جمعیت‌شناسی کرواسی

جمعیت‌شناسی کرواسی از طریق سرشماری شناخته می‌شود و معمولاً در بازه‌ّای زمانی ده ساله انجام می‌شود و از دهه ۱۸۵۰ میلادی توسط ادارات سرشماری مختلفی انجام می‌شود. اداره سرشماری کرواسی این کار را از دهه ۱۹۹۰ میلادی انجام می‌دهد. آخرین آمارگیری در کرواسی در آوریل ۲۰۱۱ رخ داد. جمعیت کرواسی در سال ۲۰۱۱ به ۴٬۲۹ میلیون نفر رسیده بود. تراکم جمعیت آن ۷۵٬۸ ساکن در کیلومتر مربع است و میانگین امید به زندگی در سال ۲۰۱۸ ۷۸٬۲ سال بود.[۱] جمعیت به‌طور پیوسته (به جز آمارگیری‌هایی که پیروی دو جنگ جهانی انجام شد) از ۲٬۱ میلیون تن در سال ۱۸۵۷ تا ۴٬۷ میلیون تن در ۱۹۹۱ رشد کرده‌است. از سال ۱۹۹۱، میزان مرگ‌ومیر کرواسی از نرخ زاد ولد آن فراتر رفت و رشد جمعیت منفی شد. کرواسی در جایگاه چهارم (یا پنجم) گذار جمعیتی قرار دارد. از دیدگاه ساختار سنی، جمعیت تحت تسلط بخش ۱۶ تا ۶۴ سالگان قرار دارد. متوسط سن جمعیت ۴۳٬۴ است و نسبت جنسیتی جمعیت ۰٬۹۳ مرد نسبت به ۱ زن است. پیش‌بینی شده‌است که تا سال ۲۰۴۵ کرواسی ۳۵۰٬۰۰۰ تن از جمعیت خود را از دست می‌دهد.[۲]

جمعیت‌شناسی کرواسی
هرم جمعیت کرواسی در ۲۰۲۰
جمعیتکاهش ۴٬۰۶۷٬۵۰۰ (۲۰۱۹)
نرخ رشدرشد منفی −۵٬۰ برای ۱٬۰۰۰ تن (۲۰۱۹)
نرخ تولدکاهش ۸٬۹ تن به ۱٬۰۰۰ تن (۲۰۱۵)
نرخ مرگبی‌تغییر ۱۲٬۹ نسبت به ۱٬۰۰۰ تن (۲۰۱۹)
امید به زندگیافزایش ۷۸٬۲ سال (۲۰۱۸)
 • مذکرافزایش ۷۴٬۹ سال (۲۰۱۸)
 • مؤنثافزایش ۸۱٬۴ سال (۲۰۱۸)
نرخ زاد و ولدافزایش ۱٬۴۷ کودک زاده شده/زن (۲۰۱۸)
نرخ مرگ نوزادرشد منفی ۴٬۲ مرگ/۱٬۰۰۰ کودک (۲۰۱۸)
نرخ میزان مهاجرتافزایش -۱ مهاجر/۱٬۰۰۰ تن (۲۰۱۸)
ساختار سنی
۰–۱۴ سالبی‌تغییر ۱۴٬۴٪ (۲۰۱۹)
۱۵–۶۴ سالکاهش ۶۴٬۸٪ (۲۰۱۹)
بیش از ۶۵ سالرشد منفی ۲۰٬۸٪ (۲۰۱۹)
نسبت جنسیت
در تولد۱٬۰۶ مرد/زن
زیر ۱۵۱٬۰۶ مرد/زن
۱۵–۶۴ سال۰٬۹۹ مرد/زن
بیش از ۶۵ سال۰٬۶۴ مرد/زن
ملیت
ملیتنام: کروات(ها) صفت: کرواتی
قومیت غالبمردم کروات (۹۰٫۴٪) (۲۰۱۱)
اقلیت قومیصرب‌ها (۴٬۳۶٪) (۲۰۱۱) و
دیگران <۲٪ شخصی (۲۰۰۱)
زبان
رسمیزبان کرواتی در سطح ملی؛
زبان ایتالیایی، زبان چکی، زبان مجاری، زبان روتنی، زبان صربی و زبان اسلواکی در برخی ناحیه‌های منطقه‌ای حکومت مورد استفاده هستند
سخنگوکرواتی و زبان‌های اقلیت

کرواسی به‌طور عمده توسط کروات‌ها اسکان شده‌است (۹۰٬۴٪)، در حالی که اقلیت‌هایی مانند صرب‌ها (۴٬۳۶٪) و ۲۱ قومیت دیگر (هرکدام کمتر از ۱٪) باقی جمعیت را تشکیل می‌دهند. تاریخ جمعیت‌شناسی کرواسی با مهاجرت‌های گوناگونی شکل گرفته‌است، مانند مهاجرت کروات‌ها و رشد جمعیت‌های مجاری و آلمانی‌زبان در هنگام کرواسی در اتحاد با مجارستان و سپس ملحق شدن به پادشاهی هابسبورگ، مهاجرت‌های انجام‌گرفته در حملات عثمانی و رشد جمعیتی ایتالیایی‌زبان در ایستریا و دالماسی در طول حکم‌رانی جمهوری ونیز. پس از فروپاشی اتریش-مجارستان، جمعیت مجارها رو به زوال رفت و پس از جنگ جهانی دوم جمعیت‌های آلمانی‌زبان و ایتالیایی‌زبان مجبور به ترک کردن شدند. اواخر سده ۱۹ و سده ۲۰ با مهاجرت‌های گسترده به خارج از کشور شناخته شده‌است. دهه ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ میلادی در یوگسلاوی با مهاجرت‌های درون‌کشوری و افزایش شهرنشینی شناخته‌شده‌است. آخرین مهاجرت‌های مهم در نتیجه جنگ استقلال کرواسی رخ داد که صدها هزار نفر آواره شدند.

زبان کرواتی زبان رسمی است، اما زبان‌های اقلیتی در تقسیمات حکومتی درون کشور استفاده می‌شوند. کرواتی توسط ۹۵٬۶۰٪ جمعیت به عنوان زبان مادری شناخته می‌شود. در یک آمارگیری در سال ۲۰۰۹، ۷۸٪ از کروات‌ها ادعا داشتند که حداقل از یک زبان خارجی اطلاعات دارند که بیشتر انگلیسی بود. دین‌های اصلی در کرواسی کاتولیک (۸۶٬۲۸٪)، ارتدکس (۴٬۴۴٪) و اسلام (۱٬۴۷٪) هستند. میزان سواد در کرواسی ۹۸٬۱٪ است. میزان افراد بالای ۱۵ سال که دارای مدرک دانشگاهی بودند از سال ۲۰۰۱ به سرعت رشد کرد و تا سال ۲۰۰۸ با ۱۶٬۷٪ دو برابر شد. تخمین زده شده‌است که ۴٬۵٪ از تولید ناخالص داخلی صرف آموزش می‌شود. در کرواسی آموزش ابتدایی و متوسطه به زبان کرواتی و زبان‌های اقلیت رسمی موجود است. کرواسی دارای مراقبت سلامتی همگانی است و در سال ۲۰۱۰، ۶٬۹٪ از تولید ناخالص داخلی صرف بهداشت و سلامتی می‌شد. درآمد خالص ماهانه در کرواسی در سپتامبر ۲۰۱۰ ۵٬۳۹۷ کونا (۷۲۹ یورو) بود. بیشترین شغل‌های پرطرفدار در کرواسی در سال ۲۰۰۸ صنعت تولید، عمده‌فروشی، خرده‌فروشی و ساخت‌وساز بودند. در ژانویه ۲۰۲۰، نرخ بیکاری در کرواسی ۸٬۴٪ بود. میانگین درآمد خانوار کرواسی بالاتر از برابری قدرت خرید ده کشوری که در سال ۲۰۰۴ به اتحادیه اروپا پیوستند است و دنباله‌دار میانگین در اتحادیه اروپا نیز می‌باشد. سرشماری سال ۲۰۱۱ در مجموع ۱٬۵ میلیون ملک شخصی را حساب کرد که بیشتر خودشان صاحب آن بودند. در کرواسی، میانگین نرخ شهرنشینی ۵۶٪ است و جمعیت شهری در حال افزایش یافتن و جمعیت روستایی در حال کاهش یافتن است.

جمعیت ویرایش

 
تراکم جمعیت کرواسی بر پایه شهرستان و هر شخص در کیلومتر مربع۲.
 
هرم جمعیت کرواسی در سال ۲۰۰۹

با جمعیت ۴٬۱۵۴٬۲۱۳ نفر در سال ۲۰۱۶، کرواسی ۱۲۶مین کشور در جهان از لحاظ جمعیت است.[۳] تراکم جمعیتی آن ۷۵٬۸ سکنه بر پایه کیلومتر مربع است. امید به زندگی در کرواسی ۷۸ سال است.[۱] میزان کلی باروری ۱٬۵۰ کودک بر پایه مادر است که کمترین مقدار در کل جهان است. از سال ۱۹۹۱، میزان مرگ‌ومیر به‌طور مداوم از نرخ زاد ولد بیشتر بوده‌است.[۴] اداره سرشماری کرواسی پیش‌بینی می‌کنند که احتمالاً جمعیت تا سال ۲۰۵۰ به ۳٬۱ میلیون نفر کاهش یابد که بستگی به میزان مهاجرت و نرخ زاد ولد دارد.[۵] جمعیت کرواسی از ۲٬۱ میلیون نفر در ۱۸۵۷ تا ۱۹۹۱ که به ۴٬۸ میلیون نفر رسید به‌طور پیوسته رشد کرد، البته با حساب نکردن ۱۹۲۱ تا ۱۹۴۸، که میان دو جنگ جهانی بود.[۶] نرخ رشد طبیعی جمعیت منفی است.[۷][۸] کرواسی از پایان سده ۱۸ میلادی و ابتدای سده ۱۹ نخستین مرحله گذار جمعیتی را تجربه کرد.[۹] کرواسی هم‌اکنون در مرحله چهارم یا پنجم گذار جمعیتی قرار دارد.[۱۰]

یکی از دلایل کاهش جمعیت را می‌توان جنگ استقلال کرواسی دانست. در طول جنگ، بخش‌های بزرگی از مردم آواره شدند و مهاجرت افزایش یافت. در سال ۱۹۹۱، در بخش‌هایی که صرب‌ها اکثریت جمعیت بودند، بیش از ۴۰۰٬۰۰۰ کروات و اقوام غیر-صرب یا به شکل خشونت‌آمیز توسط نیروهای صرب رانده شدند یا خودشان از جنگ فرار کردند.[۱۱] در سال ۱۹۹۵ که آخرین روزهای جنگ بود، بیش از ۱۲۰٬۰۰۰–۲۰۰٬۰۰۰ صرب پیش از رسیدن نیروهای کروات در عملیات طوفان از کشور فرار کردند.[۱۲][۱۳] در طول یک دهه و پس از پایان جنگ، تنها ۱۱۷٬۰۰۰ پناهجوی صرب از ۳۰۰٬۰۰۰ نفر آواره‌شده به کشور برگشتند.[۱۴] بنابه سرشماری سال ۲۰۰۱، در کرواسی ۲۰۱٬۶۳۱ صرب زندگی می‌کردند و در سرشماری سال ۱۹۹۱ شمار صرب‌ها ۵۸۱٬۶۶۳ نفر بود.[۱۵][۱۶] بیشتر صرب‌های کرواسی هرگز در مناطقی که در طول جنگ اشغال شده بودند زندگی نکردند. صرب‌ها تا اندازه‌ای در مناطق صرب‌نشین پیشین دوباره اسکان گزیدند اما این مناطق به‌طور عمده‌ای توسط پناهجویان کروات از بوسنی و هرزگوین و در اصل جمهوری صرب بوسنی اسکان گزیده شده بود.[۱۷][۱۸]

در سال ۲۰۱۴، ۳۹٬۵۶۶ کودک در کرواسی زاده شدند که از این تعداد ۲۰٬۳۷۴ کودک پسر و ۱۹٬۱۹۲ دختر بودند. تقریبا تمامی کودک‌ها در مراکز درمانی زاده شدند و تنها ۱۹ مورد جای دیگری بودند.از مجموع این تعداد، ۳۲٬۶۷۷ کودک در طول ۳۰۰ روز پس از ازدواج زاده شدند و میانگین ​​سن مادران در بدو تولد نخستین فرزندشان ۲۸٬۴ سال بود.[۱۹] میزان کلی باروری میان زنان ۱۵ تا ۴۹ سال ۴۲٬۹ بود و نرخ ویژه زنان ۲۵ تا ۲۹ سال ۱۰۱٬۰ در میلیون است. در سال ۵۲٬۴۱۴ نفر در کرواسی درگذشتند که ۴۸٬۵٪ آن‌ها در مراکز درمانی و ۹۰٬۰٪ هنگام درمان شدن درگذشتند. بیماری قلبی-عروقی و سرطان علت‌های اصلی مرگ بودند و به‌ترتیب ۲۶٬۲۳۵ و ۱۳٬۲۸۰ تن از آن‌ها درگذشتند. در همان سال، ۲٬۹۸۶ مرگ خشن در کرواسی رخ دادند که از آن ۲٬۱۲۱ تن از حوادث مختلف درگذشتند. آمار اخیر نشان‌دهنده ۶۱۶ مرگ به دلیل تصادف است.[۶] در سال ۲۰۱۴، نرخ زاد و ولد ۹٬۳ در هر ميليل بود كه از ميزان مرگ و مير ۱۲٬۰ در ميليوم فراتر رفت.در سال ۲۰۱۴، میزان مرگ‌ومیر نوزادان ۵٬۰ در میلیوم بود.[۴] درباره ساختار سنی، جمعیت کرواسی را عمدتا افراد ۱۵ تا ۶۴ ساله (۶۸٬۱٪) تشکیل می‌دهند و جمعیت افراد زیر ۱۵ سال و بالای ۶۴ سال به نسبت کوچک‌تر است (به‌ترتیب ۱۵٬۱٪ و ۱۶٬۹٪). میانگین سنی جمعیت ۴۱٬۴ است. نسبت جنسیتی جمعیت ۱٬۰۶ مرد به ازای هر ۱ زن در بدو تولد و تا ۱۴ سالگی و ۰٬۹۹ مرد به ازای هر زن در سنین ۱۵ تا ۶۴ سال است. در سنین بالای ۶۴، نسبت جنسیتی ۰٬۶۴ مرد نسبت به ۱ زن استو نسبت جنسیتی کل جمعیت ۰٬۹۳ مرد نسبت به ۱ زن است.[۸]

برخلاف کاهش جمعیت بومی کرواسی، از میانه دهه ۱۹۹۰ میلادی موجی از مهاجرت به کرواسی به‌وجود آمد و در سال ۲۰۰۶ به بیش از ۷٬۰۰۰ مهاجر رسیده بود.[۲۰] در سال‌های اخیر، دولت کرواسی هر ساله تحت فشار برای افزودن تا ۴۰ درصد به سهمیه مجوز کار برای کارگران خارجی قرار گرفته است.[۲۱] با توجه به سیاست مهاجرت، دولت کرواسی همچنین در تلاش است تا مهاجران کروات به کشوران دیگر را ترغیب به بازگشت کند.[۲۲]

در سال ۲۰۰۹، ۸٬۴۶۸ مهاجر در کرواسی زندگی می‌کردند که از سال پیش کمی کاهش یافته بود (۱۴٬۵۴۱) و بیش از نیمی از آن‌ها (۵۷٬۵٪) از بوسنی و هرزگوین بودند. در همان سال، ۹٬۹۴۰ مهاجر کرواسی را ترک کردند و ۴۴٬۸٪ از آن‌ها به صربستان رفتند. شمار مهاجران در مقایسه با رقم ۷٬۴۸۸ ثبت شده در سال ۲۰۰۸، افزایش قابل توجهی داشته‌است. در سال ۲۰۰۹، مهاجرت خالص به و خارج از کشور در شهرستان سیساک-موسلاوینا (۱٬۰۹۳ نفر) و شهر زاگرب (+۸۳۰ نفر) به اوج خود رسید.

در سال ۲۰۰۹، به‌طور کلی ۲۲٬۳۸۲ ازدواج و ۵٬۰۷۶ در کرواسی رخ داد. سرشماری سال ۲۰۰۱ ۱٬۴۷ میلیون خانوار را ثبت کرده بود.[۶]

پانویس ویرایش

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ "WHO Life Expectancy at birth". World Health Organization. 2012. Archived from the original on 6 December 2014. Retrieved 2014-12-06.
  2. Gatarić, Lj. , "Do 2030. Hrvatska će imati 350.000 stanovnika manje" (By 2030 Croatia will have 350.000 less citizens), Večernji list, January 5th & 6th 2015, #18309, pages 6–7 (in Croatian)
  3. "Census 2011 First Results". Croatian Bureau of Statistics. 29 June 2011. Archived from the original on 14 November 2011.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ Statistical Yearbook of the Republic of Croatia 2015, p. 120.
  5. "Projekcija stanovništva Republike Hrvatske 2004.  – 2051" (PDF) (به کروات). Croatian Bureau of Statistics. 2006.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام DZS-Stat2010 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  7. Snježana Mrđen; Mladen Friganović (June 1998). "The demographic situation in Croatia". Geoadria. Hrvatsko geografsko društvo – Zadar. 3 (1): 29–56. ISSN 1331-2294.
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام CIA وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  9. Nenad Vekarić; Božena Vranješ-Šoljan (June 2009). "Početak demografske tranzicije u Hrvatskoj". Anali Zavoda Za Povijesne Znanosti Hrvatske Akademije Znanosti i Umjetnosti U Dubrovniku (به کروات). Croatian Academy of Sciences and Arts (47): 9–62. ISSN 1330-0598.
  10. Tasmainian Secondary Assessment Board (2002). "GG833 Geography: 2002 External Examination Report" (PDF).
  11. "Summary of judgement for Milan Martić". United Nations. 12 June 2007. Archived from the original on 15 December 2007.
  12. Steven Erlanger (16 January 2000). "For Serbs in Croatia, a Pledge Unkept". The New York Times.
  13. Matt Prodger (5 August 2005). "Evicted Serbs remember Storm". BBC News.
  14. "STATUS REPORT No.16 ON CROATIA'S PROGRESS IN MEETING INTERNATIONAL COMMITMENTS SINCE NOVEMBER 2004". Organization for Security and Co-operation in Europe. 7 July 2005.
  15. http://pod2.stat.gov.rs/ObjavljenePublikacije/G1991/pdf/G19914018.pdf
  16. https://www.dzs.hr/Hrv/censuses/Census2001/Popis/H01_03_10/H01_03_10.html
  17. "Savez udruga Hrvata iz BiH izabrao novo čelništvo" (به کروات). Index.hr. 28 June 2003.
  18. "29 06 2010 – Benkovac" (به کروات). Office of the President of Croatia. 29 June 2010. Archived from the original on 27 November 2010.
  19. Statistical Yearbook of the Republic of Croatia 2015, p. 122.
  20. "U Hrvatskoj dvostruko više doseljenika". Limun.hr. 21 July 2007. Archived from the original on 14 January 2017. Retrieved 17 اكتبر 2021. {{cite web}}: Check date values in: |access-date= (help)
  21. "Traži se 40% više kvota za strane radnike". Poslovni dnevnik. 28 November 2008. Archived from the original on 29 March 2020. Retrieved 17 October 2021.
  22. Nick Vidak (2008). "The Policy of Immigration in Croatia". Politička Misao: Croatian Political Science Review. University of Zagreb, Faculty of Political Science. 35 (5): 57–75. ISSN 0032-3241.

منابع ویرایش

پیوند به بیرون ویرایش