهرزاد | حسن فتحی | سرگرد فولاد شکن |
جوایز ویرایش
- برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای فیلم دارکوب از سی و ششمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر ۱۳۹۶[۶]
- تندیس حافظ یک عمر فعالیت هنری، از شانزدهمین جشن دنیای تصویر ۱۳۹۵[۷]
- نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم استشهادی برای خدا از بیست و ششمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر ۱۳۸۶
- نامزد تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای فیلم میم مثل مادر از جشن سینمای ایران ۱۳۸۵
- نامزد تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم واکنش پنجم از جشن سینمای ایران ۱۳۸۲
- نامزد تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم سفر به فردا از جشن سینمای ایران ۱۳۸۱
- کاندید سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم واکنش پنجم از بیست و یکمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر ۱۳۸۱[۸]
- تندیس نخل زرین و لوح تقدیر جشنواره فیلم اجتماعی آبادان برای فیلم سفر به فردا و واکنش پنجم ۱۳۸۱
- نامزد تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای فیلم مسافر ری از جشن سینمای ایران ۱۳۸۰
- نامزد تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای فیلم هیوا از جشن سینمای ایران ۱۳۷۸
- برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم هیوا از هفدهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر ۱۳۷۷[۹]
- کاندید سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم آخرین بندر از سیزدهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر ۱۳۷۳
- کاندید سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم عشق و مرگ از نهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر ۱۳۶۹
تجلیل ویرایش
- در شب فرهنگی اردبیل (شهریور ۱۳۹۷) در جشنواره ملی چارسوق در برج میلاد از جمشید هاشم پور به عنوان هنرمند اردبیلی تقدیر به عمل آمد.[۱۰]
- تجلیل از یک عمر فعالیت هنری جمشید هاشم پور در افتتاحیه نمایش این این یک اعتراف است به کارگردانی شادی اسدپور در سال ۱۳۹۸ در عمارت نوفل لوشاتو[۱۱][۱۲][۱۳]
- تجلیل از یک عمر فعالیت هنری جمشید هاشم پور در اختتامیه شانزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت[۱۴]
- در مراسمی در دوم شهریور ماه ۱۳۹۳ از جمشید هاشم پور بازیگر مطرح سینمای اکشن و پلیسی ایران در پردیس سینمایی ملت با حضور اهالی سینمای ایران تجلیل شد.[۱۵][۱۶]
- اعطای گواهینامه درجه یک هنری از سوی شورای ارزشیابی هنرمندان، نویسندگان و شاعران کشور[۱۷][۱۸]
- ۲۱ اسفند در مراسم پایانی دوره دوازدهم جشنواره فیلم‌های ورزشی ایران از حشمت مهاجرانی سرمربی اسبق تیم ملی فوتبال ایران، مسعود اسکویی گوینده رادیو و جمشید هاشم پور ستاره سینما تجلیل شد.[۱۹]
- در شهریور ۱۴۰۰ مراسمی برای گرامی داشت هنرمندانی که در زمینه ایثار و دفاع مقدس سابقه فعالیت هنری داشتند برگزار شد. در این مراسم از جمشید هاشم پور در کنار هنرمندانی نظیر عزت‌الله مهرآوران، علیرضا افتخاری، حسین نوری و رضا برجی تجلیل به عمل آمد.[۲۰]
منابع ویرایش
- ↑ «اختتامیه جشنواره فیلم مقاومت| شبِ تجلیل و اعطای نشانِ رسول و مقاومت/ از جمشید هاشمپور تا جمال شورجه- اخبار سینما و تئاتر - اخبار فرهنگی تسنیم | Tasnim». خبرگزاری تسنیم | Tasnim. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۸-۰۹.
- ↑ بازیگری که کلیشه نماند-خبرگزاری مهر نیوز
- ↑ «بیوگرافی جمشید هاشم پور و آثار و ماجرای ممنوع الکاری او». ۱۴۰۰-۱۱-۱۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۸-۲۱.
- ↑ «جمشید هاشمپور ستاره‌ای در آسمان روز سینمای ایران». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ آوریل ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۷.
- ↑ «خبرگزاری فارس - فیلم/ تشویق جمشید هاشمپور توسط خبرنگاران و عکاسان». خبرگزاری فارس. ۲۰۱۸-۰۲-۰۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۸-۲۲.
- ↑ «اسامی برگزیدگان سی و ششمین دوره جشنواره فیلم فجر». روزنامه رسالت. ۲۴ بهمن ۱۳۹۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۳۰.
- ↑ «تندیس «حافظ» یک عمر فعالیت هنری به جمشید هاشمپور اهدا می‌شود». خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان | Mehr News Agency. ۲۰۱۶-۰۷-۰۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۳۰.
- ↑ «. : Iranian Movie DataBase موضوعات جوایز در جشنواره بین‌المللی فیلم فجر ـ دوره بیست و یکم :». www.sourehcinema.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۳۰.
- ↑ «فیلمی که پوسترش گنجایش «هاشمپور» را نداشت». پارس نیوز. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۳۰.
- ↑ «شب فرهنگی اردبیل در جشنواره ملی چارسوق - برج میلاد تهران». پایگاه خبری ایسنا|. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۳-۲۳.
- ↑ «جمشید هاشمپور: تئاتر این دوره رونق زیادی گرفته‌است». خبرگزاری باکس آفیس ایران. ۲۴ تیر ۱۳۹۸.
- ↑ «مراسم تجلیل از یک عمر فعالیت هنری جمشید هاشمپور افتتاحیه یک نمایش». خبرگزاری ایسنا. ۲۲ تیر ۱۳۹۸.
- ↑ «آغاز «این یک اعتراف است» با حضور جمشید هاشمپور». خبرگزاری مهر. ۲۳ تیر ۱۳۹۸.
- ↑ «شبِ تجلیل و اعطای نشانِ رسول و مقاومت/ از جمشید هاشمپور تا جمال شورجه». خبرگزاری تسنیم. ۷ مهر ۱۳۹۹.
- ↑ «جمشید هاشمپور ناغافل تجلیل شد». پایگاه خبری مهر |. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۳-۲۳.
- ↑ «تجلیل از جمشید هاشمپور». پایگاه خبری مهر |. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۳-۲۳.
- ↑ «جمشید هاشمپور گواهینامه درجه یک هنری گرفت». خبرگزاری برنا. ۲۱ مهر ۱۳۹۹.
- ↑ «اهدای گواهینامه درجه یک هنری به جمشید هاشمپور». خبرگزاری بانی فیلم. ۲۱ مهر ۱۳۹۹.[پیوند مرده]
- ↑ بزرگداشت جمشید هاشمپور و ۲ چهره دیگر در جشنواره فیلم‌های ورزشی
- ↑ "گرامیداشت هنرمندان پیشکسوت ایثارگر".
- جمشید هاشمپور در ICU جلو دوربین «هایلایت» رفت!
- افتتاح نمایشگاه جشن بزرگ عکاسان سینما به دست جمشید هاشمپور
- جمال امید (۱۳۷۷)، فرهنگ سینمای ایران، تهران: موسسه انتشارات نگاه، شابک ۹۶۴-۶۱۷۴-۸۹-۲
- خبرآنلاین - فیلمی که جمشید هاشمپور ۴۰ سال پیش بازی کرد / فیلم
- جمشید هاشمپور در بانک جامع اطلاعات سينماى ايران
- سیمرغ بلورین جشنواره فجر بر شانه‌های جمشید هاشمپور
- تجلیل از جمشید هاشمپور در پردیس سینمایی ملت
- تجلیل از جمشید هاشمپور در جشنواره ملی« چارسوق» با عنوان شب فرهنگی اردبیل
- جشنواره فجر ۹۹
پیوند به بیرون ویرایش
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ جمشید هاشمپور موجود است. |